Haukur - 10.07.1900, Blaðsíða 1

Verð árgangsinsj sem er
að minnsta kosti 30 ark-
ir, er hjer á landi 2 kr.,
erlendis kr. 2,50, og í
Ameríku 75 cent. Borg-
istfyrir 30. dag júnímán.
HAUKUR
TJppsðgn skrifleg, ógild
nema komin sje til út-
gefanda fyrir 30. júní, og
uppsegjandi sje skuld-
laus fyrir Hauk. TJtgef-
andi: Stefán Runólfsson.
ALÞÝÐLEGT SKEMMTI- OG FRÆÐI-RIT
ÍSAFJÖRÐUR, io. JTJLÍ
1900.
III. ÁR.
Töframærin.
Eftir
Maurus Jókai.
(Framh.) Það var
Venja meðal heldri
manna, að láta fjeð
iil geymslu hjámat-
salanum, þegar þeir
veðjuðu á veitinga-
húsi.
íwan fursti hafði
Því afhent matsal-
aúum upphæð þá,
flmm þúsund rúflur
i rússneskum verð-
Atjefum, er hann
flafði veðjað um, og
^rokopin hafði af-
flett honum víxil að
uPphæð fimm hundr-
flð þúsund rúflur.
■^ftan á víxlinum
stóðu orðin: »Greið-
ist til.......« en
hafnið vantaði enn
Þá.
Meðan setið var
borðum um
kvöldið — klukkan
var þá orðin tólf —
stóð Prokopin allt í
6lhu upp og heimt-
aM, að komið væri
flmð hundrað fiösk-
flf af kampavíni,
^ffildar I ís.
»Nú, svo þjer ætl-
að gæða okkur í
kvöld?« spurðiíwan.
Þeir höfðu báðir
farið í sparifötin sín,
frakka, hvitt vesti og
Atdtt hálsbindi.
»Já, jeg gef, en
Þjer borgið«,
»Hvað eigið þjer
við?«
»Þjer borgiö það
af þessum flmm
þflsund rúflum, sem jeg vann af yður i veðmáli
°kkar«.
»Hvað var það eiginlega sem við veðjuðum um?«
»Þjer fullyrtuð, að þjer skylduð ná Magnetu,
Prýsta henni að brjósti yður og kyssa hana«.
»Já, en við töluð-
um ekkert um^það,
hvenær jeg ætti aö
gera það, hvort það
ætti að vera við
dagsbírtu jeða raf-
magnsljós, eða hvort
það ætti að vera í
dag eða að missiri
liðnu*.
»Var veðmálið þá
eintóm lokleysa?
Vitið þjer ekki, að
þjer hafið orðið yð-
ur til minnkunar?*
»Jeg mótmæli
þvf. Gerið svo vel,
að lesa þetta brjef*.
Prokopin fletti
sundur brjeflnu, Ijet
á sig gullumgerðar-
gleraugun sín, og tók
að lesa brjeflð.
Að því loknu Ijet
hann kalla á mat-
salann, afturkallaði
kampavlnspöntun
slna, og íysti yflr
því, að veðmálið
væri enn þá óútkljáð,
og yrði því hverog
einn að drekka á
sinn eiginn kostnað
I þetta skifti.
Síðan skipaði
hann svo fyrir, að
breiða skyldi á borð
i hliðarherbergi einu,
og bera þangað
nokkrar flöskur af
»sauterne«.
»Hvar eru stúlk-
urnar?« spurði borð-
sveinninn, sem ætið
mátti segja það, er
honum bjó i brjósti.
»Nú eru það ekki
neinar stúlkur — nú
er það karlmaður«,
svaraði Prokopin,
tók Iwan við hlið sjer, og leiddi hann inn 1 hliðar-
herbergið.
Þegar þeir voru orðnir [einir sjer, lagði Prokopin
brjefið á borðið.
»Þetta gerir óneitanlega töluverða breytingu*,