Þjóðhátíðarblað Þórs - 20.07.1946, Qupperneq 4

4
ÞJÓÐHÁTÍÐARl’,I,AD ÞÓRS
INGÓLFUR ARNARSON:
í þróttir eru naudsyn
Samkvæmt ósk þeirra, sem að þessu
blaði standa, mun ég í greinarstúf þessum
reyna að segja álit mitt á íþróttunum og
þá alveg sérstaklega með tilliti til þess, að
ég álít mig hafa notið góðs a( því starli.
sem ég hef fórnað þeim.
Þegar rætt er um gildi íþrotta, koma að
sjálfsögðu fram manna á milli ólík sjónar-
mið. En fullvíst má telja, að þeir, sem hafa
notið íþróttanna, séu á einu máli um hvert
gildi þeirra er fyrir ])á, er þær stunda án
öfga. Þeir sem notið hafa ágæti íþróttanna
munu bezt geta dæmt um gildi þeirra, en
þeir, sem á einn eða annan hátt hafa farið á
mis við þær, ættu með því að athuga sögu
f iðins tíma í lífi mannsins að fá næga sönn-
tin um, að íþróttir eru nauðsyn.
Menn, senr eru komnir til vits og ára
hafa áreiðanlega heyrt talað um blóma-
skeið Grikkja, þ. e. a. s. það tímabil grísku
þjóðarinnar, er hún stóð öllum þjóðum
framar á sviði líkamsræktar og menningar.
Þessi glæsilegi þáttur í sögu.grísku þjóðar-
innar mun ekki gleymast meðan maðurinn
lifir. Qg ]jað er athygiisvert, að iþróttirn-
ar áttu sinn stóra þátt í þessu glæsilega
skeiði þeirra. Það voru ekki afreksmenn
einir, 'sem stukku eða köstuðu lengst, er
:ærðu þennan glæsileik í líf grísku þjóðar-
innar, heldur var það öll þjóðin. Hún eign-
aðist íþróttirnar og stóð vel á verði um
það hnoss. Fyrir þeim voru íþróttirnar hug-
sjón, sem ekki fór í þá átt að auka líkams-
gildið með Iiermennsku fyrir augum. Hug-
sjónin var fólgin í þsesurn ógleymanlegu
orðum Platons: ,Ahð krefjust íþrótta fyrir
börnin okkar lil jjess að stæla líkama þeirra.
Ingólfur
Arnarson
s\o þau verði eins þjált verkfæri andans
og mögulegt er“. Þessi hugsjón á vel lieima
við nútíma íþróttalíf og vonandi á íslenzka
þjóðin í heild el'tir að eignast þessa hug-
sjón.
Hin nýlokna styrjöld færði órækar sann-
anir fyrir nauðsyn íþróttanna, ekki vegna
Jicss að sá hermaður, er vel var búinn
íþróttum, væri vopnfimari en aðrir, heldur
það, að liann var meiri drengskaparmaður.
Land vort og þjóð slapp að miklu leyti
við hörmungar stríðsins, enda þótt að í
landinu hafi setið fjölmennur her erlendra
manna. En undir slíkum kringumstæðum
er afar mikil lrætta á ferðum, ef hin her-
numda þjóð er smá og illa á varðbergi um
sjálfstæði sitt. Óefað má fullyrða, að sú kyn-
slóð, sem lifað hefur þessi hernámsár hafi
verið vel á varðbergi. En rétt er að hyggja
að því, hversu vel hin ýmsu menningarlé-
lög í landinu Iiafa starfað í þá átt að sam-
eina þjóðina gegn hættunum, og hygg ég að
íþróttafélögin eigi ekki hvað minnstan þátt
í, að íslenzka þjóðin stendur nú í dag sent
sigurvegari yfir þeirri hættu, er streymdi yf-
ir landið árið 1940.
En þó vopnagnýrinn sé þagnaður á yfir-
borðinu mun hann hljóma fyrir eyrum
þeirrar kynslóðar, er lil’ir styrjöldina, um