Helgarpósturinn - 26.03.1982, Blaðsíða 10

10
Að borda með
undirhökunni...
Sérfræöingur minn I samanburöarmannfræöi heldur þvi fram, aö
Viktoriuskeiöiö undir siöustu aldamót hafi veriö mannkyninu á okk-
ar slóöum veraldarinnar þvilikt reiöarslag, aö viö munum ekki
jafna okkur fyrr en eftir eitt eöa tvö hundruö ár.
Hugsiö um þaö.
Hann segir aö fyrir Viktoriutimann hafi veriö uppi snjöllustu
andar veraldarsögunnar á sviöi vísinda og lista, og aö á þessum
tima hafi menn komist næst þvi aö upplifa frjálsa hugsun. Svo
breyttist tiöin og smám saman lenti andinn I handjárnum hindur-
vitna og fordóma og hefur ekki losnaö enn.
Ef viö gætum blásiö lifsanda I nasir einhvers sem liföi um eöa
undir miöja sföustu öld, og fært þann góöa afa hingaö í okkar heim,
yröu margir hissa.
Vikupóstur trá Gunnari Gunnarss/ni
ímyndum okkur aö Jónas Hallgrimsson komi til okkar á geim-
feröaöld og taki til viö aö kynna sér framfarirnar.
Þegar Jónas var uppi, var suma fariö aö gruna, aö margt spenn-
andi væri I vændum i heimi tækninnar.
Sérfræöingurinn I samanburöarmannfræöi segir, aö Jónas yröi
ekki undrandi viö aö berja augum bila og flugvélar, saumavélar og
rakvélar, elektróníkina alla og þvottavélina Brimöldu.
Hann myndi fljótlega læra á drasliö.
En þaö stæöi i honum aö komast inn i hugsunarhátt okkar og eink-
um þó aö tileinka sér þaö sem mestu skiptir: Jónasi myndi seint
lærast, aö tækni okkar og tól miöast I raun ekki viö aö efla anda okk-
ar, gera lifiö innihaldsrikara. Þvert á móti. Tæknin gerir þaö eitt aö
byggja inn i okkur tilfinningu fyrir hraöa.
Allt veröur aö gerast svo hratt. Hve margar sekúndur er bfllinn
þinn frá núllii hundrað? Svaraöu fljótt!
Jónas myndispyrja: Til hvers? Til hvers þessi hraöi, kæru börn.
Timi okkar er ekki nema brot af eiliföinni. Er gáfulegt aö nota ei-
liföarögnina til aö mæla hraða dauöra hluta?
Engum verkstjóra myndi takast aö koma Jónasi I akkorösvinnu.
Hérna megin I heiminum er talað um velferöarþjóöfélög. Velferö-
arþjóöfélögin keppast viö aö framleiöa æ meira af matvælum fyrir
fólk sem þegar hefur boröaö yfir sig. Viö erum farin aö framleiöa
mat sem viö höfum enga þörf fyrir og förum þvi I drullukökukast
meö hann.
Sunddeild Armanns (á Alþingi?) og heilsuræktin Apollo (eöa var
þaö Sókrates?) ganga til liös viö einhvern mann sem heldur aö nú sé
brýnast aö mæla hve hratt fólk geti troöiö i sig brasaöri kjötleöju.
Og hefur sjálfsagt skalann núll til hundraö.
Og velferðarþjóöfélagiö hefur aldrei I samanlagöri sögu manns-
andans veriö fjær þvi aö metta hina sveltandi I heiminum.
En i Vesturbænum i Reykjavik standa Iþróttamenn og hjálpa
rugluöu fólki aö boröa kjötdellu meö undirhökunni.
Kannski eigum viö eftir aö lifa þaö, aö sundfélög borgarinnar gefa
okkur kost á aö fljúga grenjandi hvert á annaö og sá sem fyrstur ét-
ur upp náungann frá skóhæl upp I hatt, fær sykurhúöaöan bfl i eftir-
rétt.
Ef tekst aö útskýra eöli og tilgang frjálsrar samkeppni fyrir Jón-
asi, getur hann kannski haft gaman af.
Föstudagur 26. mars 1982 helgarpÓstUrÍnil
Hlakkadu ekki yfir óförum andstæð
inganna fyrr en að loknu spili
Þegar viö li'tum á eftirfarandi
spil, þarsem suöur er sagnhafi i
fjórum hjörtum, þá er ekki
furöa þótt austur vonist til að
setja spiliö niöur eftir aö hafa
séö blindan.
