Helgarpósturinn - 29.03.1984, Blaðsíða 9

kynna konunni með minnst dags
fyrirvara ef hann getur ekki tekið
barnið til sín. Auk þess hefur mað-
urinn rétt til þess að hafa barnið
hjá sér Scimfellt í tvær vikur í sum-
arleyfi sínu og skal hann tilkynna
konunni með hæfilegum fyrirvara
hvenær hcmn hyggst taka sér sum-
arfrí og hafa samráð við hana. Mað-
urinn hefur rétt til þess að hafa
barnið hjá sér tvo daga annars veg-
ar um jól og hinsvegar um páska.
Skal annar dagurinn vera helgi-
dagur en hinn ekki.“
Um sanngimi þessa úrskurðar
eru eflaust skiptar skoðcmir, en
óneitanlega hallar töluvert á föð-
urinn í þessum dómi þegar eftir-
fcirandi er haft í huga: Hann má
hafa bcirn sitt hjá sér í níu tíma hið
mesta á hálfsmánaðar fresti og að-
eins tvo daga um jól og páska.
Sumarfrí þarf hann hins vegar að
taka í samráði við bamsmóður
sína. Maðurinn þcirf líka að til-
kynna með minnst eins dags fyrir-
vara geti hann ekki tekið barn sitt á
settum tíma, en aftur á móti þarf
konan aðeins „ef mögulegt er" að
tilkynna að hann geti ekki fengið
barnið á þeim tíma.
Yfirleitt una menn nokkurn veg-
inn glaðir við sitt þegar réttlætinu
er fullnægt. Jafnvel þó svo að ekki
sé allt fengið sem vænst var. Svo
fór einnig um viðkomandi bcirns-
föður, þrátt fyrir að hann hefði
óskað eftir rýmri umgengnisrétti.
Framkvæmdavald laga og réttar
hafði að minnsta kosti tryggt hon-
um og dóttur hans rétt til að njóta
samvista hvort við annað. En því
miður er réttlæti stundum aðeins
snyrtilegt plagg í möppu:
Bamsfaðirinn hefur ekki enn
fengið að sjá dóttur sína, þvert
ofan í alla lagabálka.
Eins og vikið var að, var hann við
nám í Stýrimannaskólanum í
Reykjavík, og síðastliðinn vetur
stárfandi sem stýrimaður á bát
syðra. Fljótlega eftir úrskurðinn
tók hann sér frí og hafði hug á að
hitta dóttur sína. Kostaði það hann
að sjálfsögðu launatap og flugfar-
gjald fram og til baka frá Reykjavík
og út á land.
Þegar til kom tjáði bamsmóðir
hans honum, að hún væri að fara
með bamið í heimsókn í cinnað
byggðarlag, þannig að ekki kæmi
til greina að hann gæti hitt dóttur
sína. Slíkt getur að sjálfsögðu alltaf
komið fyrir, en vegna einhverrar
undarlegrar „tilviljunar", var þetta
í þriðja skipti í röð, sem farið var
með barnið í heimsókn í annað
byggðarlag á sama tíma og bams-
faðirinn hafði tekið sér ferð á hend-
ur frá Reykjavík til að hitta bam
sitt.
í maí síðastliðnum ákvað hann
síðan að láta enn reyna á gildi úr-
skurðar dómsmálaráðuneytisins
og tók sér ferð á hendur frá Reykja-
vík.
Að þessu sinni lét árangurinn
ekki á sér stcinda. Hann missti af
stýrimannsplássi sem honum
hafði boðist og stóð þar með uppi
atvinnulaus, þar sem svo langur
tími fór í árangurslausar tilraunir
hans til að fá að sjá bam sitt. Að
þessu sinni vom engar ástæður til-
færðar, svo sem heimsóknir í cinn-
að byggðarlag. Umgengni við dótt-
urina kom einfaldlega ekki til
greina.
Þegar hér var komið sögu taldi
bcirnsfaðirinn sig nokkum veginn
orðinn mát. Hann sneri sér því til
handhafa laga og réttar í sinni
sókn, fógetaembættisins. Hjá þeim
fulltrúa réttcirfarsins sem hann
ræddi við, urðu kveðjur þó í kald-
ara lagi. Fulltrúi laga og réttar í
þessu héraði hafði það eitt til mál-
anna að leggja, að sér leiddust
„hjónaerjur". Hann væri með fullar
möppur af slíkum málum í hillu hjá
sér. Auk þess skyldi barnsfaðirinn
gera sér fulla grein fyrir því að
þessi nýju barnalög væm gagns-
laus með öllu.
Eins og gefur að skilja var faðir-
inn ekki fullkomlega ánægður með
þessa afstöðu handhafa réttlætis í
landinu. Hann sneri sér því enn á
ný til félagsmálastofnunar síns
heimabæjar. Þar var honum bent á
að ekki væri um annað að ræða en
að snúa sér enn á ný til dómsmála-
ráðuneytisins þar sem Félagsmála-
stofnun hafði gert árangurslausar
tilraunir til að faðirinn gæti hitt
dóttur sína. Og enn eitt bréf var því
skrifað til ráðuneytisins. í því bréfi
kom fram að þrátt fyrir úrskurð
ráðuneytisins hefði reynst von-
laust fyrir barnsföðurinn að fá not-
ið samvista við dóttur sína, enda
hefði það komið fram í símtali milli
starfsmanns Félagsmálastofnun-
arinncir og móðurinnar að hún
væri ósátt við úrskurðinn og vildi í
engu fara eftir honum. Við það
hefði setið þrátt fyrir lagaákvæði
barnalaganna.
