Veiðimaðurinn - 01.09.1954, Blaðsíða 22

*
Ovenjulegt ferðalag.
í „Fiskesport", norsku tímariti um
veiðimál, segir í'rá óvenjulega löngu
ferðalagi „bastards“-fisks af vatnaurriða
og sjóbirtingi. Fiskur þessi veiddist í Ósló-
firði á dorg s.l. haust. Hann var merktur
með plötu og hafði merkingin verið
framkvæmd austur í Póllandi árið 1951.
Fiskurinn hafði verið alinn upp í eldis-
tjörn og síðar sleppt x ána Rebu, sem er
skammt frá landamærum Tékkóslóvakíu
og Póllands. Þegar fiskinum var sleppt
var hann 19 cm. langur og 63 grömm á
þyngd. Þegar hann veiddist í Óslófirði
var lxann aftur á móti 56,5 cm. langur
og 1,5 kíló. Vegalengdin, sem fiskur-
inn hefur farið, er um 1700 km. og er
það óvenjulega langt ferðalag hjá sjó-
birtingi. Norðmenn hafa á undanförnum
árum merkt rnikinn fjölda sjóbirtinga,
og sýna niðurstöður þeixra merkinga, að
beitan er spónn, og ég nota þá mjög
litla, 8—12 gr. Það er ínjög erfitt að fá
fiskinn til að taka flugu. Ég fékk nokkra
á litla þurrflugu, sem heitir „Coch-Y-
Bondhu“.
Fyrst um sinn eru þó litlar líkur til
að mikið geti orðið um veiðiferðir til
Grænlands, því húsnæði og samgöngum
er þar mjög ábótavant. Þar eru engin
gistihús, og þegar maður hefur komið
sér fyrir á einhverjum stað getur liðið
langur tími þangað til hægt er að kom-
ast þaðan aftur, því að skipaferðir eru
mjög óreglulegar. En væru byggð þar
gistihús má gera ráð fyrir að stangaveiðin
nresta ljarlægð endurveiddra fiska frá
merkingarstað er um 300 km. Vitað er
um nokkur tilfelli að sjóbirtingar, sem
merktir hafa verið við England, liafa
veiðzt við strönd Danmerkur og er sú
vegalengd um 700 km.
Eins og segir í upphafi, var hér ekki
unr hreinan sjóbirting að ræða, heldur af-
kvæirri vatnaurriða og sjóbirtings. Lengi
var ekki vitað, hver hafði merkt fiskimr,
því lreinrilisfang merkjanda var ekki á
fiskmerkinu. Síðar tókst þó að upplýsa
það. Þá voru menn efablandnir unr að
þetta gæti staðist. Vildu sumir ætla að
um einhver mistök hefði verið að ræða
í sambancli við merkið. F.n þá var, sem
betur fór, hægt að spyrja fiskinn sjálf-
an, ef svo mætti að orði komast. Hreist-
ur liafði verið tekið af honum, og eins
og alkunna er, má af því lesa aldur fisk-
anna, vaxtarhraða o. fl. Konr í Ijós þegar
hreistrið var lesið, að tíminn þegar fisk-
inunr var sleppt austur í Póllandi stóð
lreinra og sömuleiðis stærð lxans við slepp-
ingu. Öruggt var því talið að fiskur sá.
yrði mjög dýr skemmtun, og veiðitíminn
er mjög stuttur — aðeins júlí og ágúst."
Börge Hoft kvaðst þó ætla aðra ferð
til Vestur-Grænlands. Og þá ætlaði hann
að hafa konu sína með og tvær dætur
þeirra, 8 og 10 ára, sem báðar liafa
mikinir áhuga fyrir veiðiskap. Þau ætla
að búa í tjaldi og lrugsa sér að lifa ein-
göngu á dýrum og fiski, sem þau veiða.
Grænlandsmynd Börge Höfts er sögð
nrjög góð. Hún vakti nrikla hrifningu
nreðal áhorfenda og blöðin hældu henni
rnikið. Hinn kunni gagnrýnandi, Rey,
ritaði t. d. mjög lofsamlega um hana í
Aftenposten.
20
Veiðimaðurinn