Þannig litu spilin út:
S AK
H AKG9
T 10942
L A42
S 983
H D1064
T K85
L D108
S 642
H 87532
T DG
L K53
Vestur byrjar á þvi að láta
spaöa drottningu sem boröiö
tekur á kóng. Lætur svo hjarta
ás og legan kemur i ljós. Hvar
eru nú allar heilladisirnar?
Fóru þær allar samtimis i fri?
Sjálfsagt er hlátursgarnatil-
hlökkunargaulið byrjaö aö
krunka hjá krummanum i
austri. Þvi er nauösynlegt að
setja heilafrumurnar I gang og
reyna aö finna vörn gegn ógæf-
unni.
Sjáum nú til. Tveir eru tapslag-
irnir i tígli, svo við höfum ekki
efni á að tapa nema einum slag i
trompi. Við vitum aö austur átti
fjögur hjörtu. Hann verður þvi
aö eiga þrjú spil i hverjum
hinna litanna. Skiptingin 3--3-3.
Þaö er okkar eina von. Or borði
spilum við litlum tigli sem vest-
ur tekur meö ás. Hann heldur
áframmeö'lauf sem suöurtekur
á kóng. Meiri tfgull sem austur
tekur á kóng. Hann lætur lauf
sem boröiö tekur á ásinn. Tigul
tian úr boröi og laufa fimmi
kastaö. Laufi spilað og þaö
trompaö heima. Spaöa spilaö og
hann trompaöur meö niunni.
Nú erstaöan þessi:
H KG
T 9
skiptir H D106
ekki máli
H 875
Tigul nian látin úr boröi og
austur má láta þaö sem hann
vill, þvi suður gefur og austur
veröur að spila upp á gaffal
noröurs . Reyndar er hægt aö
hnekkja spilinu, en þá veröur
vestur að byrja á aö spila laufi
og þá vantar innkomu til þess aö
nýta tigul tiuna.
Tvær spaugsamar Gyöinga-sög-
ur
Itzig Kohn var aö spila bridge
i klúbbnum. Allt i einu fékk
A. Kenneth S. Howard
Grand Rapids Herald 1933
hann hjartaslag og datt dauöur
niöur. Mikiö uppnám og
vandræöi hjá spilafélögum
hans. Hver átti t.d. að tilkynna
ekkjunni andlátið? Eftir nokkr-
arumræöurbýöst einn þeirra til
þess að sjá um það. Hann fer
heim til hennar. Hringir dyra-
bjöllunni. Hún kemur til dyra.
„Góöan daginn frú Kohn. Ég
kem beint frá spilaklúbb
mannsins yðar.”
„Einmitt þaö. Þetta kvikindi
hefur enn verið að spila”.
„Já, alveg rétt, hann var aö
því”.
„Svohefir hann aö sjálfsögöu
sndað með þvi að spila af sér”.
„Já, ég held aö nú hafi hann
virkilega spilað af sér”.
„Hann hefir auövitað tapaö
einhverju verulegu”.
„Já, ég er hræddur um það”.
„Ég vildi aö þessi letingi yröi
lostinn af reiöi Drottins”.
„Orö vara yöar viröast hafa
borist Drottni, þvi ósk yðar er
þegar uppfyllt”.
----0O0
önnur Utgáfa af sömu sögu
„Býr hér ekkjan frú Kohn?”
„Vissulega er ég frú Kohn, en
ég er alls ekki ekkja”.
„Eigum viö að veöja?”
B.G.F. Anderson
n Secolo 1919
Lausn á bls. 23
S DG1075
H -
T A763
LG976
Skákþrautir helgarinnar
Á að hengja 3
af embættismönnum dómskerfis-
ins notaöi um þessa yfirlýsingu
ráöuneytisstjórans. Og fleiri hafa
oröið til að brosa út i annaö yfir
yfirlýs ingunni og rannsókn
fulltrúans — hún fór vissulega
fram fjórtán mánuöum eftir aö
Jónas Hallsson skrifaöi sina
skýrslu um byssurnar og eftir aö
sagt var frá þvi I fréttum, að
óskráöar skammbyssur heföu
fundist á heimili sýslumanns.
Voru þetta áreiðanlega sömu
byssurnar? spyrja menn.ekki aö
ástæöulausu. SK)ar mun hafa
komiö íljós, aö ein þessara byssa
hafði veriö gerö upptæk á
staönum — væntanlega fær Guð-
mundur Kristjánsson, settur
rannsóknaraöili málsins, botn i
þetta mál. Lögreglustjórinn i
Reykjavik og fulltrúar hans yröu
vafalaust fegnir.
