Helgarpósturinn - 04.05.1979, Qupperneq 13

13
he/garpásturinn..
Föstudagur 4. maí 1979
Alltaf verið heppinn
„Ég var i sjö ár umboösmaöur
Lúdó, og þau ár renna öll i einn
graut. En Ludó-strákarnir voru
góöir vinir minir, og ég var eigin-
lega einn af hljómsveitinni. Ég
var oröinn sölumaöur þá, fyrst
hjá Rolf i eitt og hálft ár, og svo
vorum viö bróöir minn saman
meö fyrirtæki. Þaö, er löng saga
aö segja frá þvi hvernig Karna-
bær byrjaöi, og alltof löng til aö
segja frá hér. Ég ætlaöi i upphafi
ekki aö fara út i verslunarrekst-
ur. Ég var heildsali. En röö af til-
viljunum og mikil heppni uröu til
þess aö Karnabær fór af staö.
Ég hef alltaf veriö óskaplega
heppinn maöur. Bæöi i persónu-
legu lifi og viöskiptalifi. Ég hef
náttúrulega átt min „ups and
downs” eins og aðrir, en ég tel
mig heppinn.”
Viðskipti eins og íþróttir
, ,Ég tek viðskipti eins og I-
þróttakappleik. Þar eru vissar
leikreglur og ég reyni aö fara
eftir þeim. En ég leik eins hart og
ég get. Til aö skora mörkin verð-
ur maður aö ryðjast i gegnum
varnir. En velgengnj i bisniss er
ekkert annað en vinna og aftur
vinna og vinna.
Þaö er margra alda áróöur sem
hefur gert þaö aö verkum að hér
er litið á kaupmenn, og þá sem
stunda frjálsa verslun i landinu,
eins og einhverja glæpamenn.
Það á eflaust rætur aö rekja til
dönsku kaupmannana og þýs
þeirra. Og siöan hafa vinstri
menn ófrægt okkur. Það hljóta
samt allir aö sjá aö eitt af aöalat-
riöunum i hverju þjóöfélagi er
verslun. Vinstri menn virö-
ást vera aö reyna aö koma
þvi að, aö verslun sé næst-
um óþarft fyrirbrigöi. Óheiö-
arleiki i verslun er ekk-
ert meiri en I öörum atvinnu-
greinum. Svigrúm okkar er hins-
vegar nánast ekki neitt. Menn eru
aö redda sér á handahlaupum, og
við eigum heldur ekki neina for-
svarsmenn nema okkur sjálfa.
ÖJig langar til að fást viö allt
sem er jákvætt. t gegnum árin hef
ég látiö ýmislegt sitja á hakan-
um, sem ég hefði átt að gefa betri
gaum að. Eitt af þvi er ég sjálfur.
Ég hef ákveðið að gefa mér tima i
þessu lffi til aö leita aö sjálfum
mér. Ég vona bara að ég veröi
ekki of seinn. Ég verö sennilega
að miða viö meöalaldur..”
Að þekkja sjálfan sig
„Þaö ætti í raun og veru aö vera
stærsta markmiö allra manna að
læra aö þekkja sjálfan sig. Ali,
frændi Múhameös spámanns
spruöi einhverntima Múhameð aö
þvi hvað hann gæti gert verðugast
viö lifiö. Og Múhameö svaraöi:
Læröu aö þekkja sjálfan þig. Þaö
er ég viss um aö er rétt. En þar
stoppa allir. Þaö dæma allir aöra,
en þegar þeir lita inn i sjálfa sig
sjá þeir bara tóm. Menn þekkja
ekki sjálfa sig.
Strax frá barnsaldri setja menn
upp grimu, sem villir jafnvel
þeim sjálfum sýn. Hvað gerist ef
maöur tekur sér stöðu fyrir fram-
an spegil, litur i augun á sér, og
spyr sjálfan sig: Hver er ég?
Hvað er þarna inni? Menn veröa
aö lita sér nær og finna jákvæöa
kraftinn i sjálfum sér.”
„Þaö er kannski von þú spyrjir
um hvernig þetta samræmist
minni atvinnu, aö selja tiskuvöru.
Hégóminn er að mörgu leyti þarft
fyrirbrigöi, en ég yröi sjálfsagt
kjörinn verst klæddi maður á
íslandi, færi slik kosning fram.
Þaö er ekki af áhuga á fötum sem
ég er i þessu. Ég er fyrst og
fremst sölumaöur.”
„Eg vil aö þaö komi skýrt fram
að ég er KR-ingur. Og þaö er eina
félagið sem ég er i. Ég hef ekki
komið nálægt neinum af þessum
félögum, Lions, Kiwanis, Odd-
fellow eöa Frimúrurum. Með allri
viröingu fyrir þessum ágætu
félagssköpum. Aö vera KR-ingur,
þaö er mér nóg. >
Jú, ég keppti i handbolta hérna
áður fyrr. Nei, ég held aö ég hafi
nú ekki talist neitt góöur hand-
boltamaður. Agætur varnarmaö-
ur þó. Ég var i handbolta sem
strákur, en hætti i þriöjaflokki, og
spilaöi ekkert frá fimmtán til
tuttugu og tveggja ára aldurs. Þá
var ég i dansinum. Við getum
komiö aö þvi á eftir.
Svo þegar ég byrjaöi aftur i
handboltanum, fór ég eðlilega aö
hugsa um hvar maöur ætti séns.
Þá nenntu fáir aö vera varnar-
menn, allir vildu vera skyttur,
þannig aö ég haslaöi mér völl sem
held ég hafi veriö ágætur varnar-
maöur, og keppti i þrettán ár,
alltaf i KR náttúrulega.”
Tjúttipúkk
iim sjálfan

...Hvaöværi til i þviaö égsvæfi
hjá öllum stúlkunum áöur en ég
réöi þær...”.
„.. Og svo mættist óskapnaöurinn
á miöju blaöinu ...”
„. fór meö níu bænir á hverju
kvöldi, þar til ég var 15 ára...”
„... tii aö skora mörkin veröur
maður aö ryöjast i gegnum varnir
Viðtal:
Guðjón Amgrímsson
Myndir:
Friðþjófur Helgason