Veiðimaðurinn - 01.11.1970, Blaðsíða 49

Púðurvog. Slíkt tœki þurfa allir að hafa sem óska eftir að
hlaða nákvœm skothylki.
Reglan er yfirleitt sú, að þeim mun fínkorn-
óttara sem púðrið er, þeim mun smærri kaliber
er það ætlað fyrir, og það getur verið stórhættu-
legt að troða stór skothylki full af fínkomóttu
púðri enda þótt ekki sé farið yfir hámarksþunga.
Hið fíngerða púður brennur miklu hraðar en hið
grófa og því getur orðið ofsafengin sprenging alls
púðursins þegar hleypt er af áður en kúlan nær
að fara af stað, en hið mikla magn af grófara
púðri brennur hægar og er ekki fullbrunnið, fyrr
en um þáð leyti sem kúlan yfirgefur hlaupið og
hefur allan tímann verið að auka við ferð hennar.
Mætti líkja þessháttar fremferði við það að stíga
benzíngjöf aflmikils bílmótors í botn er taka
ætti að stað og sleppa síðan kúplingunni með
snöggum rykk.
Púðurbirgðir ætti auðvitað að geyma eins og
skotfæri, þar sem börn ná ekki til, og ekki ætti
að geyma mikið magn á einum stað. Ekki þar fyr-
ir, þótt margt fólk sé hrætt við skotfæri er vænn
púðurbaukur ekki nærri eins hættulegur ef eldur
verður laus eins og t. d. gallónsbrúsi af benzíni,
Prestur týndur
Hinn 24. ágúst s.l. tapaðist prestur (rotari)
úr renndum kopar, með hvaltannarskafti
við Leirvogsá. Þar sem þetta er góður
gripur og vinargjöf þætti eigandanum
mjög vænt um ef einhver hefur orðið
hans var, að láta skrifstofu Stangaveiði-
félagsins vita eða hringja í síma 50859.
Góð fundarlaun, a.m.k. vel koparvirðið.
en allt um það er sjálfsagt að viðhafa allar var-
úðarráðstafanir, því hver sem vill æsku sína
muna, veit hve púður og kínverjar eru mikil freist-
ing ungum ínönmun innan fermingaraldurs, ekki
síst þegar nær dregur áramótum. EJS
VEIÐIMAÐURINN
47