Ský - 01.10.2001, Blaðsíða 82

HRFDIS BJÖRK RLBERTSDOTTIR
SLÖKKVILIÐSKONR
EF EG VFERI EKKI
‘í'HlfT
Börnum er stundum bent á æfingaturn og bílaflota slökkviliösins Hvort tveggja sótað og sleikt af eldi. „Frá því ég var lítil stelpa var
við Skógarhlíð. Viðbrögðin eru oftast þau sömu: agndofi og ótta- ég staðráðin í að verða lögga. Sá draumur var alltaf númer eitt. Ég
blandin virðing. Vá! Þess vegna spurði bláeygður fimm ára frændi er spennufíkill, finnst gott að fá adrenalínið til að flæða og þessu
minn: „Má'tti ég ekki koma með þér og sjá slökkvibílana?" þegar ég starfi fylgir mikil spenna.” Hafdís lét æskudrauminn rætast og seg-
sagði honum frá stefnumóti mínu við Hafdísi Björk Albertsdóttur, ir tilfinninguna hafa verið óviðjafnanlega þegar hún loks klæddist
eldbana hjá Slökkviliði Reykjavíkur. Þetta var hámarks-hugsunar- einkennisbúningnum við útskriftina úr Lögregluskólanum. „Það var
leysi. Maður hefði sem barn gefið allt fyrir slíkt ævintýri. Samvisku- dásamleg stund og góð tilfinning að hafa bæði náð markmiðum sin-
bitið skar mig í hjartastað. um og staðið við æskudrauminn.” Hafdís starfaði sem lögreglu-
Sem fullorðinni manneskju fannst mér slökkvistöðin dapurlegur kona í fjögur ár en fékk þá upp i háls af slagsmálum, dónaskap og
staður. Stórir salir hýsa slökkviliðsbíla, sjúkrabíla og köfunarbíla drykkjulátum. Hana langaði að breyta til og ákvað að sækja um hjá
sem ekki eru ræstir nema þegar einhver veikist, slasast eða deyr. slökkviliðinu. Sú sögulega atlaga vannst því Hafdís er fyrst tveggja
Ekki nema eldar kvikni eða bátar sökkvi. „Jú, jú, stundum hjálpum kvenna til að fá að starfa við eldbardaga á landinu. „Bæði störfin
við köttum niður úr trjám, þannig að tilefnin geta líka verið gleðileg. eru alveg þrælerfið kvennastörf, en ég færi samt hiklaust aftur í
Svo er maður oftast að bjarga eða hjálpa fólki sem er afskaplega lögguna væri ég ekki lengur slökkviliðskona, enda var það jú alltaf
gefandi og ánægjulegt. En því er ekki að neita að maður fær alltaf upphaflegi draumurinn. Lögreglustarfið er bara svo þreytandi og
hnút I magann og hraðan hjartslátt þegar útkall berst, venst því vanþakklátt starf, meðan mikil virðing og velvilji er t garð slökkvi-
aldrei,” segir hin 25 ára gamla Hafdts Björk sem er nýkomin inn úr liðsmanna. Þvt er ég ánægðari hén”
einum slökkviliðsbtlnum klædd eldvarnagalla og með gulan hjálm. Það var Þórdís Lilja Gunnarsdóttir sem lét gamlan draum rætast.