Goðasteinn - 01.09.1988, Page 12

Vigfússon á Geirlandi og Axel Ólafsson í Varmahlíð og sjálfsagt má
nefna mörg fleiri nöfn.
Það fylgdi því einhver heillandi sjarmi að ferðast með bílum á
þessum árum og var litið upp til bílstjóranna. Æðsti draumur ungra
drengja var að verða bílstjóri og þeir horfðu á eftir þessum undra-
tækjum þar til þau hurfu úr sjónmáli. Að fara í veg fyrir bílana og
sækja pakka eða póst var ekkert lítill atburður í tilverunni. Bíla-
lyktin þótti góð.
Sjálfsagt var að syngja á ferðalögum. Fólk klæddist sínum bestu
fötum, naut stundanna og oft voru menn með lögg í glasi. Sjálfsagt
oftast heimagert vín. Á kreppuárunum lærðu menn að bjarga sér
sjálfir með þá hluti eins og aðra.
Lögin um samgöngubætur og fyrirhleðslur á vatnasvæði
Markarfljóts og varnir af ágangi vatns voru frá árinu 1932, en það
ár voru byggðar bráðabirgða trébrýr á Þverá, Affall og Ála og þar
með var stigið fyrra sporið til þess að gera bílfæran veg yfir hið
breiða vatnasvæði Markarfljóts.
í Morgunblaðinu 23. ágúst þetta sama ár má lesa: „Með því að
ráðast í að gera brú yfir Þverá hjá Hemlu eru athafnir látnar skera
fram úr margra ára bollaleggingum um fyrirhleðslu fyrir Þverá inn
við Þórólfsfell, sem einnig á að vera landvörn fyrir Fljótshlíð og
samgöngubót!’
En lögunum um landvarnir og brúargerðir í Rangárþingi árið
1932 fylgdu engar fjárveitingar. En nú var brennandi áhugi vakinn
í sýslunni og þótt fé væri ekki fyrir hendi í ríkissjóði tóku Rangæ-
ingar til sinna ráða og sýndu í verki samhug og mátt samvinnunnar
og buðu að lána ríkissjóði fé til hinna miklu mannvirkja. Munu
menn þá síst hafa verið aflögufærir, enda svarf þá heimskreppan
fast að. Mjólkursala var ekki hafin í austurhluta sýslunnar, utan
Fljótshlíðar og enn var sláturfé rekið til Reykjavíkur á haustdögum.
Sýslunefndin tók málið í sínar hendur, en brúar- og fyrirhleðslu-
málið hafði oft og mikið verið rætt á fundum sýslunefndarinnar.
Oddviti sýslunefndar, Björgvin Vigfússon sýslumaður, var fram-
farasinnaður bjartsýnismaður.
Páll Zophoníasson, síðar búnaðarmálastjóri, mun fyrstur manna
hafa stungið upp á lántöku innan héraðs og ritaði sýslunefndinni
10
Goðasteinn