Helgarpósturinn - 30.01.1981, Side 15
Magafylli (og vel það) af
þorramat úr verðlaunatrogi
endurgjaldslaust og flösku af eld-
gömlu brennivlni, sem aukaverö-
laun”.
Halldór sagöi aö þetta heföi
oröiö mjög vinsælt og menn
skemmt sér viö glimuna viö
þorramatinn. „Þaö var fjöldifólks
sem reyndi viö trogiö, en fæstum
tókst þó aö ljilka við allt saman.
Stundum munaöi þó dcki miklu og
ég man t.d. eftir þvl aö fyrir kom
aö menn áttu aöeins eftir einn
smábita, kannski einn lltinn
hrótspung. En þaö var þá sama
hvaö þeir reyndu siöasti bitinn
vildi ekki niður I maga og menn
uröu af verölaununum”.
Þá segirHalldór þaö hafa veriö
algengt aö gestir hefðu tekiö með
sér mikla matmenn, gagngert til
að láta þá reyna viö trogiö. „Tvær
og var þar sagt aö ekki væri rétt
aö leika sér meö matinn á þennan
hátt á meöan hungursneyð rikti I
heiminum. Um svipað leyti var
einnig I gangi söfnunarherferö
vegna hungraös heims og þótti
Halldóri og þeim I Naustinu þá
ekki rétt aö halda leiknum áfram
i óþökk ákveöinna hópa.
„En þetta var skemmtilegur
timi, engu aö siöur”, sagöi Hall-
dór, „þótt við heföum tekiö þá
ákvöröun að hætta þessu eftir
aðeins eitt þorratimabil”.
Til viöbótar má geta þess, að
þaö var einmitt Naustiö sem
byrjaöi aö bjóöa upp á Þorramat i
niiverandi formi og I ár ku teg-
undirnar á Þorrabakkanum þar á
bæ vera fleiri en nokkurn tlmann
áöur.
Föstudagur 30. janúar 1
Smíðar sumarbústaði
undir berum himni
— úti í Örfirisey
Það eru varla margir farnir aö
þora aö hugsa til sumarsins
ennþá, enda þorrinn nýgenginn I
garö og þvl alllangt i sumarkomu.
Dag er fariö aö lengja og allt
stefnir þetta i rétta átt. Einn er
þó a.m.k. maöur, sem si og æ ér I
nánum tengslum viö hugtakiö
sumar, hvenær ársins sem er. Sá
heitir ólafur Guölaugsson og hef-
ur atvinnu af þvl aö smiöa sumar-
biístaöi.
„Ég er nii búinn að vera I þessu
siöustu tiu árin,” sagöi Ólafur I
stuttu spjaHi,” og ætliég hafi ekki
smíöaö eina 24 bústaöi á þeim
tlma.”
En þótt Ólafur sé eflaust I
sumarskapi viö sumarbústaöa-
smlöina, þá veröur hann þó að
taka miö af veöri og vindum
veörarins þvi hann stundar smlð-
ina undir berum himni úti i ör-
firisey.
„Já, þaö er dálitiö erf-
itt aö eiga viö þetta á veturna,”
sagði hann. „Þó reyni ég aö
dunda viö þetta eftir þvi sem veö-
ur leyfir. Ég er þó ekkert óvanur
þvi að þurfa að sigla eftir veðri,
enda gamall sjómaöur.”
Ólafur Guölaugsson er aö
mestu einn við sumarbústaöa-
smiöina, en nýtur þó aðstoöar
ættmenna sinna — bróöur og
systursonar sem starfa sem
trésmiðameistari og tækni-
fræöingur.
Ekkigat. ólafur gefiö okkur upp
meöaltalsveröiö á miölungsstór-
um sumarbústaö frá honum. „Ég
veit þetta varla vinurinn,” sagöi
hann. „Ég er nú meö einn bústaö I
smlöum og kem ekki til meö aö
reikna út veröiö á honum fyrr en
smíöinni er lokiö. Ætli ég miöi þá
ekki við, aö ég fái svona sann-
gjörn laun fyrir mina vinnu.”
