Ný kynslóð - 01.10.1941, Blaðsíða 26

Ný kynslóð, okt. ’41
um. Hví þegir þú? Og þarna ert þú, Niles. Ég reisti
þig úr göturæsinu og hóf þig til virðingar. Ætlar
þú að afneita mér?
En hvorugur þeirra Kabuls og Niles þekktu kon-
unginn.
— Ö, þið vanþakklátu og hverflyndu þegnar, hróp-
aði hann. — Hvar er húsmóðir ykkar? Hvar er Fior-
illa? Hún mun þekkja mig.
Er hann mælti þetta, bar kallara að. Á spjóts-
oddi hans gat að líta kvenhöfuð.
— Hér er Florilla, hrópaði hann.
Það varð ekki um það villzt, að þetta var höfuð
Florillu. Aldrei myndi hún framar líta konunginn
augum. — Rödd hennar var hljóðnuð hinzta sinni.
Höfuð hennar var nær hulið hinum ljósu, fagurliðuðu
hárlokkum. Mannfjöldinn rak upp siguróp.
— Hver hefur dirfzt að vinna slíkt ó/dæði? spurði
konungurinn.
Enginn virti hann svars. En forvitni hans varð
brátt svalað. Kallarinn festi dauðadóm upp á garðs-
hliðið. Innsigli ríkisins blasti við allra augum. Það
varð ekki um það efazt, að verk þetta hafði verið
unnið að lagaboði.
Maurus konungur hneig niður örvita af ógn.
— Ef til vill er ég alls ekki Maurus konungur,
mælti hann.
Mannfjöldinn óx ávallt. Riddarar cg hefðarfrúr
komu til þess að líta Florillu augum hinzta sinni.
Aldrei myndu henni verða sýnd ástarhót framar,
aldrei verða öfunduð né elskuð. Dim betlara bar þar
einnig að. Þeir, sem konungurinn hafði veitt auð og
22