Veiðimaðurinn - 01.11.1970, Blaðsíða 41

veiðin er laxveiðin, enda laxinn „aðalsmaður" í
hópi fiska. Laxveiði á flugu hefur og verið talin
hámark stangaveiðinnar, í meira en heila öld. Is-
lendingum er ekki um það að hleypa ókunnugum
í ár, en með aðstoð Karlottu á Ferðaskrifstofunni,
og Lárusar Sigurbjömssonar (Hubert Gillois, í
Patagóníu, vísaði mér á hann), tókst mér að afla
leyfa til þriggja vikna veiði, í þremur ám, sem
langt er á milli, en það varð aftur til þess, að ég
sá meira af landinu, en annars hefði verið. Fyrsta
áin, sem ég kom að, var íblönduð jökulvatni, og
því ekki til fluguveiði fallin. Hins vegar var þeim
þremur dögum, sem ég var við hana, ekki til
einskis varið, því að þar hitti ég ágætisfólk. Einn
þeirra, framámaður, hafði sjálfur á leigu veiði-
svæði í bergvatnsá, og þangað bauð hann mér
til veiða, í hálfan dag, en við höfðum ekki heppn-
ina með okkur. Næst fór ég til veiða í einni af
ám Stangaveiðifélags Reykjavíkur, Norðurá, sem
fræg er. Geti einhver félagsmaður ekki notað sér
úthlutun sína, geta utanfélagsmenn fengið leyfið
keypt, og þannig tókst Lárusi að afla mér leyfis
til þriggja daga veiði. Aðeins níu veiða í einu, á
svæði félagsins, sem er 8—9 km, svo að ekki er
of þröngt um menn. Þrír okkar voru utanfélags-
menn, en hinir félagsmenn, sem komið höfðu með
eiginkonur sínar. Félagið á mjög fallegan skála,
sem stendur í hlíð, þaðan sem gott útsýni er yfir
ána, og mjög fallegan foss. Ég, og Þjóðverji einn,
vorum einu útlendingarnir, en okkur var vel tekið,
og þótt veiðin væri lítil, þá fannst mér dvölin
með þessu fólki ánægjuleg. Talið hafði verið, að
níu menn myndu veiða um 55 laxa á þremur
dögum; reyndar komu aðeins 17 laxar á land, þar
á meðal jómfrúarlaxinn minn. Hann var lítill, og
ég veiddi hann ekki fyrr en að morgni annars
dags, en þegar ég kom heim um hádegið (gert er
þriggja stunda hlé), var klappað fyrir mér........
og það þótti mér vænt um, því að fólkið vissi,
að þetta var fyrsti laxinn minn, og það vissi líka,
að ég hafði ekki reynt annað en flugu, þótt aðrir
hefðu gefizt upp á henni, og snúið sér að maðk-
inum. Laxinn minn var aðeins «81/2 pund, en sterk-
asti fiskur, miðað við stærð, sem ég hef nokkru
sinni veitt í á eða vatni.
Þriðja áin, sem ég ætlaði að heimsækja, var
Við Norðurá hafa margir átt góðar stundir.
Veiðin í Norðurá var með albezta móti í ár.
Laxá í Aðaldal, skammt fyrir sunnan heimskauts-
bauginn. Á því svæði voru aðeins sex stangir
leyfðar, en fyrirkomulag allt ákjósanlegt, og búið
í litlu veiðihúsi. Við fyrri árnar tvær hafði ekki
verið hægt að fá leiðsögumenn, en nú tókst mér
að fá soit eigandans til starfa fyrir mig, en tók
VEIÐIMAÐURIN.N
39