Veiðimaðurinn - 01.06.2005, Blaðsíða 44

...-
Þungvopnadir í Tungufljoti
Stefán Kristjánsson leiðsögumaður í Víðidal tekur fast á 70 sentimetra fiski sem tók túpuútgáfu af Fkeðamúsinni.
Veðurhorfur nœstu dagal Norðan 15-18 metrar á
sekúndu. Hitastig rétt undir frostmarki. Snjókoma
eða slydda.
"Petta getur nú bara ekki verið betra fyrir
sjóbirtingsveiðar," sagði Stefán Kristjánsson,
einn af veiðifélögunum, við mig þegar ég fór
með veðurspána fyrir hann. Þetta var spáin
fyrir 1.-3. apríl. Hafa ber í huga að bjartsýnni
mann í veiði hef ég ekki hitt og jú, veiðin snýst
að mestu um bjartsýni. Sem betur fer hafa
veðurfræðingar sjaldan rétt fyrir sér og það var
alveg Ijóst að vafasöm veðurspá myndi ekki draga
úr spenningnum fyrir fyrstu veiðiferð ársins.
Tungufljót var staðurinn sem hópurinn veðjaði á þetta árið.
Eins og allir vita þá er vorveiði á birtingi algjört happdrætti
og óvenjugott veðurfar undanfarin ár átti sinn þátt í að við
veðjuðum á að vera svona snemma í Tungufljótinu. Annað
hvort er þetta algert bingó eða bara huggulegur saumaklúbbur
í veiðihúsinu sem væri ekki svo slæmt ef einhverjar dömur
væru í hópnum. Annars er Bjössi leiðsögumaður í Vatnsdalsá
nokkuð huggulegur en veiðin hefur aldrei orðið svo döpur
að reynt hafi á það.
Það er ólýsanlegur spenningur að fara í fyrstu ferð
ársins, fimm fullorðnir karlmenn. Þrír fullvaxnir og tveir
eitthvað yngri en allir voru eins og smábörn að bíða eftir
aðfangadagskvöldi. Þetta lýsir sér meðal annars í því að
það þarf að stansa í öllum sjoppum á leiðinni, ekki til að
kaupa nammi heldur til að fara á klósettið. Já, það er álag
á magann að bíða eftir fyrsta túrnum og hvað þá að vera á
leiðinni í hann.