Heima er bezt - 01.02.2009, Síða 24

Vió höfum okkur stundir slytt,
stöðugt borið malinn,
og grqfið margan góðan pytt
í gamla Flókadalinn.
Einn af verkamönnunum, Gunnar
Guðmundsson, varð þrítugur 15. ágúst
og var að því tileíni haldið smávegis hóf
heima á Sólgörðum. Þar flutti ég honum
ljóð. Hafði unnið með honum áratug áður
í Garðahreppi.
Aratugi áttu þrjá að baki;
ekki muntu í neinu tímahraki.
Njóttu lengi lífsins, Gunnar minn.
Leikþér meðan má, en gleym því eigi,
að mörg er freistingin á lífsins vegi.
Til hamingju með heilladaginn þinn!
Eigðu góða endurminning
eftirþennan fagnaðinn.
Sœl var okkar sumarkynning,
sem ogforðum, Gunnar minn.
Áfengisdrykkja fannst mér vera um of,
eins og ífá hefiir verið sagt:
Líkjör svelgja, Icekkar sólin,
launin félga ei par.
Einatt velgjaýtar bólin
eftir helgamar.
Æskan þráir ölsins gleði,
- eitthvað brennandi.
Setur jafitvel sál að veði
séþað „spennandi".
Ulfar Bjömsson var búinn að eignast
jeppabifheið, aðeins 17 ára. Hann ók með
okkur hjónin að Lambanesi 30. ágúst:
Vatnið jreyðir vegarkinn,
vond er leið að fara.
Akþó greiður, Ulfar minn;
ei má skeiðið spara.
Hér er svo vísa um einn af samverka-
mönnunum við staurana. Maðurinn hitti
kjóa, svo að hann drap hann, þá standandi á
vörubílspalli. Maðurinn var nefndur Gamli
Slimm:
Ilans er Ittndin heldurgrimm,
honum fátt mun óa.
Þarna gat hann, Gamli Slimm,
gert út af við kjóa.
Eins og ffam hefur komið, vann Gísli
P. Ólafsson með mér, en hann var gamall
skólafélagi ffá Reykjaskóla í Hrútafirði.
Gísli var ókvæntur og bamlaus alla ævi.
Um hann orti ég vísu, sem mér er sagt,
að margir kunni;
Ekki getur eignast kvon,
að honum setur kvíða;
en góða metur gróðavon
Gísli Pétur Ólafsson.
Vinnu minni lauk hjá Sigfúsi Sigurðssyni
föstudaginn 9. september.
Þá var búið að reisa staurana en eftir
að strengja á þá línumar, til að bera alla
raforkuna um sveitina snjóþungu, en
sumarfögm. Af mönnum Sigfúsar urðu
eftir Jón Bjamason, Sigfús Ámason, Ulfar
Bjömsson og ég.
Hinir fóm norður í Svarfaðardal að
byggja raflínu.
Verkstjóri strengingaflokksins hét Hannes
Hannesson, bóndasonur ffá Amkötlustöðum
í Holtum, og samverkamenn hans vom úr
Ámesþingi. Eg fékk vinnu meö þessum
flokki og varð ég því mjög feginn. Eg
hafði fulla þörf fyrir þessa vinnu. Ég fylgdi
flokknum um sveitina og fannst vinnan
léttari en við staurana.
Vinnuflokkurinn fór ffá Sólgörðum
þriðjudaginn 11. október með allt sitt
hafúrtask. Ég tók svo allt til og lagfærði
úti sem inni, og var það mikið verk. Allt
fékk ég það greitt með bestu skilum. Þá
var ég orðinn einn með fjölskylduna á
Sólgörðum. Mér brá við þögnina, sem
nú var um skeið, eftir að allt fólkið var
á burt. Nóg var þó að gera. Sláturgerð
og undirbúningur fyrir veturinn. Ég hafði
unnið mér inn rúm 20 þúsund yfir sumarið,
og mátti það teljast harla gott.
Verkamenn þeir sem unnu undir stjóm
Hannesar, vom sjö að tölu, og geymi ég
þá alla í huga mér ekki síður en menn
Sigfúsar. Ég orti um þá alla.
Auðunn Bragi Sveinsson:
Uti í högum Auðunn stóð
einatt hér á verði.
Saman bögum seggur hlóð;
sýnastfögur þessi Ijóð.
Dagbjartur Sigursteinsson:
Vel hér dugar Dagbjartur
dreng ei bugar vetur.
Fámálugur, filhraustur,
að flestu hugað getur.
Hanncs Hannesson:
Hannes tel ég heiöursmann;
hann er vert að muna.
Flestir Iqfa foringjann
jýrir prúðmennskuna.
Ingvar Guðfinnsson:
Einatt hefur Ing\>ar sótt
út á dýpstu miðin,
og hvorki sparað þor né þrótt,
þó að lengdist biðin.
Jóhann Vilbergsson:
Jói greiðir vírinn vel,
vakur skeiðar móa.
Hann til reiðar harðan tel,
- hér um leiðir snjóa.
Skúli Marteinsson:
Einatt hefurýmsu slett
út úr sínum gúli.
Káturjajhan kveður létt
Hveragerðis Skúli.
Þessu svaraði Skúli þannig:
Auðunn kveður Ijóð aflist,
les þau upp og telur.
Eina hending yrkirjýrst,
- afganginum stelur.
Sverrir Bjarnflnnsson:
Sverrir slyngur segir grand,
sá er þing I staurum.
Hann ei þvingar hjónaband;
- hann í glingrar aurum.
Þessari samantekt er að Ijúka. Ég hef
haft nokkurt yndi af að rilja upp þessa
löngu liðnu tíð. Með kveðju til þeirra, sem
eftir lifa af þessum vinnufélögum og þökk
fyrir kynnin.
72 Heima er bezt