Helgarpósturinn - 03.05.1984, Blaðsíða 9

síðastliðin þrjú ár eða svo og líkar
það vel.“
„Hvernig hefur þér tekist að að-
lagast íslenskum háttum?"
Teitur brosir og lítur á konu
sína. ,$ara ve) held ég. Ég á ekki
íslenska vini nema þá helst vini
Nives. Sjálfsagt er þar um að kenna
hvað ég taia litla íslensku. Ég hef
hinsvegar nánast daglegt samband
við hina Vietncimcma og svo auð-
vitað pabba og mömmu síðan þau
komu.“
Foreldrar Teits komu til iands-
ins í desember síðcistliðnum ásamt
sjö systkinum hans. Eftir í Vietnam
er amma og ein systir og einn
bróðir býr í Hong Kong. Þessi nýi
hópur fjölskyidunnar býr hjá ein-
um bræðra Teits, sem kom með
honum.hingað. Það er eins gott að
þau voru búin að venjast því í Viet-
nam að búa þröngt því þau eru tólf
í lítilli þriggja herbergja íbúð.
„Það er sjálfsagt miklu erfiðara
fyrir pabba og mömmu að laga sig
að breyttum aðstæðum heldur en
okkur yngra fólkið. Hún er fimmtug
og hann sextugur."
„Hvernig er með ykkar heimili,
er það ísienskt eða vietnamskt?"
„Ég held að það sé alveg óhætt
að segja að það sé islenskt," segir
Nives. ,$0« við séum af ólíkum
uppruna þá hefur aldrei komið til
neinna árekstra vegna þess. Teitur
hefur aðlagcist svo vel og það er til
dæmist ekkert vandamál að sam-
ræma smekk okkar í mat. Hann er
miklu duglegri við að borða ís-
lenska rétti, eins og t.d. svið, held-
ur en ég.“
„Hvernig tóku foreldrar ykkar og
vinir þessu hjónabandi?"
„Vel,“ segir Nives, „það voru
engar athugasemdir gerðcir við
það. Teitur verður heldur ekki fyrir
neinu aðkasti, nema einstakasinn-
um á skemmtistöðum ef einhver
fullur og leiðinlegur fer að hnýta í
hann.“
„Pabba og mömmu þótti ágætt
að ég skyldi eignast íslenska
konu,“ segir Teitur. „Þau þekkja
Nives nú ekki mikið ennþá, því þau
tala svo litla íslensku að þau geta
lítið tcilað saman, en það lagcist
þegar fram líða stundir."
„Og þú ert búinn að sætta þig
við að búa á íslandi?"
,4á, og vel það. Ég hef enga löng-.
un til að flytja."
flýja. Ég fór sömu leið og Teit-
ur, með drekkhlöðnum bát til
Malaysíu. Það Vcir þó ekki sami bát-
urinn, en hinsvegar urðum við
samferða til íslands og erum góðir
vinir.
Davíð vinnur við trésmíðar hjá
GT-húsgögnum og unir sér vel.
„Mér fannst þetta erfitt í upphafi.
Þá skildi ég ekkert í málinu og þar
sem ég tala ekki ensku gat ég ekki
gert mig skiljanlegan. Ég vildi
gjaman læra íslenskuna betur, en
eins og er get ég það ekki vegna
vinnunnarJÞetta hefur náttúrlega í
för með sér að ég hef ekki eignast
íslenska vini. Maður eigncist ekki
vini nema geta talað við fólk.
Ég er þó vel sáttur við að búa
hérna og það er Lana líka, þótt
hennar íslenska sé ekki betri en
mín. Við höfum náið samband við
þá ættingja okkar sem hér eru og
svo auðvitað hina Vietnamana og
vonandi kemur íslenskan smám-
Scimcm hjá okkur. Steila litla kemur
sjálfsagt til með að kenna okkur
þegar hún vex úr grasi, böm em
svo fljót að læra tungumál."
ÍHFÍ
OSKADRAUMUR
UNGU STÚLKUNNAR
OG UNGA PILTSINS
PLATAN SEM BRENNUR
Á ALLRA
VÖRUM ^
vietnömsku okkar í milli. Ég er orð-
inn það gamall að ég er seinn að
læra. Og svo kostar það mikla
vinnu að brauðfæða svona stóra
fjölskyldu. Margrét vinnur á
Landakoti fjóra tíma á dag og það
hjálpar auðvitað til, en maður þarf
mikið af fötum á íslandi og krakkar
slíta fötum eins og þeim sé borgað
fyrir það. Ég vinn því eins mikið og
ég get og að vinnu lokinni er ég
bara of þreyttur til að setjast á
skólabekk. Én íslensk viljum við
vera þótt það taki mig langan tíma
að læra málið og ég hlakka til að fá
íslenskan ríkisborgararétt."
Bifreiðaeigendur
Tökum að okkur þjónustu fyrir flestar gerðir bifreiða.
Við önnumst m.a.:
— Mótorstillingar í
— fullkomnustu tækjum
— Ljósastillingar
— Sjálfskiptingaviö-
— gerðir
— Boddyviðgeröir
— Almennar viðgerðir
Varahlutir ávallt til á
staðnum. Bifreiðaverk-
stæði í alfaraleið. Reynið
viðskiptin.
Bifreiðaverkstæði
Þórðar Sigurðssonar
Leigjum út litla sendibíla. Ármúla 36 - Sími 84363.
HELGARPÓSTURINN 9