Tækni - 01.06.1943, Blaðsíða 28

Bókleg þekking og verkleg reynsla
verða að standa jaíníœtis.
í tímaritinu „Dansk Arbejde" er birt
samtal við prófessor við „den polytekniske
Læreanstalt“, Erland Thaulow, í tilefni af
60 ára afmælisdegi hans.
I samtalinu segir prófessorinn margt,
sem vera kynni, að menn hefðu gaman af
að lesa.
Blaðamaðurinn biður um stutt yfirlit
yfir liðna tímann og um framtíðarútlitið.
„Já, hvar á ég að byrja?“ segir prófess-
orinn brosandi, „það verður löng saga, og
ég- get sagt, að allt frá unglingsárum mín-
um hefur áhugi minn snúizt um það sama:
Ég sá það þegar, er ég var lærlingur, að
við vorum of bóklegir hér í Danmörku, en
það, sem kemur oss að notum, er hin hag-
nýta framkvæmd bóklegrar þekkingar. Ég
hef freistazt til að búa til þessa kennisetn-
ingu: „Við verðum að „konstrúera" meira
en við getum fundið upp, og við verðum að
framleiða meira en við getum „konstrúer-
að“ “.“
Seinna í samtalinu segir prófessorinn:
„Við heyrum svo oft sagt: „I Danmörku
eru hvorki kola- eða járnnámur, þess
vegna er það á móti lögmálum náttúrunn-
ar, að hér sé iðnaðarland“. En þýðingar-
mesta hráefnið við iðnaðarframleiðsluna
er vinnuaflið, og það efni höfum við betra
en flest önnur lönd veraldarinnar. Það er
einmitt sérstaklega járniðnaðurinn, sem
við skulum leggja áherzlu á. í vélum vor-
um eru hugmyndir vorar fluttar út, og
þar erum við langt komnir, tæknifræði-
lega séð. Það er eiginlega merkilegt, að
við Danir, sem upprunalega erum bænda-
fólk, höfum þrátt fyrir allt sýnt svona
mikla tæknisnilli. Ég hef ferðazt mikið og
við það lært að meta bæði yfirburði vora
og galla. Við höfum nóga hæfileika að
eðlisfari, en ég hef því miður oft, þegar
ég hef séð erlendar verksmiðjur, tekið eft-
ir, að okkur vantar skynsamlega menntun
fyrir rekstursverkfræðinga (Driftsinge-
niörer) vora, sérstaklega í járniðnaðinum.
Við höfum ágæta verkstjóra og steypu-
meistara, en við verðum einnig að fá dug-
lega rekstursverkfræðinga til að fram-
kvæma hinar nauðsynlegustu skipulagn-
ingar og endurbætur“.
Síðan víkur prófessorinn að því, hvern
árangur barátta hans fyrir meira verk-
legu, en minna bóklegu, hefur borið:
„Viðhorf okkar hér í Danmörku sér-
staklega, og eiginlega í Evrópu allri, er of
einslcorðað við bóknámið. Það liggur í
blóði voru allt frá endurreisnartímabilinu
og' upplýsingatímanum, að hið fínasta af
öllu fyrir hina gáfuðu æsku sé „að læra á
bókina“. Maður kinokar sér við að kafa
niður í veruleikann, sem myndar undir-
stöðurnar að iðnaði vorum. Okkar ungu
verkfræðingar eiga, eins og ég sagði einu
sinni við nemendur mína á „Læreanstal-
ten“, að „lykta af járni“. Þessu var að vísu
beint að einum, sem hafði verið of bókleg-
ur í sinni „konstruktion“ . . . Næst á eft-
ir, er ég kom á teiknistofuna, hafði hann
22
T Æ K N T