Og sumarbústaöir ólafs hafa
veriö reistir vlös vegar um land-
iö, s.s. á Laugarvatni, Borgar-
firöi, Mýrarsýslu, Húna-
vatnssýslu og víðar.
Sumir taka æöi vel til matar sins, þegar þorrabakkinn er annars vegar.
Þorrinn í Naustinu fyrir 20 árum:
Ólafur smiðar sumarbústaöi allan ársins hring og er aö undir berum
himni.
Ýmislegt hafa menn sér til
gamans gert á Þorranum og I
tengslum viö Þorrahátíö. Upp úr
1960efndi til dæmis veitingahúsið
Naust til kappáts á þorramat og
geröi sii tilraun lukku. Séra Hall-
dór Gröndal var þá veitinga-
maöur á Naustinu og stóö aö
þessari tilraun meö öörum.
Helgarpósturinn baö hann aö
rifja upp þetta þorraát.
,,Já, þannig var”, sagöi
Halldór, „aö viö létum smiöa
fyrir okkur lltiö, nett trog, sem
viö fylltum slöan af þorramat.
Mig minnir aö matarskammtur-
inn hafi verið upp á 3—4 kg. Siöan
var mönnum, gestum Naustsins
1 boöiö aö ljúka við allan matinn úr
I troginu og ef þeim tækist þaö, þá
I fengu þeir matinn aö sjálfsögöu
vaktir af lögreglustöðinni komu
t.a.m. og tveir stærstu og þyngstu
mennirnir reyndu aö torga matn-
um I troginu við hvatningaróp
vaktafélaganna, sem voru I gangi
meö veömál um þaö hvor. þeirra
lögreglumannanna kæmu öllu
niöur”.
Rjómais i eftirmat!
„Þaö voru þó ekki aöeins þeir
stærstu og feitustu sem reyndu
viö þorratrogiö. Einu sinni kom
miöaldra kona inná Naustiö meö
vinkonu sinni og spuröi mig hvort
hún mætti ekki reyna sig viö
verölaunatrogið. Þessi kona var
smávaxin og nett i vextinum og
ég spuröi hana þvl hvort hún teldi
sig hafa einhverja möguleika á
þvl aö eta allt sem þar væri. Hún
sagöist endilega vilja reyna og ég
játti því. Hún tók siöan til matar
sins og hætti ekki fyrr en hver
einasti biti á troginu var horfinn.
Þetta kom mér mjög á óvart og
ekki minnkaöi undrunin þegar
konan kom til mín og spuröi hvort
ekki væri hægt aö fá rjómals I
eftirmat!
Aö sögn Halldórs var verö-
launatroginu aöeins hampað I
einn vetur. Astæöan fyrir þvl aö
Naustiö hélt ekki áfram meö
þetta var, aö neikvæð blaðaskrif
fóru aö koma upp um fyrirbærið
tPH
Hns
í póstáskrift fyrir landsbyggðina
... Sibtinat he (inlarfa
m fjmt
Hefurðu átt í erfiðleikum með að fá Helgarpóstinn í þinni heimabyggð?
Af marggefnu tilefni hefur verið ákveðið að bjóða íbúum
dreifbýlis að fá Helgarpóstinn sendan heim í hverri viku í pósti
Útfyllið og klippið út seðilinn hér að neðan, sendið Helgarpóstinum,
Síðumúla 11, Box 320, Reykjavík, ásamt nýkr. 180. í snatri
og þið fáið blaðið von bráðar heimsent
' fvi
; Há umboÍRfídUfúa
BZ
Áskriftin gildir í hálft ár
0 x |
Imé ' Vdtmtaim i fitfiu glftíí? - j
o'i'z'L .•;'X ]
Uil y /.
Eg óska eftir hálfsárs póstáskrift að
Helgarpóstinum á nýkr. 180. fPnHR
zsÞ' ío ^
ndiii.........>•■»....■■...........................■■•■■■■■............
;; • ••'.. ■ . / / Kf !, vtvMpi** vnt* <*?> ttUn 4 ' 1
Heimilisfang........
mmmmm■• ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■•■■
Gerðu Helgarpóstinn að föstum pósti í þínum pósti