Þjóðólfur - 01.12.1947, Side 10

NIDUKL.
- lo -
Þar sem frá var horfið í síðustu
grein hafði eg léitt rök að því5 að i
kommúnisminn getur engan veginn samrýmst !
hinum almennukenningum um lýðræðij hvað
viðvíkur hinum félagslegu nauðsynum, sem i
þær kenningar hoða . Semsagt skoðanafrelsip
fundafrelsis málfrelsi,persénufrelsi o.s,;
frv. Ég ætla þé í byrjun þessarar greinarsi
að fara nokkuð nánar út í þau atriði.
Skoðanafrelsið er rétturinn til pesssi
að velja og hafna hinum ýmsu stjérnmála-
skoðunum og hafa rétt til að mynda félóg !
og flokka til |>ess að berjast fyrir þeim. ;
í ríki kommúnismana getur slíkur
réttur ekki átt sér neina tilverus vegna j
þess, að starfsemi allra stjérnmálaflokka
nema kommúnista flokksins er bönnuð og
jafnframt er túlkun allra andkommúnis-
tiskra skoðana stranglega bönnuð.
Kommúnistar hafa. löngum haldið því
fram að í ”fyrirmyndaríkiM þeirra sé
starfsemi neme- eins stjérnmalaflokks
alls ekki nauðsynlegt vegna bess allur
stéttamunur sé þurkaður út. Þo að á sann-
leiksgildi þessa málflutnings þeirra
kommúnista muni leika all mikill vafi j
sérstaklega með tiliti til RÚsslands er ■
þetta hin mesta firra og kemur hreint
ekki málinu við, vegna þess að- þe^narnir :
skiptast ekki í stjérnmálaflokka a
grundvelli stéttaskiptingarinnar og höf-
um við okkar eigin reynslu til vásbend-
ingar um það. En þé að barátta 'margfa
st jérnmálaflokka gangi xýb á þdð að
sameina ákveðnar otéttir undir flokks- í
merki sín taka þessar stéttih1 altaf
afstöðu til stjérnmálaflokkh á grundvelli’
þess hvaða stefna er líklegust tii þess
að tryggja það að hin efnahagslega löng- ;
un geti orðið að verixleika sem sagt þeir j
hljéta að kjésa þá stefnu sem felur í
sér mest frjémagn til sköpunar verð-
mæta. Frá pélitísku og félagslegu sjén-
armiði getur stéttaskipting því ekki
talist eðlilegur grundvöllur fyrir flokk-
askiptingu,
Þar sem kommúnistar þola eldci til-
veru annara flokka en kommúnista.f lokk-
sins er augljést að ekki kemur til greina
^að aðrir en kommúnistar fái að vera í
framboði við fulltrúaval til þings og
bæjarst jorna, í JRÚeslnndi fá að vísu
fulltrúar frá æskuly ðsf élö.vum. menning-
arfelögum og verklycsfelögum íið yera í
framboði, en það hlýrur að skoðast sem
hégomi þegar það er athugað, að stjérnar-
skra Russlands tilskilur kommúnista-
flokknum forustuna í öllum þessum félög-
um.
Eundarfrelsi er ekki til í rxki
kommúnismanns vegna þess að þa.r eru öll
fundarhús í höndum hins opinbera og því
ogerlegt jafnvel þé það væri'leyft, að
gagnrýna störf stjérnarinnar. Ritfrelsi
er heldur ekki til vegna þess eins og
áður er sagt er útgáfa allra blaða og
béka í höndum hins opinbera og það eitt
ræour hvað prenta skal og hvað má ekki
koma fyrir sjénir lesendanna, af þessu ei'
auðsætt hvað ríki kommunismans býður
þegnum sínum upp á í stað lýðræðis.
Að þegnarnir fai rett til þess að
vera gagnrýnendur a störf þings og stjér:
ar er gjörsamlega^utilokað, að þeir fái
að útbreiða hugsjénir sína.r þær sem strí'
á méti flokkspolitík kommúnista væri í
slíku landi éhugöandi, Rétturinn til
þess að velja og hafna og rétturinn til
þecs að berjast fyrir hugsjénamálum er
því orðinn harla lítill,
Kommúnistar hafa un langt skeið
haldið því fram, að í fýrirmynda ríki
þeirra myndu þegnarnir vera miklu fremur
efnahagslega sjálfstæðir. en þeir gætu
orðið í löndum með núverandi stjcmar-
háttum í (lýðræðislöndhm) , Þessa rökvill
sína byggja þeir á þeim forsendum að þa
væru hinaír vinnandi stéttir ekki lengur
framhald á bls, 25 o