Helgarpósturinn - 26.03.1982, Blaðsíða 17

belgarpásturinn Föstudagur 26. mars 1982
landoírœðin ehhi daqleqa tii umrœou”
hátiöina hittumst viö svo allir einn eftir-
miödag og rifjuöum upp liöna tiö og þaö var
gaman. Guöni á meöal annars upptökur
meö okkur úr útvarpssal meö viötölum og
öllu, tvær upptökur frá þvi viö vorum 14 og
16 ára. Þær voru einn allsherjar brandari
fyrir okkur núna.
En ég held aö Tempó hafi veriö svona
þokkalega vel samstillt hljómsveit, og
meira virtist ekki þurfa. Þaö þurfti ekki svo
mikla tækni til aö spila þessa tónlist. Ég
spilaði á hljómborö og fikta aöeins viö þaö
ennþá. Og harmonikkuna. Hljóöfærin eru
mitt dóp þegar ég er stressaöur”.
Eftir Tempó kom menntaskólinn og eftir
menntaskólinn kom Háskólinn.
„Ég fór i náttúrufræöideild ME og ætli
þaö hafi ekki ráöið miklu um aö ég valdi
landafræöina. En öfugt við marga þá leidd-
ist mér i' MR.Mér hefur alltaf fundist hann
hin mesta drusla, hálfgeröur gamli-Ford
sem ekki fylgdist meö timanum. Mér leiö
mun betur i Háskólanum. En sá skóli sem
mér þykir vænst um er Langholtsskóli,
barnaskólinn minn. Mér hefur aldrei á
®vinni liöiöbetur en þegar ég var i honum”.
Popparar — pönqulhausar
En hvernig er þaö svo fyrir mann aö
koma úr löngu námi og starfi sem þvi teng-
ist og detta inn I heim popparanna, sem oft
eru taldir heldur dum i hovedet?
,,Það er meö poppara eins og fólk i öörum
starfsstéttum að þeir eru upp og niður. Inn-
anum eru miklir hæfileikamenn og aörir
eru ekkieins miklir hæfileikamenn. Annars
finnst mér alltaf leitt þegar ákveðin stétt
eöa þjóðfélagshópur fær á sig svona
stimpil; þaö stafar af fáfræöi. Og þvi hve
ólik viö erum. Þaö halda margir aö
poppbransinn sé uppfullur af þöngulhaus-
um sem velta sér uppúr ómerkilegum og
hégómlegum hlutum. Auövitað er þetta
ekki svona. Og ég hef á tilfinningunni aö
smám saman sé þessi stimpill aö fara af,
bæöi vegna þess aö nú er kynslóö poppar-
anna farin að nálgast stjórnvölinn i landinu
og vegna þess aö hugtakið popp er orðið svo
viöfeömt”.
Þorgeir sver og sárt viö leggur að hann
sé feiminn aö eölisfari. Þvi er erfitt aö trúa.
En hann segir aö sér liöi langbest i út-
varpinu af þvi sem hann fæst viö, einmitt
vegna þess aö þar er hann ósýnilegur. En
hvaö er hann þá aö pæla? Af hverju er hann
i þessari vinnu?
,,Ég hef oft velt þessu fyrir mér. Og oft
hef ég bölvaö þvi i sand og ösku aö vera
ekki i einhverju sem enginn veit hvaö er.
En sér grefur gröf. Þetta fór svona.
Náttúrlega er egó i okkur öllum: ein-
hver sýniþörf. Ég er lika á þvi aö þetta séu
leifar frá unglingsárunum. Allir unglingar
eiga sér drauma um að veröa hetjur, aö
leggja heiminn að fótum sér. Þaö var eitt-
hvaö svona sem dró mann i hljómsveit á
sínum tima og dregur sjálfsagt krakka enn.
Þetta kitlaf unglinginn. Kannski er ég enn á
unglingsskeiöinu hvaö þetta varöar.
En svo er ég auðvitaö i þessu til aö lifa af
þvi. Og talsveröur hluti þess sem ég geri
eru störf sem ég gjarna vildi sleppa en ég
hef ekki efni á þvi. Eins og ég sagöi finnst
mér mest til útvarpsvinnunnar koma af þvi
sem ég geri. Ekki bara vegna þess að þar er
ég andlitslaus heldur lika vegna þess að þar
er ég i rauninni aö búa til hluti — að skapa
andrúmsloft, hugarheim eða stemmningu.
