Goðasteinn - 01.09.2016, Side 183

181
Goðasteinn 2016
sinni öll venjuleg heimilisstörf og hannyrðir, en sinnti einnig skepnum og al-
mennum bústörfum þegar með þurfti, en faðir hennar átti og rak trésmíðaverk-
stæði, samhliða búskapnum. Hún varð snemma selstúlka eins og þá var svo
algengt í Noregi og víðar. Fór fyrst í selið með móður sinni og lærði hjá henni
handtökin, en varð síðar bústýra. Sá um að handmjólka kýrnar og vinna ost
úr mjólkinni. Selið var henni „heilagur staður“ alla ævi og aldrei fór hún svo
á heimaslóðir sínar í Noregi, að hún kæmi ekki við á þessum uppáhalds stað
sínum. Að loknu barnaskólanámi stundaði hún nám við lýðháskóla í Noregi og
var vinnukona á ýmsum heimilum í sveitinni eins og þá var svo algengt.
Eftir að hafa kynnst Eggert Ólafssyni frá Þorvaldseyri þegar hann var á
ferð í Noregi, flutti hún til Íslands árið 1949. Þau gengu í hjónaband 29. júní
1950. Hann var sonur hjónanna Ólafs Pálssonar bónda og Sigríðar Ólafsdóttur
húsfreyju á Þorvaldseyri. Eggert andaðist 24. maí árið 1997. Saman eignuðust
þau fjögur börn sem öll eru á lífi. Elst er Jórunn húsfreyja og bókhaldari, búsett
í Lækjartúni í Ásahreppi, gift Sveini Tyrfingssyni og eiga þau fimm börn.
Þá kemur Ólafur bóndi, búsettur á Þorvaldseyri og kvæntur Guðnýju Andr-
ésdóttur Valberg. Þau eiga fjögur börn. Næstur er Þorleifur verslunarmaður, til
heimilis í Reykjavík. Hann var kvæntur Þorbjörgu Böðvarsdóttur og eiga þau
þrjú börn. Yngstur er Sigursveinn móttökustjóri, búsettur í Mosfellsbæ. Hann
er kvæntur Bryndísi Emilsdóttur og eiga þau fjögur börn. Barnabörnin eru 16
og langömmubörnin 23 auk 3ja langömmu-fósturbarna.
Ingibjörg og Eggert gerðu Þorvaldseyri að stórbýli á þeirra tíma mælikvarða,
þar sem alltaf var verið að byggja og bæta, kaupa vélar og stækka bústofninn.
Heimarafstöð sá bænum fyrir rafmagni lengi, eða til ársins 1961, þegar raf-
magn frá Rafmagnsveitum ríkisins var tengt. Það var ekki síst fyrir framsýni
Ingibjargar og reynslu frá Noregi sem hafinn var ræktun korns á Þorvaldseyri,
sem nú er snar þáttur í rekstri búsins. Snyrtimennska og gott skipulag var og er,
í miklum hávegum höfð á Þorvaldseyri. Ingibjörg átti svo sannarlega sinn þátt
í því. Hún var rösk til allra verka, hvort sem þau voru úti eða inni, skipulögð
og vandvirk.
Vegna félagsstarfa sinna fyrir bændur og samtök þeirra, þurfti Eggert oft
að dvelja langdvölum að heiman. Þá sáu þau sameiginlega um búið, Ingibjörg
og Sigurður Sveinsson uppeldisbróðir Eggerts, sem alla tíð starfaði við búið á
Þorvaldseyri eins og hann ætti það sjálfur. Hann andaðist árið 2009.
Á Þorvaldseyri var alla tíð afar gestkvæmt og oft margir í heimili þegar
mest var að gera á sumrin. Ingibjörg var gestrisin og góð heim að sækja, en
um leið útsjónarsöm og hagsýn. Hún tileinkaði sér frá fyrstu tíð íslenska mat-
argerð og náði mikilli leikni í henni, þó hún héldi líka í sínar gömlu norsku