Þingtíðindi Alþýðuflokksins - 25.11.1966, Qupperneq 49

IV. Utanríkismál
Alþýðuflokkurinn telur, að utanríkisstefna íslendinga
eigi að mótast af því fyrst og fremst að tryggja fullveldi
þjóðarinnar og lýðræðislegt stjórnarfar í landinu og enn-
fremur af því að tryggja vinsamleg samskipti við allar
þjóðir, og að leita eftir viðskipta- og menningartengslum
við sem flestar þeirra. Þá telur Alþýðuflokkurinn, að
stuðla beri, eftir því sem frekast er unnt, að eflingu
friðar og frelsis í heiminum, en það telur flokkurinn
að bezt verði gert með því að Sameinuðu Þjóðirnar
verði efldar, friðargæzla þeirra verði styrkt, með öfl-
ugu lögregluliði, er geti verið til taks, hvenær sem á
þarf að halda til þess að koma í veg fyrir vopnuð átök
milli þjóða, en ágreiningsmál þeirra sett niður með frið-
samlegum hætti. Til þess að ná þessu marki telur flokk-
urinn ennfremur að stuðla beri að almennri afvopnum
og banni gegn notkun kjarnorkuvopna. — Unz þetta
verður að veruleika, telur Alþýðuflokkurinn óhjákvæmi-
legt, að frjálsar þjóðir myndi með sér bandalög til að
spyrna gegn útbreiðslu ofbeldisstefna, og að ísíend-
ingar taki þátt í þeim, þar sem flokkurinn telur hlut-
leysisstefnima órauhæfa. Flokkurinn telur, að alþjóða-
samstarf á mörgum sviðum sé nú höfuðnauðsyn, m. a.
til þess að binda endi á nýlendustefnu og stuðla að því
að lífskjör í þróunarlöndunum batni. I því sambandi vill
flokkurinn stuðla að því, að fæðuöflunarmöguleikar
allstaðar í heiminum verði nýttir betur en nú er gert.
Alveg sérstaklega vill flokkurinn benda á nauðsyn þess,
að ofveiði eigi sér ekki stað, þannig að fiskistofnarnir
gangi ekki til þurrðar, og bendir í því sambandi á þá
47