Freyja - 01.02.1900, Blaðsíða 8
8
FfíKYJA
a'jöra fólki fulía grein fyrir, hvaða
skoðun vísindin hafa íi þessu máli.
Scíentific American er áreiðanlegt
vísindablað, gefið út í New York.
Allir blaðamenn þekkja það, að
minnsta kosti. Það væri æskilegt að
hin ísl. blöðin létil skoðun sina í Ijósi
á þessu máli til upplýsingar fyrir
lesendur sína, það er ætíð þess vert
uð vita ið rétta í hvívetna.
S. B. Benf.diotsson.
GJAFIR LÍFSINS.
Eg sá sofandi konu.Hana dreymdi
að frammi fvrir sér stæði Lifið, og
og héldi á sinni gjötinni í liönd
livorri. Annað var ástin, hitt frelsið.
Og Lítið sagði, ,,Kjóstu.“ Konan
lmgsaði sig sig um og sagði svo:
,,Frelsið.“ „//yggilega liefur þú hef-
ur þú vulið,“ sagði Lífið. „//efðírþú
kosið ástina, þá liefði ég gefið þér
hana, en farið svo burt, og aldrei
komið aftur. En sá tími kemuraðég
kem aftur t.il þín, og þá mun ég
fiera þér báðar þessar gjafir i einu.“
SPAKMÆLI.
Eina aðal reglan fyrir farsæld í
heiminum, er að takmarka þarfir
sínar
Viðkvæmt. hjarta cr nálapúði, eða
skotspðnn heimins.
Til að komast áfram í heiminum,
áttu að vera eigingjarn cn geðgóður,
staðfastur en óafskift.inn.
Viljirðu vinna þér álit í heimin-
uin, verður þú að taka forlögin
hengingartökum.
Sumir menn deyja án þess að hafa.
lifað; sumar konur án þess að hafa
eiskað, og sumir gagnrýnondur án
þess að hafa hælt nokkrum hlut.
Það sem er óumfiýjanlegt ; r oft-
ast nær ógeðfelt.
Að segja sannleikann, getur verið
versta tegund af drottinssvikum.
Ekkert er undraverðara en
vonzka hinna góðu, og gæði liinna
vondu.
Það er göfugra að misgruna ekki,
en að afsaka.
Hörð vinna brýtur sjaldan bein,
en hún hefur sundurkramið margt
hjarta.
Það er ómöguíegf að vera afbrýð-
issamur og sanngjarn hvorttveggja
í senn.
Sumt fólk er cins og brenninettla;
til þess hún stingi þig ekki, verður
þú annaðhvort að forðast hana, eða
troða hana undir fótunum
TIL FKEYJU.
Þökk sé Freyju þekkri,
þarflegt. starf er hafið;
braut cr rudd, það breytir
brátt sig konur átta,
nota blaðið nýta,
nenna hugsa, kenna.
Lifl Freyja, lifi
lengi í bezta gengi.
Koxa.
Sunnudagaskólakennari einn
spurði lítin dreng. þvf Gyðingarn-
ir liefðu búið til gullkálf. „ A f því að
þeir höfðuekki nógu mikið gulf í
heila kú,“ svaraði drengurinn.