Helgarpósturinn - 03.10.1980, Síða 14

14
Sigrtin Davíösdóttir er iiklega
þekktust fyrir matreiöslubók,
sem hiín sendi frá sér fyrir
tveim árum, og matreiösludálk-
unum, sem hún hefur haft viku-
lega i Morgunblaöinu. Þaö var
þvi ekkert undarlegt, aö bök-
unarilmurinn fyllti vitin, þegar
viö litum inn hjá henni.
Þaö var þvi tilhlýöilegt aö
spyrja hana fyrst aö þvi hvenær
og hvernig hún hafi fengiö fyrst
áhuga á matargerö.
„Mér hefur alltaf fundist
geysi gott aö boröa. Ég var
mjögmatvandurkrakki, þótt ég
sé alin upp viö góöan mat, en
þaövarekkifyrrenég var oröin
stálpuö, aö ég fór aö hafa
gaman af aö sýsla viö þetta og
bjóöa kunningýum i mat. Ég
varhins vegar ekki mjög efnileg
framan af. Svo gifti ég mig og
þá fór aö reyna meira á þetta.
Ég hélt áfram aö hafa gaman af
þessu og var þaö heppin, aö
maöurinn minn var mjög hvetj-
andi.”
— Hvernig stendur á þvi, aö
þú fórst aö gefa út matreiöslu-
bók?
,,Þaö var algjör tUviljun og
kannski brauöstritiö i orösins
fyllstu merkingu.Þaö er saga á
bak viö þaö.
Þaö var eitt kvöld, aö kunn-
ingi okkar kom i heimsókn.
Hann haföi tekiö aö sér aö þýöa
smárit. Þau voru fræöilegs eölis
og þvl þurfti ekki aö velta fyrir
sér stllnuni, héldur bara efninu.
Þegar harin var farinn, fannst
mér aö þaö gæti veriö býsna
sniöugtaö taka svona aö sér. Ég
var i skóla og haföi ekki hug á
þvi aö stunda fulla vinnu.
Maöurinn minn benti mér á, aö
ég gæti tekiö aö mér aö þýöa
matreiöslubók. Mér fannst
þetta góö hugmynd. Ég fór aö
aö vera góöur og frekar hollur,
þvi bæöi vil ég, aö fjölskyldan
liti vel út og þrifist vel. Þaö er
afskaplega auövelt aö láta þaö
fara saman, hollan mat, góöan
og spennandi. Hollur matur
hefur fengiö á sig óorö fyrir aö
vera ekki spennandi, en þaö er
mesti misskilningur. Svo þarf
aö hugsa um kostnaöinn, þvi
maturinn má helst ekki vera of
dýr heldur.”
— Hvernig færöu hugmyndir
aö þessum réttum?
,,Ég elda mikiö og les geysi-
lega mikiö um mat, og þaöan
koma hugmyndirnar. Mér
dettur eitthvaö i hug út frá þvi,
sem ég les.”
— En ertu þá góöur kokkur?
„Nei, kannski ekki nema i
meöallagi. Ég held aö maöur
geti ekki oröið góður kokkur,
nema meö þvi aö vinna á
veitingahúsi. Þaö þarf aö geta
gert sömu réttina aftur og aftur
og þaö eru takmörk fyrir þvl
hve maöur getur boöiö fjöl-
skyldunni oft upp á sömu
réttina. Ég er nú þannig, aö ef
égfæ áhuga á einhverjum rétti,
þá elda ég hann meö stuttu
millibili, þar til ég er sæmilega
ánægö, en slöan hverfur hann.”
— Hvaöa eiginleikum þarf
góöur kokkur aö vera búinn?
,,Þaö er nú sennilega þeir
sömu og við flest önnur skap-
andi störf. í fyrsta lagi þarf
áhuginn aö vera fyrir hendi og I
ööru lagi þarf hugmyndaflug.
Mér finnst matreiösla mjög
skapandi og ég tel hana til hinna
skapandi listgreina.”
Að treysla eKki of
míkið á DúOirnar
— Fylgistu meö þvi, sem er
aö gerast hér á þessu sviði?
Föstudagur 3. október 1980 hp>/rjFirpríc?h irinn
aöeyöa peningum I þetta, i staö
þess aö kaupa hráefni og gera
þetta sjálfur. Fólk treystir of
litið á sjálft sig og of mikiö á
búöirnar. Þaö liggur kannski I
loftinu, aö matargerð sé flókin,
en þaö er mesti misskilningur.”
— En hvernig er með hráefni,
er þaö gott hér?
„Já, eins og t.d. fiskurinn.
