Freyja - 01.02.1900, Blaðsíða 20

20
FRKYJA
skal gefa ykkur steikarapönnu, og
Ijá ykkur brauðgaffal æfilangt. Nú
nú, eitt pund, eða tínshillings, fimm
eða tveir og sex?Nei! heldur vildi
ög gefa það ef þið væruð ekki svo
ljót. 7/ana nú frú! Settu • hestana
fyrir, láttu gömlu hjúin í kcrruna,
kevrðu burt og jarðaðu allt saman.“
Þetta vóru síðustu orð Willum Mari-
gokís föður míris, og hans dæmi
fylgdi konan hans, hún móðir niín
sama daginn,eins og mér sem syrgði
þau, ætti að vera kunnugt.
A sinni tíð var faðir minn afbragðs
mahgari, eins og síðasta ræðan hans
sannar, en þó var ög flinka'ri. líg segi
það ekki af monti, heldur af því að
það var almæli. Enda hef ðg keppt
við opinbera ræðusnillinga, svb sém
þingmenn, lögfræðinga og prestn,og
stætt þá er mér þótti nokkuð í varið,
en hina ekki. Eg skal segja ykkur,
að ég held því fram til minnar sið-
ustu stundar, að engri stétt sé eins
misboðið af heiminum, og mangara
stéttinni. Því er hún ekki vernduð
og viðurkcnnd cins og aðrar stéttir?
Þvi erum við nauðbevgðir til að
kaupa ránfugla leyfl, fyrst pólitísku
ránfuglarnir þurfa þcss ekki? Hver
er munurinn á okkur, nema s i, að
þeir eru dýrir, en við billegir mang-
arar, og mér sýnist aðþessi mismun-
ur ætti að vera okkur i hag.
Sjáið þið nú til. Það cr kosninga-
timi, ég stend á kerrupallinum mfn-
um á sölutorginu eitt laugardags-
kvöld, Og hengi til sýnis allan
varninginn ogávarpa fólkið á þessa
leið: „Sjáið nú til. mínir heiðruðu,
frjálsbornu og sjálfstæðu kjósendur.
Eg skal gefa yður þau kosta kjör,að
slík hafið þér aldrei heyrt síðau þér
fæddust né heldur áður. Fyrst er þá
skegghnífur sem rakar eins snöggr
og fjárhaldsmaður munaðarlevsingj-
ans. Næst eru straujárn, eins dýr-
rrisét og jafnþyn’gd þess í gulli; og
steikarapanna svo haglega gjör að
steikarlvktin fylgir henni hvcr sem
liana á, svo ekki. þarf annað en
steikja á henni brauð, og hafa þó
næga fæðu úr dýraríkinu það sem
eftir er æfinnar. Hérna er kronomct-
er í kassa úr hreinu silfri, sem þér
getið barið að dyrur.t með og vakið
konuna vóar þcgar þér komið seinr.
heim af samkomu, en átt hnúana ó-
skemmda lianda póstinum. Og hér
er hálft dúsin af nfðsterkum diskum
sem berja má allavega saman til að
þagga niður f óþægum krökkum. Af
því að mér lýzt þannig á yður að
ég niuni verða að tapa á yður, eða
sélja ekkert að öðrum kosti, en það
má ekki svö til ga'nga, þá skal ég
gefa þetta ágæta brauðkefli í kaup-
bæ,tir, því penginga má ég til að fá
f kvöld. Og þarna er spegill, svo
þið sjáið hvað Ijót þið eruð. Ilvað
segið þið nú? Eitt, pund sterling?
Nei, svo mikið eigið þið ekki til. Tíu
penni? Nei, ekki heldur, því þið
skuldið ineira en það. Eg skal nú
gjöra nokkuð, hrúga þessu öllu á
pallinn, þarna er það. Skegghnffur,
straujárn, steikarapanna, kronomet-
er, diskarnir, brauðkeflið og spegill-
inn. Takið þið það allt fyrir 4 shill-
ings,svo skal ég gefa ykkur 6 penny
fyrir ómakið. Þarna sjáið þér mig,
billega mangarúnn. Á mánudaginn
kemur dýri mangarinn á sama sölu-
torgið í skrautkerrunni sinni; og