Veiðimaðurinn - 01.11.1970, Blaðsíða 37

Góð dagsveiði.
kenna um nær helming þess gönguseiðadauða,
sem verður á þessu stigi.
Arið 1966 kom greinilega í ljós, að skarfurinn
var laxaseiðum hættulegur, er þau voru komin í
sjó út, við Machias-flóa. Hafa frekari rannsóknir
á seiðaáti skarfsins verið gerðar.
I 42 af hundraði þeirra skarfa, sem leituðu sér
ætis við ána, fundust laxaseiði, eða laxamerki.
Rannsóknir við árósinn sýndu, að 11 af hundraði
skarfanna höfðu merki að geyma, og athyglisvert
er, að í einum skarfamaga fundust 55 merki.
Reglubundnar heimsóknir í skarfabyggðir, í
nágrenni árinnar, leiddu í ljós mörg merki í
hreiðrum, og alls hafa til þessa dags fundizt 6.081
merki í skörfum, og byggðum þeirra, við Machias-
flóa.*
Með því að merkja gönguseiðin með númeruð-
um merkjum, eftir seiðastærð, og með nákvæmri
skráningu, hefur mátt afla frekari upplýsinga.
Lítum á dæmi; 10.000 seiði, sem merkt voru vorið
1967. Er seiðunum var sleppt, voru þau frá 14.5
til 26 sm löng. Með vissu er vitað til þess, að 10.35
af hundraði seiðanna urðu óvinum sínum í nátt-
úrunni að bráð. Þegar miðað er við lengd seið-
anna, kemur í ljós, að afföllin í einstökum lengd-
arflokkum eru frá 4.4 af hundraði til 13.6.
Frekari athuganir leiddu í ljós, að afföllin voru
í beinu hlutfalli við seiðamagnið, sem sleppt var,
en jafnframt varð ljóst, að seiði, sem voru yfir 20
sm löng, urðu fuglum og fiskum síður að bráð en
minni seiði.
Margt annað athyglisvert kom í ljós. Seiði af
sama stofni, sem alin voru, merkt og sleppt við
sams konar aðstæður, í tvær ár, sem eru í fjörutíu
og fimm kílómetra fjarlægð, gáfu ólíkar endur-
heimtur. Seiði, sem sleppt var, þar sem óvinir voru
ekki fyrir hendi í náttúrunni, gáfu endurheimtur,
sem námu um einum af hundraði, en seiði, sem
sleppt var, þar sem skarfurinn herjaði þau, gáfu
aðeins einn fjórða af hundraði í endurheimtur.
Merkingar á göngulaxi leiddu í 1 jós, hvernig
niðurgöngulaxi reiddi af, og hvernig göngum hans
* Athyglisvert væri, ef gerðar yrðu rannsóknir á
því hvaða fuglategundir eru skeinuhættastar ís-
lenzkum gönguseiðum, og í hve ríkum mæli.
í sjónum er hagað. Frá árinu 1962 til ársins 1965
voru notuð merki, sem leiddu til þess, að um
helmingur merkta fisksins drapst. Þau merki, sem
hafa endurheimzt við veiðar í sjó, og við veiðar í
heimaánum, gefa endurheimtur, sem nema frá
2.9 af hundraði til 5.8.
1966 voru tekin upp ný merki af Carlin-gerð,
sem voru notuð bæði til merkinga á gönguseið-
um og fullorðnum laxi. Þá jukust endurheimtur
merkts fisks, og náðu stöku sinnum um 10 af
hundraði. Athyglisvert er, að stundum endur-
heimtust jafn mörg merki við sjávarveiðar eins
og í ánum sjálfum. Þannig fengust við veiðar í
sjó merki af 32 niðurgöngulöxum, en í heimaán-
um fundust 34 slík merki.*
* Netaveiði er stunduð á St. Lawrence-flóa.
VEIÐIMAÐURINN
35