Mér finnst ekki vera hægt að
kvarta undan hráefninu, nema
þá helst, aö þaö mættu vera
fleiri tegundir af grænmeti. Þaö
erafskaplega auövelt aö búa til
góöan hvunndagsmat hér meö
ódýrum hráefnum. En þaö
mætti vera meiri skilningur á aö
þaö er betra aö fá nýjan mat en
frystan, og aö litarefni og önnur
aukaefni eru óæskileg viöbót!’
— Misnotar fólk ekki þessa
„Harlmenn œllu að
berjasl meíra lyrir
réllindum sinum”
— Þetta leiöir hugann að
kvennabaráttunni, tekur þú
virkan þátt I henni?
„Nei, þaö geri ég reyndar
ekki, en ekki af þvl aö ég sé
henni andsnúin. Ég spekúlera
mikiö i þessu og les þaö sem til
fellur, en sennilega hef ég ekki
nógu mikinn skilning á sam-
stööu til aö starfa aö þessu. Mér
hefur alltaf þótt það forréttindi
aö vera kvenmaöur, þvi þaö eru
fleiri konur, sem geta valiö um
þaöaövera heima eða vinna, og
mér finnst þaö forréttindi að
vera heima meö börnunum.
Karlmenn ættu t.d. aö berjast
fyrir réttindum sinum til að
vera meira meö börnum sinum.
„Prófkjörin eru algjört apaspil.”
— Hvaö á þá aö gera?
„Spuröu ekki mig, spuröu
stjórnmálamennina, sem hafa
atvinnu af þvi aö bæta þetta
væntanlega. Ég get bara verið
stikkfri og gagnrýnt, sem er
ekki mjög góöur hugsunar-
háttur. Þaö er sennilega hægara
sagt en gert, að segja fólki að
slappa af. Kjarasamningum
viröist þannig komiö fyrir, aö
fólk lifir ekki af venjulegum
launum. Þaö er best aö kippa
þessu I lag á báðum vig-
stöðvum. Aö breyta samninga-
málum ogfólk fari aö hugsa sig
„Erliil að halda uppi samræðum, scm bgggðar eru á sfflu
Slgrún Davlðsdðllir I Heigarpösisviðiaii
skoöa bækur, en fann ekkert
sem mér leist á eöa sem hentaöi
aöstæöum hér alveg. Ég ákvað
þvi aö skrifa bók.”
Hokkur r meðallayi
— Eru þetta þá þinar eigin
uppskriftir?
„Uppskriftirnar koma úr
þrem áttum. 1 fyrsta lagi eru
mjög þekktir réttir, sem maöur
finnur alls staöar, t.d. ítalskir
og franskir. Þá eru útlendir
réttir, sem búnir eru til úr hrá-
efni, sem fæst ekki hér, en sem
ég hef aölagað, og i þriöja lagi
eru þaö réttir sem ég hef dottið
niöur á sjálf.”
— Eldar þú alltaf sjálf, og
hvaö er þaö sem þú gengur út
frá I þinni matargerð?
„Yfirleitt geri ég þaö nú, og
þaö sem ég geng út frá, er aö ég
ermeöfjölskyldu ogelda ofan i
hana.
1 fyrsta lagi veröur maturinn
„Ég fer litiö Ut aö boröa. Þaö
eru komnir margir nýir staöir,
en ég les eiginlega bara um þá i
blöðunum. Mér finnst mjög
gaman aö boröa mat, sem aörir
hafa búiö til, en þaö er frekar
dýrt að fara út aö boröa hér,
eins og reyndar viðar.
Þaö er mjög skemmtilegt, aö
þaö er greinilega almennari
áhugi á matargerö nú en áöur.
Þaö fylgir þvi, aö fólk hefur þaö
sæmilega gott og getur fariö aö
spekúlera i þessum hlutum.
Vöruúrval hefur batnaö mikiö
ogmargarbúöir eru meö spenn-
andi vörur, og þaö er stööugt aö
veröa meira og betra úrval af
ávöxtum og grænmeti allt áriö
um kring. En þessi áhugi hefur
kannski aö sumu leyti fariö á
ská viö þaö, sem er æskilegt.
Þaö er alltaf aö veröa meira og
meira til af hálftilbúnum mat,
marineruöu kjöti, pizzum og
salötum. Þaö er dálitið sorglegt
„Mér hefur alltaf þótt þaö forréttindi aö vera kvenmaöur.
„Ég vil aö fjölskyldan llti vel út og þrifist vel.”
matargeröarkunnáttu þina meö
þviaö koma I mat hjá þér i tima
og ótima?
„Nei, ætli þaö sé meira en
gengur og gerist. Þaö er viss
umgengnisháttur aö bjóöa fólki
1 mat og mér finnst þaö gaman.
Þaö er mjög notalegt aö sitja i
góðum félagsskap yfir góöum
mat og ég held aö fólk ætti aö
gera meira af þvi aö bjóöa
vinum og kunningjum i mat.
