Heimili og skóli - 01.08.1953, Side 24

68
HEIMILI OG SKÓLI
fisk. En þá kemur auðvitað í ljós, að
maður verður að fá að fara eitthvað út
úr salnum, til þess að heitið geti, að
maður sigli til Aberdeen og LIull. Það
er svo sem sjálfsagt, og þetta er mjög
ánægjuleg ferð, því að sú fregn kemur
til baka með landnáms-hjónunum, að
Dawson hafi einmitt verið að leysa
löndunarbannið, svo mátulega
snemma, að afgreiðslan gekk að ósk-
um.
Óskaplega gaman er líka að vera
Tröllafoss, sem sækir kornvörur og
jeppabíla til Ameríku, eða þá Dísar-
fell, er kemur augafullt af appelsínum,
eplum og kaffibaunum lengst sunnan
frá Brazilíu, en hafði auðvitað komið
við á Spárii.
Allir liafa nóg að gera, já, miklu
meira en nóg. Hugkvæmustu börnin
finna upp á ýmsu, sem kennarinn hef-
ur ekki stungið upp á, og e. t. v. alls
ekki dottið það í hug. Það er umsvifa-
laust notað, svo að leikurinn verður
svo sem ekki eingöngu eftir forsögn
kennarans. Nei, margir aðrir eiga þar
sínar ágætu tillögur. Leiknum er ekki
langt komið, þegar það kemur upp úr
kafinu, að ekkert varðskip er til taks,
ef Ingólfur og Hallveig skyldu ruglast
í því, hvar nýja landhelgislínan er. Þá
er eitthvert skipið sett upp í Slippinn
til viðgerðar, en Þór, eða Ægi, ýtt á
flot í staðinn. Nú, svo þarf að fara eins
að, þegar í ljós kemur, að ekkert skip-
anna getur flutt olíuna og ben/.ínið til
Hvalfjarðar. Það vantar olíuskip, og
það er í snatri smíðað olíuskip, því að
betra er að kaupa dýrt og eiga sjálfur,
heldur en leigja, og missa peningana
út úr landinu.
Skyndilega kemur babb í bátinn.
Einhverjum dettur það snjallræði í
Itug, að láta bera að garði „landsins
forna fjanda“. Jú, það er samþykkt,
því að slíkt eru mikil tíðindi, sem
fróðlegt er að sjá, hvernig við verður
snúizt.
Og ísinn kemur. Sagan frá 1882 end-
urtekur sig. Það er augalaus ís vestan
frá Látrarbjargi og austur aðAustfjörð-
um. Sum skipin krtVast inni við Norð-
urlandið, en önnur stöðvast á leið
þangað. Auður sjór hejzt um sinn
norðan annesja milli Hornstranda og
Rauðunúpa.
Hvað skal nú til bragðs taka? Verk-
efnið er aðkallandi. Það er minnzt á
flugvélar og snjóbíla. En svo kemur að
lokum fram tillaga, sem allir fallast á
að sé sjálfsagðasta lausnin, eða a. m. k.
nauðsynleg líka. Það er skipaskurður-
inn milli Breiðafjarðar og Húnaflóa.
Bezt að mæla strax, hvað hann þarf að
vera langur og hvar honurn verður
bezt fyrir komið. Hið íslenzka Suez eða
Panama. Það er stórkostleg hugmynd
og veglegt framtíðarverkefni.
En þá er frjálsi tíminn (meira að
segja með framlengingu) allt í einu
búinn.Þessi ánægjulega og athafnaríka
stund er á enda, en hugir hinna stór-
ráðu og framsæknu, þótt enn séu lágir
í loftinu, halda áfram að glíma við
verkefnið: Að mæta hættum og vanda
með stórum átökum, er styðjast við
tækni nútímans og djörfung íslend-
ingsins.
i