I. alþjóðamótið - 15.02.1984, Side 15

Jón G. Briem, lögmaður:
Skáklíf á
Suðurnesjum
í tilefni þess að fyrsta alþjóðlega
skákmótið utan Reykjavíkur er hald-
ið á Suðurnesjum er við hæfi að gera
úttekt á skáklífi Suðurnesjamanna.
Á Suðurnesjum eru nú þrjú starf-
andi taflfélög. Það elsta er Skákfélag
Keflavíkur sem nær yfir Njarðvík og
Keflavík. Félagið var líklega stofnað
árið 1929 og hefur starfað síðan, en
með nokkrum hléum. Félagið afrek-
aði það árið 1945 að kaupa hús undir
starfsemina. Næstu árin á eftir starf-
aði það af mjög miklum krafti. En
svo hallaði undan fæti. Félagið varð
að selja húsið, eignir þess tvístruðust
og það lagðist í dvala í nokkur ár.
Eftir endurreisn árið 1957 hefur fé-
lagið starfað af mismiklum þrótti, en
lengst af hefur það starfað vel.
í Sandgerði er starfandi Taflfélag
Sandgerðis. Síðustu árin hefur starf-
semi þess einskorðast við skákþjálf-
un unglinga.
I Garði var stofnað taflfélag nú í
vetur. Áhugasamir menn stofnuðu
félagið og væri óskandi að það lifði
vel og lengi. Eitt af fyrstu verkefnum
þess var að halda Skákþing Suður-
nesja árið 1984.
Og þá er komið að Grindavík.
Þar, eins og víðar í sjávarplássum,
hefur skákin átt nokkuð örðugt upp-
dráttar. Það á sínar skyringar í at-
vinnuháttunum. Sjómenn eru oft
lengi í burtu í einu, eða stunda vinnu
þannig að enginn tími er til skákiðk-
unar. En ekki eru allir Grindvíkingar
sjómenn og ýmsir sjómenn gefa sér
tíma til að tefla skák. Ég hef grun um
að þó nokkuð stór hópur Grindvík-
inga iðki skák sér til skemmtunar og
vonandi eykst áhuginn við að fá al-
þjóðlegt skákmót inn fyrir bæjar-
dyrnar. í upphafi árs 1978 var stofn-
að Taflfélag Grindavíkur. Að því
stóð stór hópur skákáhugamanna.
En eftir þróttmikla byrjun dró úr
starfinu og félagið liggur nú í dvala.
Mér þætti vel við hæfi að endur-
vekja félagið nú þegar alþjóðlegt
skákmót er haldið í Grindavík.
Taflfélögin á Suðurnesjum hafa
myndað með sér samband sem heitir
Skáksamband Suðurnesja. Það var
stofnað árið 1978 og er markmið
þess að efla skáklíf á svæðinu. Jafn-
framt getur skáksambandið komið
fram fyrir hönd félaganna gagnvart
Skáksambandi Islands og gætt hags-
muna þeirra þar, sem og á öðrum
sviðum. Skáksamband Suðurnesja
hefur reynt að auka samskipti milli
félaga á svæðinu. Skákþing Suður-
nesja er haldið árlega og hafa taflfé-
lögin í Sandgerði, Garði og Keflavík
haldið mótið síðustu árin.
Vegna atvinnuhátta virðist skákin
ekki hafa verið eins mikið stunduð á
Suðurnesjum eins og t.d. á Akureyri
og í Reykjavík. Þetta er þó að breyt-
ast. Nú eru fleiri farnir að stunda
reglubundna vinnu, eða a.m.k.
þannig vinnu að fleiri frístundir gef-
ast. Vonandi eflir „Grindavíkur-
skákmótið“ áhuga manna á að nota
frístundir sínar til skákiðkunar. Auk
þess sent skákíþrótt er skemmtileg
og þroskandi þá gildir einnig um þá
sem tefla „að þeir gera þó ekkert af
sér á meðan“.
Ekki má ljúka þessuin skrifum án
þess að geta þeirra sem fræknastir
hafa talist í skákíþróttinni á svæð-
inu. Fyrst skal telja Pál G. Jónsson
sem gerði garðinn frægan fyrir u.þ.b.
aldarfjórðungi. Hann náði þar ítrek-
að mjög góðum árangri í landsliös-
flokki og konrst hæst í annað sæti.
Jón U. Bnem.
Helgi Ólafsson (eldri) mun þó
hafa náð lengst Suðurnesjamanna í
íþrótt sinni. Hann varð íslandsmeist-
ari árið 1964 en tefldi lítið eftir það.
Til að auka hróður Suðurnesja-
manna í skákinni má eigna þeim hlut
í Hauki Angantýssyni, alþjóðlegum
skákmeistara og íslandsmeistara
með meiru. Hann er fæddur Keflvík-
ingur og byrjaði skákiðkun á heima-
slóðum. Frægð sína hlaut hann þó í
höfuðborginni og síðar erlendis, er
hann þjarmaði að útlendum skák-
meisturum.
Og síðast en ekki síst er við hæfi
að geta Björgvins Jónssonar sem
teflir í Grindavíkurskákmótinu.
Hann hefur í raun aðeins stigið
fyrstu sporin á leiðinni að verða öfl-
ugur skákmeistari. Engu að síður
hefur hann þegar vakið athygli fyrir
hæfileika sína og mun tefla í lands-
liðsflokki á Skákþingi íslands unt
páskana.
Að sjálfsögðu ber þessi upptaln-
ing keim af því að nú sé verið að
hreykja sér af því litla sem til frægð-
ar hcfur orðið. Ekki ber ég á móti
því. En hitt bendi ég á að það er oft
þannig að afrek hinna fáu góðu,
auka áhuga okkar hinna sem minna
getum. En hvað sent þessu öllu líður
þá óska ég þess fyrst og fremst að
Grindavíkurskákmótið auki áhuga
Suðurnesjamanna, sem og allra ann-
arra á þeirri hollu iðju sem skák-
íþróttin er.
Jón G. Briem
forseti Skáksambands Suðurnesja.
15