Heimili og skóli - 01.10.1956, Side 14

100
HEIMILI OG SKÓLI
verkefni? Hvaða vinningur er við
þessi nýju vinnubrögð, ekki aðeins frá
sjónarmiði fræðslunnar, heldur einnig
siðferðilega og mannlega séð?
Hér skulurn við staðnæmast við
nokkur aðalatriði. Allt frá því í 1.
bekk læra börnin með hinum nýju
vinnubrögðum að hjálpa hvert öðru.
Þau læra að taka tillit tilannarra.Góð-
ur bekkjarandi er grundvöllur undir
heilbrigðri afstöðu til þjóðfélagsins.
Félagsandi, umburðarlyndi og sam-
ábyrgð eru eiginleikar, sem geta iærzt
og eiga að lærast í skólanum. Ef börn-
in ihafa safnað myndum eða öðru til
sameiginlegra afnota, læra þau að láta
þær af hendi vegna hópsins. Þegar tvö,
þrjú eða fleiri börn eiga að vinna
saman, verður stundum dálítið ósam-
komulag í fyrstu, en undir
stjórn góðs kennara, hverfur það
fljótt. Áhugi barnsins fyrir verkefninu
verður aðalatriðið. Ósamlyndið hverf-
ur, samræmi og félagsandi vex. Þá er
aginn ekki neitt vandamál lengur.
Þá er annað mikilvægt atriði: Við
vitum öll, að börnin í skólanum eru
mjög misjöfn að gáfum. Höfum við
ekki tekið eftir, að með gömlu, ein-
hliða bekkjarkennslunni, hafa gáfna-
litlu börnin oft orðið að líða? Á hverj-
um degi, já, næstum í hverjum tíma,
biðu þau ósigur. En í vinnuflokki er
rúm fyrir alls konar börn. Sá, sem ekki
er duglegur að semja, skrifar eða
teiknar vel og það kemur að fullum
notum. Annar raðar myndunum eða
mótar í leir. Hér geta allir gert gagn,
og unnið að góðum, sameiginlegum
árangri.“
Ég læt þessi sýnishorn nægja til að
sýna viðhorf Vangeruds til viðfangs-
efna skólans, en skal aðeins bæta því
við, sem hann sagði við mig í einka-
samtali, að hann hefði kennt með
vinnuskólaaðferðinni í 25 ár, og það
hvarflaði aldrei að sér, að byrja á
venjulegri bekkjarkennslu aftur.
Vinnuskólaaðferðin sé að vísu erfiðari
en miklu skemmtilegri, og thann hafi
náð betri árangri í prófum í málum og
reikningi en áður. Nú 'hafði hann 5.
bekk. Hann sýndi mér m. a. mjög
skemmtilegt verkefni um Osló, sem
börnin voru búin með og áttu að
sendast til vinabæjar Oslóar.
Að lokum eitt áður en ég skil við
þessa bók Vangerudshjónanna. Ég hef
í engri útlendri kennslubók séð eins
mikið um ísland og í þessari bók.
Þar eru mörg verkefni um ísland,
bæði söguleg og landfræðileg. Þau
hafa gert hlut okkar meiri en venja er
í skólabókum á Norðurlöndum.
Ég sleppi hér að ræða um blaðalest-
ur í skólum, en um það fjallar einn
kafli bókarinnar. Er það skemmtileg
nýjung að nota dagblöðin í þágu skól-
ans.
Um lestrarkennslu.
Aðra nýja bók um kennslufræðileg
efni eignaðist ég í ferðinni. Hún er
um lestrar- og skriftarkennslu eftir
Oline Sukkestad, kennslukonu á
Hamri. Bókin kom út í fyrra. Hún
virðist vönduð að allri gerð. Ég var í
kennslustund hjá Ólínu og virtist mér
hún afbragðs kennari. Hér verður
ekki neitt endursagt úr bókinni, en
aðeins reynt að lýsa þeirri lestrarað-
ferð, sem hún hallast helzt að.
Við lestrarnám er hljóðaðferðin