Freyja - 01.02.1900, Qupperneq 1

78780’
s^í/Æxf^íírbs^ íí®s^íí©’i^l ífesSl ífe@sSl fl
/EVAiU ! Æ
dlli
♦PlKigqiJ
• iS^-® SrS-SCSíí-ÐiSfiL®:©?—9=©í:-_9;Sj>iZ9.SÍ:-9 3>:-9:Sí:-®.:S>:-®;SS-9:©>i-9*
VOL. 3.
SELKIRK, FEBRUAR 1900.
NR I.
£TIL VORSINS 2.
04 K>
O, kom þi'i til mín vorguð, ver kona
fríð og ung,
og krjúp að mínu hrjósti, er sorgin
mín erþung,
<>g yrtu á mig orði, þíns óðs ið milda
mál
sé mjúkur ástar-hreimur, sem töfri
mína sál.
Og vek inér nýjar vonir og gef mér
þrek og þor;
já, þrek að hugsii’ og tala ogelskii,
fagra vor!
Lát hlýja suðurs blæinn mér anda
blítt uiu brjóst,
svo brætt liann geti það, sem að
fraus við norðangjóst.
0g sjíir þú migvikna við ástar-óðin
þinn,
og eitt eða svo tár máske falla mér
um kinn.
Æ, sendu mér þá geisla, sein falli
gullinn foss
á föla skáldsins kinn, ogþað sé þinu
ástarkoss.
Frevr.
O, PAl'FI MINN KÆR.
(býtt úr ensku)
,,Ó, pabbi minn kæri, æ komdu íneð
mér lieiin!
sko, klukkan er senn orðin eitt;
þú lofaðir í morgun :ið komasnemma
f kvöld,
á knæpunni’ að tefja’ ekki neitt.
Nú er eldurinn dauð irogallterorð-
og enn bíður mainma’eftir þérjjið kalt
hún situr með hann Villa litla, sjúk-
ur er hann
—ogsárlitil hjálp er að mér.
O, pabbi minn kæri, æ komdu með
mér lieim!
sko, kVukkan er tvö — fylgdu mér;
það kólnar, og hann Villi iitli’ er
veikari’ en fyr,
liann var þó iið spyrja’ eftir þér.
Og það segir liún ínamrna mín, ef
þyugi’ Iionuni enn,
að þá muni’ liann deyja í nótt;
og þessiir fréttirbað liún migað bera
æ, blclsaður komdu nú lijótt! [til þín;
Ó, pabbi minn kæri, æ komdu með
mér heirn!
sko, klukkiin cr senn orðin þrjú;
og t.fminn er svo langur og tómlegt
heima’ er allt,
við tvær crum aleinar nú,
því Villi lilti’er dáinn, — já drottinn
ininn hann tók,
ogdeyjandi spurði’ liann um þig;
hann kallaði’ á þig babbi minn og
bauð þér góða nótt.
og b:ið þig að kyssa sig.“
SlG. JÓL. IÓHAXXSSOX.