Jólaklukkur - 01.12.1947, Side 33

JÓLAKLUKKUR
31
i
Frá ÍsafirSi.
börnin. Mér sýnist enda vera tekið að votta
fyrir bata. Og ég skal reyna að vera róleg,
hvað sem verður. Blessaður presturinn bað
svo undur vel fyrir okkur öllum.“
Lítilli stundu síðar lagði séra Einar af
stað ásamt Jóni bónda á Þverá og Stein-
unni. Þeim sóttist ferðin fljótt, og segir ekki
frá ferðum þeirra, fyrr en þau staðnæmdust
fyrir neðan túnið í Koti.
„Ég er lirædd um að foreldrum mínum
þyki sárt að frétta, að presturinn hafi farið
fram hjá Kotinu,“ sagði Steinum, þegar
presturinn ætlaði að kveðja hana.
„Ég verð þá líklega að heilsa upp á þau,“
sagði séra Einar.
IJósbirtuna úr glugganum lagði út á
hlaðið, og séra Einari brá allmjög í brún,
þegar honum varð litið inn um gluggann,
sem var skammt frá jörðu; var það konan
hans, sem var þarna inni að syngja jóla-
sálm? Hann lét þó á engu bera, en gekk
inn á eftir þeim Steinunni og Jóni. Þau
fóru sem hljóðlegast og staðnæmdust öll
fyrir framan hálfopna hurðina og lögðu
við hlustir. Seinustu söngstefin hljómuðu
til þeirra, skær og mjúk. Svo varð þögn.
Séra Einar gægðist inn og sá, að konan hans
laut höfði, og gömlu hjónin fórnuðu skjálf-
andi höndum til bæna. Svo báðu þau öll
Faðir vor. Raddirnar blönduðust saman í
hreimfagran klið, og séra Einari vöknaði
um augu. Hér voru Guðs börn á bæn. Og
það var konan hans, sem var að lesa Guðs
orð fyrir gömlu hjónin. Hún var að færa