Goðasteinn - 01.09.2016, Qupperneq 103

101
Goðasteinn 2016
og öðrum búfjáráburði. Allt-
af þótti spretta vel þar sem
þessi áburður var notaður, en
liðlangt sumarið var manni
bannað að vera að sniglast
þar. Það þótti manni ósköp
eðlilegt bann og hafði engan
hug á að brjóta það. Eftir að
búið var að tæma gryfjuna
var kamarinn gerður hreinn
í hólf og gólf. Fyrst var gólf-
ið grófskolað og vatninu
beint í gryfjuna. Þá var flek-
inn settur fyrir hreinsiopið á
bálkinum og síðan var hús-
ið gert hreint í hólf og gólf
með sterku sápuvatni. Þegar
þetta var allt um garð geng-
ið bötnuðu loftgæði hússins
verulega og dýralífið fór í
lágmark um tíma svo nú var hægt að sitja lengi og lesa. Þegar fram á
sumarið kom og nokkuð var farið að safnast í gryfjuna aftur, fóru bæði
ilmur og flugur að gera manni lífið leitt svo minna varð um lestur, enda
um nóg annað að hugsa á þeim árstíma. Stundum gat maður þó notað
tímann á rigningardögum til lestrar, því flugunum var líklega heldur illa
við rigningu og héldu þær frekar kyrru fyrir í slíku veðri.
Skrýtið var hvað eitt og annað í dagblöðunum reyndist skemmtilegt
þegar þau voru komin út á kamar, þótt maður fyndi ekkert skemmtilegt í
þeim þegar þau lágu fyrir manni inni í bæ. Seinna komst ég að svipuðu
þegar ég fór að nota gömul dagblöð við málningarvinnu, og tafðist ég oft
allverulega við hana af þeim sökum.
Við þessi þægindi bjuggum við líklega fyrstu tíu til tólf ár ævi minn-
ar. Smátt og smátt minnkaði þó glans þessa góða húss og í einhverju
suðvestanrokinu, þegar ég var að nálgast fermingaraldurinn, gerðist það
að hurðin fauk af því, og hefur ekki sést síðan. Kannski hefur gleymst
að klinka hana aftur. En eftir það varð miklu betra loft í húsinu, enda
loftræstingin nánast fullkomin. En blöðin geymdust eftir það illa og því
urðu viðkomurnar nú miklu styttri og stundum jafnvel dálítið pínleg-