Freyja - 01.02.1900, Blaðsíða 13
FREYJA
13
vitað að afmá þær sem fyrst, svo þeir gætu átt von á
sem framtakssömustam konum sér til aðstoð.ir á l(fs-
leiðinni. Þeim ætti að vera það áhugamál að hefja þær,
og sjá þær standa sé.r samhliða hvenær sem til þyrft.i að
taka. Eg skal nú kæru félagssystur, samsinna ykkur í
því, að æskilegt væri að fá smábendingar, uppörfanir,
■og máske, aðvaranir frá þeim. En, ætli þetta breytti á-
sttrndi okkar,ef við gjörumokkur ekki farum að breyta
því sjálfar? Það er ekki ti 1' neins að tala við sofandi
mann, fyr en haun vaknar. Eins er fyrir okkur, mest
um að gjöra, að við vöknum til mcðvitundar um okkar
eigin þartir, og verjum svo öllum kröftum til að full-
nægja þessum þörfuin. Við skulum sem snöggvast at-
ituga raddir karlmannanna setn við og við hafalátið til
sín heyra gegnum blöðin, þessi árin. Þcir hafa dálítið
minnst á okkur. En höfum við nokkuð grætt á þvl?
Eg bef ekki orðið vör við neinar breytingar á hvorug-
an veginn. Hbr um veturinn byrjuðu fácinar komu á
að rita í eitt blaðið hérvestra* En ckki lcið á löngu áð-
ur en þær máttu til að liætta; og við munum vfst allar
vel, af hverju það var. Auðvitað er ekki allt undir því
komið, að seni flestar konur riti í blöð. //itis vegar er
þess að gæta, að ef cngin kona af okkar fámcnnu þjöð,
á að láta til sín heyra fyr en hún getur ritað á sem allra
fullkomnastan liátt, er hætt við, að þess verði langt að
bíða, að þær ræði mál sín opinberlega. En á meðan
engin gjörir það, er hætt við :að ástandi félags-
skapar og menntamála vorra fari lítið fram, cða séu ei
í miklum blóma.
Fyrir nokkru síðan ritaði séra Friðrik Bergmann
grein í ,,Sam“ um menntun kvenna, og þar segirhann,
að menntun kvenna á Islandi sé á svo lágu stigi, að út-
lendir ferðamenn hafi tekið til þess. Það er líka kunn-
ugt öllum sem fullorðnir fóru að heiman, að þetta er
ekki inikið orðum aukið. IIr. Jón Ólafsson talaði um
kvennfólkið á Islendingadaginn í Winnipegfyrir tveim
árum, og þar tekur hann konunum vara fyrir að fylla
andstæðingaflokk þeirra manna sem vildu berjast fyr-
ir réttindum þeirra. Og hann talar þar einnig um, hve
erfitt sé að vekja frelsis tilfinninguna áný hjálang-und-
irobuðum þjóðum. Þá gátum við líka síðast liðinn vet
ur, séð smávegis dóma um gjörðir kv.fél. í Heimskr.