Vinnan og verkalýðurinn - 01.12.1955, Blaðsíða 46

ljóst hverjar kröfur eru gerðar til þeirrar starfsstéttar og eins hitt að starfið
er með afbrigðum þreytandi. Til samanburðar má geta þess að bréfberar
pósthússins fá laun samkvæmt XII. flokki og eru sízt ofsæmdir af. í XIV. og
XIII. flokki eru einnig ritarar á opinberum skrifstofum, stúlkur, sem oft
þurfa að vélrita á tveimur eða jafnvel fleiri erlendum tungumálum. Bókarar
eru aftur flestir karlmenn, enda taka þeir laun samkvæmt IX. og X. flokki.
Ekki verður séð að kröfur þær, sem gerðar eru til bókarans séu öllu meiri
en þær sem gerðar eru til ritarans. Sumir karlmenn sem vinna skrifstofu-
störf fá titilinn fulltrúar og komast þá feti ofar eða vel það í launastigann,
en heldur mun fulltrúaflokkurinn vera fáliðaður af konum. Þegar kemur
upp fyrir X. flokk fækkar kvenfólkinu óðfluga og í fyrstu sex flokkunum
munu nú vera samtals þrjár konur.
Við gætum haldið áfram að rýna í launasamninga og lög og framkvæmd
þeirra. Laun verkakvenna eru t. d. yfirleitt ekki nema rösk 70% af launum
verkamanna. Þó eru þar nokkrar undantekningar og eiga þær einkum við
erfiðustu vinnu í frystihúsum. Næsta athyglisvert fyrirbrigði með tilliti til
þeirrar höfuðröksemdar, að kvenfólk dugi ekki til erfiðisvinnu. Sá gleðilegi
atburður gerðist fyrir um það bil einu ári að Alþýðusambandið boðaði til
kvennaráðstefnu, þar sem sett var það bráðabirgðamark í baráttunni fyrir
launajafnrétti, að kvennakaup yrði hvergi lægra en 90% af karlmannskaupi
við svipuð störf. Nokkuð hefur þegar áunnizt á því ári sem liðið er frá
ráðstefnunni. En langt er eftir að lokamarkinu á flestum sviðum og ætti
sú langa bið að sanna okkur, að sízt dugar að staldra við, heldur sækja nú á,
hraðar og markvissar en áður.
VERKALÝÐSFÉLÖG
Framhald af bls. 205.
máli vona ég að þú sjáir, að ríkið og
verkalýðssamtökin í þjóðfélagi okkar
eru ekki andstæður heldur hliðstæður
og samherjar, sem keppa að því að
verkamenn beri á hverjum tíma sem
mest úr býtum. Það, sem ríki og
verkalýðssamtök setja efst á starfs-
skrá sína er „umhyggjan fyrir mann-
inum“. Dæmi: í sambandi við orlofin
á vegum verkalýðssambandsins getur
sérhver valið um það hvort hann
dvelur orlofstíma sinn við sjávar-
ströndina eða í háfjallalofti Mestan
hluta kostnaðar af húsnæði, ferðum
og umönnun manna í orlofi ber
verkalýðssambandið. En umhyggjan
fyrir manninum getur því aðeins orð-
ið að fullkomnum veruleika að ríki
og verkalýðsfélög einbeiti sér sam-
eiginlega í baráttunni fyrir vernd
friðarins og endurreisn föðurlands
okkar á grundvelli lýðræðis og friðar.
Kæri félagi, Edith. Ég vona að ég
hafi getað leyst til hlítar úr spurn-
ingu þinni. Sé hins vegar eitthvað,
sem ég hefi ekki gert þér skiljanlegt
til fulls, er ég reiðubúin að bæta úr
því. Það myndi verða mér ánægja,
ef við á þann hátt tækjum upp reglu-
leg bréfaskipti okkar í milli.
Ingrid Tiebel, Krankenschwester
Státd. Krankenhaus Cottbus.
208
VINNAN og verkalýðurinn