Þaö á ekki aö þurfa aö kosta
mikiö og ánægjan er mikil.”
— Nú eru flestir kokkar, svo
og þeir sem fjalla um matar-
geröarlist karlmenn. Hvernig er
aö v era k ona i þeim féla gsska p?
„Ljómandi gott, eins og alltaf,
en þetta er dáíitiö sérstakt.
Margir hafa velt þessu fyrir sér
ogkomistaö þvi, aö I sambandi
viö atvinnukokkamennsku, þá
sé kvenfólk ekki nógu nákvæmt,
en ég held aö þaö sé lika vegna
þess hve þetta er óhentugur
vinnutimi og oft langur.
En þetta er aö breytast.
Kvenfólk er aö stiga fram þar
og alls staöar. Þaö er reyndar
oft annar bakgrunnur, sem
kvenfólk hefur. Þaö sér um
heimilismálin og þá veröur þaö
oft hagsýnna”.
Ég held aö þeir ættu að hugsa
sinn gang.”'
— En eru ekki flestar konur
neyddar aö vinna úti?
„Vissulega. En þaö eru fleiri
konur en menn sem geta valiö
um aö vera heima eöa vinna t.d.
hálfandaginn. Og þá kemur upp
fyrir hverju fólk er aö vinna,
hvort það er til þess aö endar
nái saman, eöa fyrir ein-
hverjum óþarfa. Eins og hús-
næöismálum er háttaö, er fólk
neytt til þess aö koma upp eigin
húsnæði og þarf aö vinna mikiö.
En þegar þvi er lokiö, heldur
fólk þá ekki áfram til aö geta
gert heimiliö vistlegt og leggur
þaö ekki of mikið á sig þá?
Þegar veriö er aö semja um
kaup og kjör, er lögð áhersla á
þaö, aö eftirvinna sé vel borguö
og fólk ræður sig til starfa til
þess aö fá eftirvinnu. Mér finnst
þetta grátlegt. Þaö er dagvinn-
an, sem ætti aö vera vel borguö.
Þaö fyrsta, sem Islendingar
sem vinna erlendis taka eftir er
vinnutiminn. Aö tala um fjöru-
tiu stunda vinnuviku hér, er
brandari, þvi það er yfirleitt
unniö miklu meira. Þaö hlaup-
inn einhver galskapur I heila
kerfiö.”
tvisvar um fyrir hverju þaö er
aö vinna, hvort þaö eru nauð-
þurftir, eöa þessar svokölluöu
umframþarfir.”
— Hefuröu þá litla trú á
stjórnmálamönnunum?
„Ég hef enga sérstaka trú á
þeim, og ég er vafalaust ein af
mörgum. Þaö hefur eitthvað
gerst I sambandi við hvers
konar menn veljast til forystu i
stjórnmálaflokkunum, eins og
þaö heitir. Ætli ólukkan hafi
ekki byrjaö, þegar ein-
menningskjördæmin voru lögö
niöur. Ýmsir af yngri
mönnunum, sem maður hefði
haldiö aö heföu áhuga á stjórn-
málum, virðast frekar kjósa sér
einhvern ákveöinn vinnustaö,
en aö stússast í stjórnmálum.
Þá er þaö, hverjir fara i stjórn-
málin. Þaö sem hefur rekiö
endahnútinn, eru prófkjörin.
Þau ýta undir ýmsar lágar
hvatir. Þau eru rekin með aug-
lýsingum. Þeir sem fara I þetta,
veröa aö vekja á sér athygli.
Þetta hefur mislukkast, þvi
menn veigra sér viö aö fara i
prófkjör. Þaö eralveg þaö sama
með prestskosningar. Þetta eru
aumleg fyrirbæri hvort tveggja.
Ég veit ekki hver lausnin er.
Algjört flokkseinræöi er ekki
mjög sniöugt, og hins vegar
þetta, sem mér finnst vera al-
gjört apaspil. Þetta er sosum
ekki auöveldur leikur aö komast
út úr.”
„Að komasl sem lyrsl I
samðand vlð Darnið”
— Hvaö meö önnur hjartans
mál?
„Þaöernámiö (enSigrúnerá
cand. mag. stigi í islensku I
Háskóla Islands, og þar eru
fornbókmenntirnar hennar aöal
áhugaefni) og strákarnir minir
tveir.”
Sigrún er með fyrstu konum,
sem fæddu samkvæmt hinni
svokölluöu frönsku aöferö hér á
landi, og var hún beöin aö segja
frá þvi.
„Já, báöir strákarnir minir
eru fæddir á þennan hátt. Hvað
sem menn vilja segja um
aöferöina sem slíka, þá skiptir
miklu máli fyrir veröandi
móöur aö komast sem fyrst I