Þekkir lögreglu-
maður byssu
frá leikfangi?
Samstarfsmenn Jónasar Halls-
sonar telja sig vita meö vissu, aö
hann þekki skammbyssur frá
leikföngum. Allir lögreglumenn
hljóta þjálfun i meöferö skot-
vopna, skammbyssum þar á
meöal. En enginn þessara sam-
starfsmanna skilur hvernig á þvi
stendur aö skýrsla Jónasar lenti
neðst i skjalabunka aðgreinds
máls. Svör lögreglustjóraemb-
ættisins skýra þaö ekki sérlega
vel.
Engu aö siöur hefur nú veriö
hlaupiö til og skipaöur sérstakur
rannsóknarlögreglustjóri rikisins
til aö kanna hvernig stendur á aö
uppvíst varö um tilurö þessarar
skýrslu. Yfir þessum málatil-
búningi öllum er þungt í fyrri
samstarfsmönnum Jónasar og
mörgum hærra settum i dóms- og
lögreglukerfinu. Teija ýmsir
sýnt, aö nú eigi aö „hengja”
hann, svo aö sýslumaöur fái aö
„blása út”.
Heimsókn að
Litla-Hrauni
Þaö hefur áöur gerst, aö Jó-
hann Salberg Guömundsson
sýslumaöur hefur haft sitt i gegn i
dómskerfinu. Um þaö leyti sem
rannsókn I máli Eyjólfs sonar
hans var að ljúka I byrjun desem-
ber 1980 lögðu þeir feögar land
undir fót og héldu austur aö Litla-
Hrauni. Þá sat þar i afplánun
maður, sem haföi átt nokkurn
þátt I meintum fikniefnaviö-
skiptum Eyjólfs. A meöan sýslu-
maöur sat úti i bil sinum utan viö
fangelsiö ræddi Eyjólfur viö
fangann i klefa hans og spuröi i
þaula um framburö fangans gegn
sér, hver gæti oröiö frekari fram-
buröur hans, um hvaö rann-
sóknaraöilar i fikniefnamálinu
heföu spurt og hvort fanginn
ætlaöi áreiðanlega aö standa viö
fyrri framburö. Þessi fyrrverandi
fangi haföi viöhaft ýms klögumál
á hendur rannsóknaraðilum
fikniefiiamála sinna og Eyjólfs og
segir hann að þeir feögar hafi lagt
á við sig aö kæra málsmeöferö
rannsóknarmanna. „Ég leit alls
ekki á þetta sem þvinganir af
þeirra hálfu,” segir fanginn fyrr-
verandi nú, „en ég vissi náttúr-
lega hvað þeir voru aö fara.”
„Bréfritunar-
gleði ...TT
Og þegar Eyjólfur var látinn
laus úr gæsluvarðhaldinu 20.
október 1979 lét Asgeir Friö-
jónsson sakadómari bóka m.a.
eftirfarandi:
„Talið veröur aö skapast hafi
óvenjulegar kringumstæður
varöandi ofangreinda gæsluvarö-
haldsvist. Má þar til nefna itrek-
aöar og timafrekar kærur úr-
skuröa til Hæstaréttar heilsufars-
vangaveltur Eyjólf varðandi og
sérstaka bréfritunargleöi for-
eldra hans...”
Meöal annars með tilvisun til
þessarar bókunar úrskurðaöi
Asgeir Friöjónsson 22. febrúar
sl„ aö það væri óvarlegt aö hann
legöi efnisdóm á ætlað sakarefni
samkvæmt ákæruskjali. Því er
þaö, aö Haraldur Henrysson
sakadómari hefur verið settur
dómari I máliö og birti sakborn-
ingi ákæruna i þessari viku.
Guömundur Kristjánsson I
Keflavik sagöist i samtali viö
blaöiö fyrir helgina vera aö byrja
aö safiia að sér viðbótargögnum i
rannsóknina, sem dómsmála-
ráðuneytið fól honum að annast á
kæruatriðum sýslumanns. Aö
ööru leyti vildi hann ekki tjá sig
um máliö.
A meöan gengur lifiö sinn vana-
gang. Jónas Hallsson sinnir
skyldustörfum hjá Rannsóknar-
lögreglu rikisins suður i Kópa-
vogi, sýslumaöur gegnir emb-
ættisskyldu sinni norður á
Sauöárkróki og vestur i Wash-
ington situr Helgi Pétursson á
skólabekk og veltir fyrir sér hvort
honum veröur boöið I stutta heim-
sókn til tslands til að leggja fram
sitt eintak af hæstaréttardómum
1979.