Fréttir - Eyjafréttir - 06.01.2023, Blaðsíða 17

6. janúar 2023 | | 17
var greinilega einhver sem hélt
verndarhendi yfir okkur,“ sagði
Birgir sem hefur einstakt lag á að
sjá björtu hliðarnar, sama á hverju
gekk.
Í stóra þjóðhátíðarborðsmálinu,
sem einhverjir muna eftir og
var rannsakað af lögreglu, voru
margir kallaðir fyrir og var Birgir
einn þeirra sem formaður þjóðhá-
tíðarnefndar. Í viðtali við Fréttir 2.
desember 1999 sagði Birgir, alltaf
jafn rólegur: „Ég var boðaður í
yfirheyrslu eða skýrslutöku fyrir
tveimur eða þremur vikum. Hún
tók eina tvo klukkutíma og fór
mjög vel og friðsamlega fram.
Satt best að segja þá hef ég nú
ekki tapað nætursvefni vegna
þessa máls,“ sagði Birgir.
Þjóðhátíðin sem fauk
Fleiri muna kannski eftir þjóð-
hátíðinni 2002 þegar veðrið var
fyrst vont, svo verra og verst á
sunnudeginum þegar allt ætlaði til
fjandans. Einhvern veginn náðist
að halda dagskrá en mikið gekk á.
„Þjóðhátíðargestir voru jákvæðir
og ég held að flestir hafi skemmt
sér vel, þrátt fyrir rigningu og
rok,“ sagði Birgir við Fréttir. „Það
var hávaðarok og slagveður á
sunnudeginum. Það var því mjög
gaman að sjá hversu margir mættu
í brekkusönginn og það sýnir að
fólki þykir vænt um sína þjóð-
hátíð. Það var mikið að gera og
maður komst varla upp í tjald til
að fá sér kaffisopa. Ég var mjög
ánægður með skjót viðbrögð hjá
lögreglu og Björgunarfélaginu
þegar Íþróttahúsið var opnað.
Bæjarbúar eru jákvæðir og tilbún-
ir að hlúa að fólkinu og ég veit að
margir fengu gistingu hjá fólki í
bænum. Sem dæmi get ég nefnt
heiðurshjónin Stefán Ólafsson
og Sigurbjörgu Óskarsdóttur sem
komu með fullan pott af súpu og
færðu krökkunum og um svipað
leyti fór þjóðhátíðarnefndin í það
að útbúa súpu handa liðinu.“
Birgir hugsar alltaf í lausnum
og um þjóðhátíðina 2002 endar
hann á að segja: „Það var ekki
stætt í Dalnum. Samt var verið
að undirbúa hlutina þannig að
hægt væri að halda áfram. Það
sýnir líka hvað þjóðhátíð skipar
stóran sess hjá landsmönnum
því það kom fólk með Herjólfi á
sunnudeginum. Ég vil fyrir hönd
þjóðhátíðarnefndar þakka bæjar-
búum og þjóðhátíðargestum fyrir
frábæra þátttöku á þjóðhátíðinni,
þrátt fyrir bleytu og rok. Sjáumst
á næstu þjóðhátíð,“ sagði Birgir
að lokum og jákvæður að vanda.
42 ár í slökkviliðinu
Birgir lét sér ekki bara nægja
að vera í sjálfboðastarfi fyrir Tý
og ÍBV, heldur var hann í 42 ár
slökkviliði Vestmannaeyja. ,,Ég
hætti árið 2019 þegar ég varð sjö-
tugur. Þar kynntist maður góðum
og flottum körlum, það er enn
einn vinkilinn á sjálfboðastarfi.
Eins og með allt annað í lífinu þá
hefur mikið breyst þar undanfar-
in ár. Nú eru þeir komnir flotta
stöð og það væsir ekki um þá.
Vestmannaeyjabær á heiður skilið
fyrir nýju stöðina, hún er alveg
frábær,” sagði Birgir.
