Helgarpósturinn - 07.11.1980, Blaðsíða 26

Fostudagur 7, nóvember 1980 holrj^rpn^tl irinn
„Textar mínir eru ckki pólitískir og fjalla ekki um
blómin og býflugurnar”
„Hann komst aö þvl, aö ég gat spilaö á pianó, svo
liann bauö mér vinnu”
„Áhrif íslands meiri en áhrif
íslenskra tónlistarmanna”
segir Joan Mackenzie frá Nýja-Sjálandi,
sem nú er við upptökur i Hljóðrita
„Ég er frá borginni Dunedin á
suöur Nýja-Sjálandi og haföi unn-
iö I eitt ár sem sviösstjóri hjá
sjónvarpinu eftir aö ég lauk
háskólanámi I ensku og trúar-
brögöum”, sagöi Joan Mac-
kenzie, scm undanfarin tvö og
hálft ár hefur búiö á Seyöisfiröi
ásamt eigimanni sinum, þar sem
hún hefur aö undanförnu starfaö
sem tónlistarkennari.
Joan var spurö aö þvi hvenær
þau hafi ákveöiö aö yfirgefa
Nýja-Sjáland.
„Þaö var I desember 1977.
Maöurinn minn starfaöi þá sem
kennari, en viö vorum bæöi hálf
leiö á þvi aö búa á Nýja-Sjálandi.
Dag nokkurn ákváöum viö þvi aö
fara. Viö áttum aöeins um tuttugu
og fimm dollara á banka, svo viö
settum auglýsingu I biaö og seld-
um allt, sem viö áttum, bflinn
minn, mótorhjóliö hans og annaö.
Meö þessu móti eignuöumst viö
nóga peninga til aö kaupa far-
miöa aöra ieiöina til Evrópu og
áttum um tvö hundruö og fimmtiu
þúsund krónur hvort.
Viö lentum I Zurich og feröuö-
umst um Austurriki, Italiu og
Frakkland næstu vikur. Þegar viö
uröum blönk, fórum viö til
London, því Nýsjálendingar og
Astralir geta auöveldlega fengiö
vinnu þar, vegna þess aö þeir til-
heyra breska samveldinu, og þaö
er algengt aö þeir geri þaö. Þetta
hefur veriö um miöjan febrúar.”
— Hvernig gekk ykkur aö finna
vinnu þar, þvi nú rikir mikiö at-
vinnuleysi i Bretlandi?
„Þaö gekk mjög auöveldlega.
Atvinnuleysi er mikiö en ef þú ert
reiöubúinn aö gera hvaö sem er,
er hægt aö fá vinnu. Blööin eru
full af áugýsingum um vinnu i
pöbbunum. Þaö er erfiö vinna,
sem enginn vill, og þar unnum viö
i þrjá mánuöi.
Þá var þaö eitt kvöld, aö viö
vorum aö ræöa viö viöskiptavini
sem sögöu aö þeir hafi veriö á
Islandi. Ég varö mjög forvitin og
hringdi á skrifstofu SH i London
og þar var mér sagt, aö þeir
þyrftu á mannskap aö halda viku
siöar. Viö fórum þvi i viötal,
skrifuöum undir pappira, og var
sagt aö koma nokkrum dögum
siöar.
Til Islands
Viö fórum þvi til Seyöisfjaröar
og unnum i Noröursild. Atvinnu-
rekandinn borgar fyrir þig flug-
fariö fram og til baka, en þaö er
háö þvi, aö þú vinnir ákveöinn
tima. Okkar samningstimi var
sex mánuöir.
Viö unnum mjög mikiö fyrstu
vikurnar og stundum til klukkan
ellefu á kvöldin, en viö kunnum
mjög vel viö okkar.”
— Höföuð þiö kynnst þetta
erfiöri og mikilli vinnu áöur?
