Heimili og skóli - 01.04.1965, Blaðsíða 23

STAM
Þessi kafli er tekinn úr ritlingi, sem nefnist „Barn med
Talevansker", eftir Solveig Pahle, og er 6. bókin í safni
uppeldisfræðilegra rita, sem félagsmólaróðuneytið norska
gefur út. Ritstjórinn.
„Sá, sem þegir, stamar ekki,“ sagði
drengurinn, og þagði mest alla ævi sína.
Hann var gáfaður og heilbrigður, það var
aðeins þetta „eina“ að: Hann stamaði.
Þegar aðrir drengir komu saman til leika,
var Pétur þar aldrei með. Hann fór einför-
um. Það var svo sárt að geta aldrei sagt
hug sinn. Það var nógu erfitt í skólanum.
Það var hreinasta plága, þegar kennarinn
tók hann upp í landafræði eða sögu. Hann
vissi, að hann kunni þessi fræði betur en
nokkur annar í bekknum. Annars las hann
miklu meira en skólabækurnar sínar, þegar
honum þótti gaman að bókunum. Hann
safnaði frímerkjum og lærði á þann hátt
mikið í landafræði. Hann gat staðið tím-
unum saman og brotið heilann um hvernig
hann gæti komizt fram hjá þessum bók-
stöfum, sem verstir voru. Það sat eins og
kökkur í hálsi hans og komst engin önnur
hugsun að. Það var alveg sama þótt kenn-
arinn reyndi að hjálpa honum yfir þessar
torfærur. Drengirnir stríddu honum heldur
aldrei. Það fór þó ekki fram hjá honum,
hvernig þeir litu hver til annars, þegar hann
„var uppi“.
Pétur er aðeins einn af þeim mörgu
drengjum og stúlkum, sem verða á leið
okkar, sem eru haldin af þessum lítt bæri-
lega málgalla. Hann á marga þjáninga-
bræður og systur, sem blátt áfram þjást af
ótta, er þau þurfa að tala.
Uppeldisfræðingar og læknar hafa lengi
fengizt við þetta mikla vandamál, en þeir
hafa enga lausn fundið enn. Sá, sem stamar,
leitar sjálfur í örvæntingu eftir ástæðum
Það verður að komo
með lífið inn i skóla-
itofuna.
HEIMILI OG SKÓLI 43