Aðstoðaði Grýlu í 52 ár
Þá er komið að þrettándagleðinni
þar sem Birgir var í veigamiklu
hlutverki. „Það var árið 1967
sem ég fór í Grýluna. Pabbi og
Unnur voru á undan mér. Það var
svo mikið að gera hjá kallinum
í tröllunum að hann mátti ekkert
vera að því að aðstoða hjónin svo
hann húrraði mig upp í þetta og ég
festist í þessu og hafði gaman af.
Bræðurnir Þórður og Heimir
Hallgrímssynir eru búnir að vera
hvað lengst með mér, Þórður í 20
ár og Heimir svipað,” sagði Birgir
en nú hafa synir þeirra Birgis og
Heimis, Guðjón og Hallgrímur,
tekið við keflinu. ,,Ég er hættur,
þetta var orðið ágætt. Það er fullt
af góðu fólki til og peyjarnir
okkar taka við, mikilvægt að hafa
góða arftaka,” sagði Birgir og
ítrekaði hversu dýrmætt það er
að hafa alla þessa sjálfboðaliða
sem Týr, Þór og ÍBV eiga og hafa
átt. ,Í raun er það ótrúlegt hvað
íþróttafélögin eiga mikið af góðu
fólki. Menn lögðu mikla vinnu á
sig og þetta var allt í sjálfboða-
vinnu og er enn í dag. Það eru
ekki mörg félög sem eiga svona
flotta menn og konur sem eru
tilbúin að fórna nánast öllu í þetta
bæði fyrir þjóðhátíð og þrettánda.
Við höfum það fram yfir önnur
félög á dögum eins og í dag þar
sem allt snýst um peninga.”
Þakklátur fjölskyldunni
Hvað er þér svona efst í huga ef
þú lítur til baka? ,,Ég veit það
ekki, það er af svo mörgu að taka
og í raun margt hægt að segja og
ég væri lengi að telja allt upp.
Krafturinn í þessum félögum er
svakalegur, að drífa allt af stað
og klára alltaf með sóma svo að
hægt væri að halda þjóðhátíð öll
þessi ár. Hagnaðurinn af þjóðhátíð
fyrstu árin var ekki mikill en alltaf
haldið áfram. Stóra sviðið var
rosaleg framför, það breytti öllu,
nú er búið að framlengja þjóðhá-
tíð um 100 ár.“
,,Líka hvað þrettándinn hefur
stækkað mikið. Ég er mjög feginn
að ég fékk að vera með á vagnin-
um og hanga þar. Ég er þakklát-
astur fyrir það og fjölskylduna
fyrir að leyfa mér að hanga í
þessu inni í Dal og út um allt, það
fór heilmikill tími í það. Jóna sál-
uga á heiður skilinn fyrir það að
leyfa kallinum að hanga í þessu.
Hún sagði nú í gríni þegar hún var
spurð hvernig í ósköpunum hún
leyfði karlinum að vera í þessu
öllu. Þá svaraði hún að það væri
ein ástæða, þá fæ ég að stjórna
fjarstýringunni, sagði Birgir og
hló og bætti við ,,Ef maður hefði
ekki gaman að þessu væri þá væri
maður löngu hættur.”
Pabbi okkar, Biggi Gaua, hefur
svo sannarlega unnið hörðum
höndum að uppbyggingu fé-
lagsins. Með bjartsýni að vopni
í bland við örlítið kæruleysi er
honum margs til lista lagt; allt
frá því að vera kallaður niður
í Veiðafæragerð að laga „smá
beyglur“ á bílnum hjá föður
sínum vegna torfæruaksturs með
barnabörnunum, í að „taka upp“
heila fimleikasýningu með því
að mynda eingöngu lærið á sér.
Hann er rosalega léttur og glað-
lyndur maður og hefur kennt
okkur systkinunum að lífið er
auðveldara með bros á vör. Hann
er alltaf til í að rétta hjálparhönd
og hefur ÍBV- bandalagið svo
sannarlega notið góðs af því.
Hann er vel að þessari viður-
kenningu kominn og erum við
stolt af honum.
Pabbi er rosalega léttur og glaðlyndur
Ólafur Vignir, Halla Kristín, Jóna Hjördís, Birgir, Embla, Toke, Anna Kristín, Barbara Dröfn, Guðjón og Sara Katrín.
FRÉTTAPÝRAMÍDINN2022