„Maöurinn minn haföi unniö I
áburöarverksmiöju tveim árum
áöur þar sem vaktir voru tólf
timar og vinnutiminn á pubbun-
um er einnig mjög langur, frá
klukkan 9.30—23.30, svo þessi
langi vinnudagur kom okkur ekki
mjög á óvart.”
— Bjugguö þiö i verbúö á þess-
um tima?
,,Já, ráöningarsamningurinn
gerði ráö fyrir þvi aö atvinnuveit-
andinn skaffaöi húsnæöi.”
— Nú hefur veriö mikiö rætt um
aöbúnaö verkafólks i fiskvinnslu,
hvernig var það hjá ykkur?
„Við vorum mjög heppin og at-
vinnurekandi okkar var mjög
góöur. Þétta var ekki neitt lúxus-
hótel en þaö var gott og hlýtt. Viö
höföum allt, sem við þörfnuö-
umst, en þarna var margt fólk og
maöur heyröi allt, sem fram fór 1
næstu herbergjum.”
— Hvernig gekk aö kynnast
fólki?
„Þetta var dálitiö undarlegt
fyrir okkur I byrjun þvi viö þekkt-
um aðeins hvort annaö og rædd-
um aöeins viö hitt fólklö i vinn-
unni, en hittumst ekki þar fyrir
utan. Viö fórum þó smám saman
aö fara út, á dansleiki og hittum
fólk.”
— Voru margir útlendingar
þarna?
„Viö vorum tólf, sem komum
þangaö samtimis, fólk frá Nýja-
Sjálandi, Astraliu, Frakklandi og
Suöur-Afriku.”
— Hvernig kom þessu fólki
saman?
„Þvi kom yfirleitt vel saman,
en þaö geta nátturlega komiö upp
vandamál, þegar svona margt
fólk býr saman á svo litlu svæöi,
en fólk myndaöi nokkra vina-
hópa.”
— Hvernig gekk svo aö kynnast
íslendingum?
„Þaö tók dálitinn tima. Strák-
arnir I bænum komu stundum til
að líta á okkur, allar þessar út-
lendu stelpur, en þegar viö fórum
aö fara út um helgar, hittum viö
þá.
/,Hef alltaf samið lög"
Viö unnum svo bæöi i frystihús-
inu i niu mánuöi. Þá hitti ég Gylfa
Gunnarsson tónlistarkennara.
Hann haföi unniö einn við kennsl-
una, sem var of mikil, en haföi
ekki tekist aö fá neinn meö sér.
Hann komst aö þvi, aö ég gat spil-
aö á pianó, svo hann bauð mér
vinnu.
Ég hef þvi kennt tónlist á
Seyöisfiröi i næstum tvö ár,
pianóleik, og i fyrsta skipti i vetur
hef ég kennt á gitar og kennt
söng.”
— Hafðiröu einhverja reynslu á
þessu sviöi?
„Ég haföi stjórnaö kór rheðan
ég var i skóla og kennt örlitiö á
gítar, en ég haföi leikiö á pianóiö i
fjölda mörg ár.”
Joan Mackenzie er nú stödd hér
fyrir sunnan til aö leika inn á
prufuspólur i Hljóörita. Sá sem
stjórnar upptökunni er banda-
rískur upptökumaöur, Henry
Lewy, sem geröi sér sérstaka ferö
hingaö til lands, eins og sagt var
frá i siöasta Helgarpósti. öll lögin
eru eftir Joan sjálfa, og var hun
spurö út i lagasmiðar sinar.
„Ég hef alltaf spilaö á gitar og
samiö lög, en aöeins fyrir sjálfa
mig. Hér var ég dálitiö einangr-
uö, þvi ég haföi engan til aö spila
meö og ég tapaöi neistanum.
Gylfi hringdi þá i Ingólf Steinsson
og sagöi honum að á Seyöisfiröi
væri stúlka, sem semdi lög og
langaöi til aö spila meö einhverj-
um.
Þetta var i mai, þegar skól-
um var lokiö og Ingólfur stakk
upp á þvi, aö ég heimsækti hann.