Jcifnhliða heimsókn sinni til Fé-
lagsmálastofnunar og fógetaemb-
ættisins, fór barnsfaðirinn á lög-
reglustöðina og lagði fram kæru á
hendur bcirnsmóður sinni, því
neitun umgengnisréttar er lögbrot.
Með öll sín opinberu plögg hélt
síðan bcirnsfaðirinn á ný til Reykja-
víkur, atvinnulaus og því auralítill,
til að heimsækja ráðuneytið. Hann
lagði þar fram plögg sín, og urðu
starfmennirnir nokkuð hissa á þvi
að hann væri enn að standa í
þessu, en kváðu jafnframt ekkert
vera sjálfsagðara en að skrifa ann-
að bréf til barnsmóður hans. Frek-
ar fátt varð þó um svör þegar
barnsfaðirinn spurði hvort aðrar
leiðir væru ekki til. Að vísu er kveð-
ið á um dagsektir í bamalögunum,
sé umgengnisrétti neitað, en eng-
inn vildi svara því hvort eftir slík-
um sektum yrði gengið. Hér er um
að ræða 200 króna sekt á dag. Og ef
reiknað er út frá útgáfudegi úr-
skurðarins fyrsta mars fyrir ári
fram til þessa dags ætti sektarupp-
hæð að vera komin yfir 30 þúsund
krónur í tilfelli viðkomcindi og
barnsmóður hans. Og ekkert kem-
ur til með að bæta bamsföðumum
upp launatap og kostnað vegna
flugferða sem hann þurfti og þarf
að bera vegna þessa áhuga síns á
að hitta eigið barn.
Á þessum barnsföður og bami
hans héfur verið brotið hrikalega
svo sem að framan er lýst. Brotið
er ekki einvörðungu Scimkvæmt
lögum heldur og ekki síður út frá
tilfinninga- og mannúðarsjóncir-
miðum. Enn situr við það sama í
máli þeirra feðgina, þau hafa ekki
notið Scimvista nema tvo daga
undanliðin þrjú ár tæp, vegría þess
eins og móðirin neitar að sætta sig
við framkvæmd dómsmálaráðu-
neytisins á barnalögunum. Og eng-
in aðför er gerð vegna margítrek-
aðra brota á lögum númer níu frá
1981. Hvorki hvað varðar inn-
heimtu sektar né það sem megin-
máli skiptir, að feðginin fái að njóta
samvista. Og því miður er þetta
tilfelli ekki hið cina, heldur þvert á
móti algengt í okkcir þjóðfélagi svo
sem fyrr greinir.
þetta sjálfur vinur", segir fólk og
þetta álit síast hægt og sígandi inn
í mann. Vissulega hef ég hugleitt
það að fara á vertíð, eða fá mér
aukavinnu, en hvað fyrra tilfellið
varðar finnst mér ég ekki vera
neinn sjómaður, og hvað það síð-
ara snertir þá er enga aukavinnu
að fá.“
Finnst þér þú vera að f jarlægjast
börnin þín?
„Ég hugsa mikið til þeirra og
vona að þau geri hið sama af og til,
þó svo mér sé illmögulegt að sýna
þeim elsku í návígi. En þegar til
lengdar lætur verða þetta mjög
máttlausar hugsrinir, eiginlega
draumsýnir. Maður sér hreinlega
enga leið til að geta umgengist
börnin eins og eðlilegur helgar-
pabbi. Og er dæmdur aumingi fyrir
vikið.“
þurfti sem sagt að stela krökkun-
um til að eiga möguleika fyrir lög-
unum.
Því miður er þetta eiginlega eini
valkosturinn sem virðist duga ef
menn geta ekki hugsað sér að lifa
áfram eftir skilnað án bama sinna.
Aðrir möguleikar eru að vísu þeir
að reyna að sanna á bamsmóður
sína drykkjuskap eða lauslæti
þannig að hún teljist ekki fær til að
ala upp börnin!
Þetta ójafnræði við hjónaskiln-
að er í einu orði sagt óþolandi. Það
gildir nefnilega einu hversu bam-
góðir, uppeldislega færir eða elskir
menn em að börnun sínum, réttur
móðurinnar er alltaf miklu meiri
en föðurins þegar að umráðarétti
kemur."
nvERflbOwn
Opnum aftur
eftir stór-
breytingar á
húsinu
Leigiö sögufrægt húsnæði undir
veislur og einkasamkvæmi.
Aukin þjónusta. örskot frá
borginni í skíðaumhverfi.
Pantanir og upplýsingar i síma
99-4414 og í Veislumiðstöðinni,
Lindargötu 12 Reykjavík, simar
10024 og 11250.
LÁTIÐ OKKUR SJÁ UM VEISLUNA
CABARET BORÐ.KALT BORÐ,
BRÚÐKAUPSVEISLUR,
FERMINGAVEISLUR,
SAMKVÆ MISBORÐ
AFÖLLUM STÆRÐUM.
KÖKUR, TERTUR.SMURT BRAUÐ.
E
EUROCARD
TIL DAGLEGRA N0TA
Opið alia daga.
Bjóðum uppá
Ijúffengan mat
bæði í hádeg-
inuogákvöldin
Veislumióstöóin
Lindargata 12,
11250, 10024
‘-u«síó;ar
aPPbord-
y^dir jf
t.UNDIA hillt
ótal uppsétiÆgarm3fuleikar, ótrúleí
/ tninnLi
_—..
Skrifborðssfcu,
fyrhHémiirigarnEf
Akureyri: Verslunin Kompan. Akranes: Verslunin Amor. Isaflörður: Húsgagnaverslun Isaflarðar. Keflavík: Verslunin Róm. Sauðárkrókur: Hátún Vestmannaeyjar: Verslunin Eijó
HELGARPÓSTURINN 9