Ný kynslóð - 01.10.1941, Qupperneq 33

Okt. ’41, Ný kyuslóð
og óivænta siði, sem þeim h,afa borizt. Hættan, sem
þjóðtungunni er búin, er hin geigvænlegasta. Fjöldi
fólks leitar kynna við stríosmenn stórveldanna tveggja
og mælir þá eigi ósjaldan á máli, sem sízt sæmii
hinum norrænu arftökum. Ættjarðarljóð og söngvar
um tign og fegurð íslenzkrar náttúru hafa mjög vik.-
ið fyrir listsnauðum skrílvísum, sem bezt eiga heima
á skuggalegum strætum og lítt virðuiegum skemmti-
stöðum erlendra stórborga. Sorglega margir samland-
ar vorir eru hættir að kunna að velja það, sem ís-
lenzkt er af söngvum og ljóðum. — Leikur vart á
tveim tungum að skjótra og góðra aðgerða er fyllsta
þörf, ef vígi íslenzks málstaðar skulu varin.
■k
Einhverjir kunna að halda því fram, að það sé
hlutverk skólanna og menntamannanna að vernda
mál vort og menning. Pví skal heldur ekki móti mælt,
að hlutur þessara aðila á að vera mikill í þessum
efnum. Stærstar kröfur skulu óneitanlega tii þeirra
gerðar. En þeir, sem ganga stóra áfanga á mennta-
brautinni, eru næsta lítill hluti þjóðarinnar. Til þess
að þjóðtunga verði vernduð verður þjóðin öll að ljá
þátttöku sína. Pað voru ekki íslenzkir skóla-
nemendur, sem varðveittu hið norræna mál og firrtu
það illum eriendum áhrifum,, er þvi var mest hætta
búin. — Pað var alþýða landsins öll við sjó og í
sveit. Páttur menntamannanna var raunar mikill og
góður. Peir höfðu forustuna á höndum. En herfor-
ingjarnir leiða enga styrjöld til sigurlykta, ef hinna
óbreyttu liðsmanna nýtur ekki við. — íslenzkan yrði
innan skamms dautt mál, ef lögð væri áherzla á að
29