Það varð þvi úr, aö ég fór til Holts
i önundarfiröi, þar sem hann býr.
Ég dvaldi þar i viku og við lékum
mikiö saman.
Þá fórum viö til Reykjavikur og
Ingólfur baö vin sinn, ólaf
Þóröarson, sem átti fjögurra rása
upptökutæki aö taka upp nokkur
lög sem ég ætlaði aöeins að eiga
fyrir mig. Við eyddum viku i aö
leika nokkur lög inn á segulband
og ég fór siðan aftur til Seyöis-
fjaröar.
Ef við erum heppin...
Mig haföi lengi langaö aö fara
eitthvaö i sumarfriinu og dag
nokkurn ákvaö ég að fara til
Bandarikjanna, þvi þangaö hafði
ég aldrei komiö. Ég hringdi i
Ingólf og sagöi honum frá þvi.
Hann sagði mér, aö hann ætti vin
þar, Sigurjón Sighvatsson og
haföi samband viö hann um aö út-
vega mér dvalarstað. Sigurjón
varmjög, elskulegur og sagöi, aö
hann ætti vin, sem byggi i stóru
húsi og ég gæti áreiöanlega fengið
aö dvelja þar. Þaö varö þvi úr, aö
ég fór. Móöir min frétti af þessu
og baö mig aö koma heim til
Nýja-Sjálands. Ég var þar þvi I
ellefu daga, en tvær vikur i Los
Angeles. Þar haföi ég samband
við klúbba, þar sem hver sem er
getur komið og spilaö, en þaö kom
ekkert út úr þvi Þá var þaö dag
nokkurn, að ég hringdi i Jakob
Magnússon og sagöi honum, að ég
væri frá Islandi og hvort ég mætti
koma til hans aö tala um tón-
listarlifiö i Los Angeles. Hann tók
mér mjög vel og ég fór heim til
hans og spilaöi spóluna fyrir
hann. Honum leist vel á tónlistina
og sagöi, aö Henry Lewy upp-
tökustjórinn á plötu hans, Special
Treatment, væri mjög hjálplegur
og gæti gefiö mér góö ráö. Henry
fékk spóluna og næsta dag sagöi
hann mér, aö honum likaöi tón-
listin mjög vel, og að hann myndi
koma til tslands til þess aö gera
betri upptökur af þessum lögum.
Viö hefðum getaö gert þáö hvar
sem er, en hann var mjög
hrifinn af leik Ingólfs, og vildi aö
viö spiluöum saman.”
— Um hvaö fjalla textar þinir?
„Þeir eru ekki pólitiskir, og
fjalla ekki um blómin og býflug-
urnar. Þeir fjalia aöeinsum það,
sem ég þekki, um fólk og sam-
skipti þess. Ég myndi segja, að
þeir væru rómantiskir og
persónulegir.”
— Ertu undir áhrifum af íslandi
og islenskri tónlist?
„Ég hef orðiö fyrir miklum
áhrifum af landinu. Ég hlusta
mikið á islenska tönlist, en það er
erfitt aö segja til um það hvort ég
hef orðiö fyrir áhrifum frá hinum
eöa þessum. Ahrif Islands eru
meiri en áhrif islenskra tónlistar-
manna.”
— Hvaöa vonir bindur þú viö
þessar upptökur?
„Ég veit það ekki. Henry fer
meö þær til Bandarikjanna og
leikur þær fyrir fólk, sem hann
þekkir, og ef viö erum heppin,
veröur kannski plata úr þvi.”
— Ertu þegar farin aö hugsa
um þig sem poppstjörnu i fram-
tiöinni?
„Nei, það geri ég ekki. Ég er
enn undrandi á aö þetta hafi
gerst. Ég spilaöi ekki mikið á
Seyöisfiröi og mér hafði aldrei
dottiö I hug aö setja tónlist mina á
markaö, en ég er auövitaö mjög
ánægð.”
viðtal: Guðlaugur Bergmundsson
myndir: Jim Smart