Freyja - 01.03.1899, Qupperneq 14

FíítíY.JA, MARZ 0(; APRIL 1810
1 I
ég- .stend Ih't 0}? lield uin þessa Itönd
si’in svo oft hjúkrað. mér, stiengi ég
þess lieit, með guðshjálp, að bæta
ráð mitt og verða betri maður.
Hin blessunarriku álvrif kærleik-
ans ná út yíir gröf og dauða.
En liið andvana lík lieyrði hvorki
lieit sonarins né ástar og saknaðar-
orð dóttu ■ og eiginmanns. En hversu
farsæl hefði hún ei orðíð ef slikum
fórnum hefði verið offrað á altari
hjarta hennar á meðan hún var enn
á veginum með þQÍm.
Elskaðu meðan þú getur,nuðsýndu
kærleika í dag, gevmdu það ekki
til morguns, því þá getur það verið
orðið ofseint.
(Dec irah Posfen.)
GÓÐ FÓSTKA.
Einn kaldan vordag voru liæn-
urnar sem .oftar úti með unga sína.
Tóku menn þá eftir því að einn
unginn var nærri dauður úr kulda;
var liann þá tekinn og látinn í eld-
húsið við stóna svo honurn hlýnaði.
Þar var kisa tneð kettlinga sína, og
átti hún þar ból undir stónni. Hún
sá hvar unginn hýmdi og hafði ekki
sinntt á að tína mjö! hismið eða
brauðinolana sem tilhansvoru látn-
ir. Kisa fór þá til hans ogvildi fyrir
hvern mun fá hana í bólið til kettl-
inganna sinna; unginn vildi í fyrstu
ekki þýðast blíðiæti hennar. Þar
kom þó að iienni tókst með móður-
legum lipurleik að koma honum til
• kettlinganna, og láta liann fara að
éta með þeim mjólk og annað; en
það eitt þótti henni, að hún gat með
engn móti fengið hann ti! að sjúga
sig og reyndi hún þó oft til þess.
Svo stóð á áð húsmóðiiin ætlaði
að flytja burt þetta vor, og tók því
dót sitt úr eldhúsinu. Þegar kisa
varð vör við þessa breytingu í eld-
húsinu, ondi hún þar ekki lengur
en flutti með kettlinga sína—tem
hún bar alla i munninum, inn undir
rúm í húsinn. Að því búnu fór hún
til húsmóðurinfar og mjálmaði í
kringunf hana eins og hún væri að
biðja hana einhvers. Konan sem var
góð við allar sképnur og þóf i vænt
um kisu sina, tók eftir þessu og fór
með henni fram í ehlliús, sér hún þá
skjót.t hvað hún vill, n. 1. það að hún
flytji fyrir sig Uugann, hún hafði
einhvernveginn ekki komið sér að
því að flytja hann á sama hátt og
kettlingana. Konan varð við bæn
hennar og lét ungann undir rúmið
til kettlinganna, kisa fór þangað,
iagðist. yfir alla hrúguna og var
ánægð.
Loks kom sá dagur að konan fór
af stað tneð fólk sitt og farangur;
unginn var látinn til hænsnanna., en
kisa með kettlingum sínum í kassa
og flutt af stað. Þegar fcrðnfólkið
var komið hérumbil liálfa aðra mílu,
áði það um hríð, var þá kisu gefin
mjólk að lepja og um leið leyft að
fara til þarfa sinna. En er hún átti
að fara í kassann aftur var hún öll
á brott. Gizkaði konan á að kisa
mundi hafa snúið heim aft.ur til
ungans, og leitaði hennar þangað,
það var líka svo, þegar hún kom
til baka var kisa þar fyrir og var
að leita ungans innanum hænsn-
in- En nú var hún tekin til baka
aftur og hafðr á henni sterkari vörð-
ur, því kisa var góður veiðiköttur.
Kisa komst samt aldrei þangað sem
ferðinni var heitið, hún tapaðist á
leiðinni, vita menn ekki hvort hún
hefur saknað svo ungans að liún
liafi aftur reynt að leita hans. eða
tapast á einhvem annann hátt; þó
er fyrri tilgátan mjög sennileg.
Börnin mín góð: sögurnar hér að
framan eru báðar sannar, sú fvrri
talar fyrir sig sjálf; um hina síðari
veit ég að margir muni segjaað hún
sé auðvirðileg. Engu að síður hcfur
hún sitt gildi, nefnilega það, að
vekja athygli mannsins ó dýrunum.
Dýrin hafa sínar tifinningar fyiir
sig, og það er enganveginn rétt að
ganga með öllu fram hjá þeim. í
viðskiftum vorum við þau æt.tum
vér að láta oss sérlega annt iim að
misbjóða ekki þessnm tilfinningum,
reyna að skilja bænir þeirra og liaka
þehn ekki óþarfa angist.
Munið eftir að auðsýna misknn-
semi.
Yðar einlæg-
Amma.
Ymislegt.
Þar sem nýfætt barn er á heimili
og getur ekki liaft rnjólk úr brjóst-
um móðurinnar, er gott að gefa því
misu sem hleypt sé með góðnm rétt
tilbúnum lyfjum, náttúrlega skal
láta lítið eif.t af sykri í misnna.
Þessi drykkur er hoilari og hetri
fyrir ungbörnin en blanda úr mjólk
og vatni, draflinn f mjólkinni er
of þungur fvrir maga harnsins, og-
vatnið oft ekkigott.
Ef húa skal til g’óð lyf, skal taka
iður úr kálfi eða lambi sem ekki
hefur nærst á öðru en mjóllc, og skal
þ;ið þvegið vandlega og blásið upp
svo það þorni; síðan skal skera það
í litla bita og láta svo í hreina leir-
krnkku. Svo skal taka einn pott af
hreinu vatni, láta í það 20 k ”int af
salti og sjóða það svo nokkrar mín-
útur, hella því svo réti nýmjólkur
volgu á hitana í krukkunni, binda
svo vandtega vfir og geyma það 4
svölum stað; eftir nokkra daga eru
lvf þassi orðin sterk og þarf því
ekkiafþeim nema nokkra dropa.
Misa, er hleypt er ine3 þessum lyfj-
nm er holl og he'dur maga harnsins
í góðu lagi.
Barnavinur.
Til þess að njóta fullkomínnar
hvíldar er menn sofa,er hezt að sofa
í myrkri. Birtan hefur veikjandi
áhrif 4 augu sofandans, og er þeim
þessvegna skaðleg. Fiíir sofa vært
að inorgni dags, skíni dagsbirtan
óhindruð inn á þ<f. Börnin æt.tu að
venjast við að sofa í myrkri og véra
ein í svefnherbergjum sínnm eftirað
mæðurnar bafa afkiætt þau og hag-
rætt þeiui þangað til þausofna- Við
það er tvennt unnið; fyrst, að þaö
verndar angun; og í öðrulagi, keni-
nr það í veg fyrir að þan verði
tnyrkfælin, sé þeim þá ekki sagðar
dranga eða rflfa sögur, allt slíkt. ættu
menn að varast. En séu nú hörnin,
einhverra ors:ka vegna myrkfælin
skvldu menn varast að þröngva
þeim til að vera einum í myrkri,
slíkt hefnr í óteljandi tilfellum or-
sakað hjartasjúkdóma —taugaveikl-
nn og eigi all-sjaldan hrjrflsemi.
Krfðið er að vera með börnin sem