Þaö er svoli'tiöheillandi
Þarl að undirbúa miq
— Finnst þér þú æðislegur á sviði?
„Nei, langt I frá. Ég er alls ekki þessi
kaldi kall sem ég á aö vera. Ég er oft
óánægöur meö þaö sem ég hef verið að
'gera. Ég er lika stundum óhress meö þaö
hvernig er litiö á þetta starf mitt. Þaö
ganga allir útfrá þvi að ég sé svo sviösvan-
ur og klár aö ég geti vippaö mér uppá sviðiö
undirbúningslaust og sagt lýðnum sann-
leikann rétt sf svona. En ég þarf að undir-
búa mig”.
— Ertu þú sjálfur á sviðinu, eöa ertu aö
leika?
„Ég held nú aö allir sem eru i þessu eigi
sér slæöu sem þeir setja á sig i sviösljósinu.
Á sviöinu ertu aö reyna aö sýnast sá maður
sem þú kannski vilt aö aörir haldi aö þú
sért. Ég sver þaö ekkert af mér.
Ég þekki marga sem verið hafa i
svipuöum sporum og ég og þeir breytast
allir svona aöeins. Þeir eru I raun ekki ólik-
ir sjálfum sér, reyndar nauöalikir, en samt,
þeir reyna alltaf aö sýnast aöeins meiri
menn en þeir eru. Og hver reynir þaö ekki,
ef úti þaö er fariö”.
Þorgeir hefur fyrir mottó aö taka ekki
vinnuna meö sér heim. Meöal annars þess
vegna setur hann sjaldan plötu á fóninn
heima og þá sjaldan aö hann gerir það vel-
ur hann eitthvaö allt annaö en það sem
hann spilar I útvarpinu. Til dæmis karla-
kórslög. Þorgeir var i Fóstbræörum I 9 vet-
ur. „En besta tónlistin þegar ég kem heim
er samt grafarþögn og góöur drykkur”. •
RðKKus brððir
— Er ekki auðvelt aö veröa bytta i þinu
starfi?
„Jú. Þaö er þolraun hin mesta aö stand-
ast Bakkus. Og vissara aö hrósa aldrei sigri
yfir honum. Vinnustaöurinn er náttúrlega
freistingin uppmáluö. Svo er þaö eins og ég
var aö segja áöan aö þú ert aldrei alveg ein-
lægur þegar þú kemur fram, ert aldrei al-
veg þú sjálfur, plús þaö aö þú ert þekktur.
Þetta spennir þig allt svolitiö upp. Og þvi er
ekki aö nei ta aö þá getur drykkur haft þau
áhrif aö þér finnst þú vera sá kaldasti I
heimi og að ekkert standi i vegi fyrir þér.
Það kemur svo auövitaö allt annað i ljós
daginn eftir.
Þar aö auki ertu svo oft aö deila stundum
með fólki sem beöið hefur skipbrot I lifinu.
Vinnustaöurinn minn er athvarf fólks sem
er aö drekkja sorgunum. Þetta er svolitiö
magnaöur leikur.
Þegar á heildina er litiö finnst mér ég
hafa gert rétt I aö fara úti þetta. Þessi þrjú
ár hafa fært mér tækifæri til aö skyggnast
inn i lif margra og þau tækifæri hefði ég
aldrei haft ef ég heföi verið áfram hjá
borgarskipulaginu. Mannlifið er miklu
hrjúfara og dramatískara en ég haföi
imyndað mér. Ég hitti mikið af fólki sem á
bágt i raun og veru. Hann er góöur skóli,
skemmtanaheimurinn”.
Aður en ég sný mér aö ööru aftur (þó ég
sé reyndar sannfæröur um aö ég losni
aldrei alveg úr þessu) er ég hinsvegar að
spá i aö gera hljómplötu. Ég á nokkur lög i
fórum minum sem mig langar aö koma á
framfæri á einn eöa annan hátt og einmitt
núna stendur mér til boöa verkefni á þvi
sviði sem ég vil helst ekki sleppa. Þaö þýöir
þaö liklega að ég dreg mig úr Skonrokkinu
um tima og eflaust útvarpinu lika. En það
er lika allt i lagi. Þjóöin þarf hvild -eins og
ég.