Rökkur - 01.06.1945, Blaðsíða 2

162
RÖKKUR
Sarajevo.
Var þess krafizt, að serbneska stjórnin lýsti þvi
yfir opinberlega, að hún vítti og bannaði allan
hættulegan áróður, að yfirlýsing þess efnis væri
birt í hinu opinbera málgagni stjórnarinnar, og yf-
irlýsingin innifalin í skipun til hersins. Þá var
þess krafizt, að réttarrannsókn yrði hafin í máli
allra, sem grunur hvíldi á um þátttöku í samsær-
inu, og að þegin væri aðstoð Austurríkismanna til
að bæla niður áróðursstarfsemina.
Svar Serba var hógvært, næstum í afsökunartón.
Fallizt var í raun og veru á allar kröfurnar, nema
það, að þiggja „aðstoð“ Austurríkismanna við að
bæla niður áróðursstarfsemi í landinu. Jafnframt
leituðu Serbar stuðnings Rússa — á þessu stigi þó
aðeins stjórnmálalegs stuðnings. Svari serbnesku
stjórnarinnar var hafnað. Það var talið ófullnægj-
andi. Og austurríski sendiherrann í Belgrad hvarf
heim til Vínarborgar.
öll stórveldin beittu sér til þess að koma í veg
fyrir styrjöld — þ. e. a. s. öll nema Austurríki og
Þýzkaland. Mikilla þjóðernislegra hræringa varð
vart í Berlín og Vínarborg. Menn gengu í fylking-
um um göturnar og kröfðust þess, að lagt væri
út í styrjöld. Hið fræga lag, „Wacht am Rhein“,
heyrðist hvarvetna, á götum úti, í leikhúsum og
veitingastofum.
Þ. 26. júlí varð ekki vart neinna æsinga i Englandi
út af horfunum á m.eginlandinu, en í Írlandi gerðist
atburður, sem margir óttuðust að myndi verða upp-
haf borgarastyrjaldar. Skipað var á land 3000 riffl-
um nálægt Dublin. Irskir sjálfboðaliðar tóku á móti
vopnunum og voru á leið með þau til borgarinnar,
er til átaka kom við skozka herdeild (King’s Own
Scottish Bordorers). Beitt var byssustingjum, en
Irar komust undan með vopnabirgðirnar. — Þeg-
ar skozka herdeildin kom til Dublin var hún grýtt.