Morgunblaðið - 19.07.1970, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. JÚiLÍ 1970
John Bell
ÍNÆTUft
HITANUM
m
-

Hægri eða vinstri? — Vinstri hendina
— í>ér vitið hver ég er. Segið
19
— Hvernig líður þarna upp-
frá, spurði hann.
— Eftir voniuim. Fólkið er auð-
vitað slegið, en ekikert aslvar-
lega. Eruð þér á leið þangað upp
eftir? Ef þér færuð þangað,
munduð þér bara hræða fólkið
og gera því ónæð-i. Heldur viiidi
éig, að þér iétuð það ógert, ef
yður vaeri sama.
Sam benti Kaufmann að halda
áfram. — Farið þér varlega,
sagði hann. Reynið þér að sofa
eitthvað sem aJilra fyrst. Annans
komizit þér í likhúsið við hliðina
á honum húsbónda yðar.
Kaufmann kveinkaði sér, en
hneyfðd enigium amdmælum. —
Gott og vel, það skai ég gera.
en iátið þér bara fólkið þarna
uppifrá í friði, það hefur fengið
allt, sem það getur þolað í bili.
Hann færði bílinn sinn til. Sam
stóð kyrr þangað til Kaufmann
var kominn vél af stað, sneri
biimum niður eftir og ók á efitir
honum.
Sam hafði hemil á bilnum í
öðrum gír og með hemlunum.
Honum datt í hug, að líklega
væri þau Duena og Kaufmann
miklir vinir. Að minnsta kosti
hafði Kaufmann tækifæri til að
hitta stúlkiunia stöðugt og þar
sem þetta fólk var á edlífum
ferðaliögum, hafði hann þar
sennilega einokunaraðstöðu.
Sam varð æfur við þá tillhugis-
un. Sjáilfur haiði hann aðeins
hitt stúlkuna einu sinni og það
daginn sem faðir hennar var
myrfur, og samt fannst honum
hann eiga heimtingu á áihuga
hennar og bera ábyrgð á vernd
hennar.
Bíll'inn kom nú á mailbikið á
strætum bæjarins og rann mjúk-
ar en áður. Um leíð varð Sam
hugsað til morðingjanis, sem enn
gekk laus í bsemim. Að minnsta
kosti var það liklegast, að hann
væri þar enn. Nú voru stnætin
þögul og diimm, nema hvað strj'ái
ir ljóisbleittir sáust, þar sem voru
götuiljósin. Enn einu sinni minnti
Sam sjálfan sig á það, að nú
var hann aðaiskotmarkið, og nú
tók hann að merkja einhvenn
kulda gegn um all'an næturhit-
ann.
Fyrir nokkru hafði Sam
llesið ein.hverja bók, sem fjallaði
um svipað ástand og nú var hjá
honurn. Höfundurinn hafði notað
eitthvent einkennilegt orð tii að
lýsa því — skrítið orð, sem Sam
hafði flett upp í orðabók. Hann
mundi nú ekki orðið, en þóttist
þó viss um, að það byrjaði á 1,
en hvað sem það var, þá tákn-
aði það ertithvað, sem rétt eins
og liggur í loftinu.
Sam var enginn heigúll.
Ákveðinn að giena skyldu sína,
ók hann aila leiðina sína utm
borgina. Þegar því var lokið,
gætti hann þess að stanza á
óvenjUlegum stað, meðan hann
fyllti út skýrslu sírna. Hann
vildi ekki freista gæfunnar með
því að stanza beint á móti lyfja-
búð Símonar, eins og hann gerði
annars ailtaf — þvl að hver
sem þeikkti þá venju hans, gæti
legið þar í leyni fyrir honum.
Þegar hann hafði útfyilt skýrsl-
una vandlega, og lagði £rá sér
brettið, fannst honum rétt eins
og einhverju væri þrýst aftan á
háisinn á honum. Hainn flýtti sér
að setj.a bíl.'nn af stað og ók að
næturkránni, þar sem ljós var
alls staðar og öllu óhætt.
Þegar hann hafði fiengið sér
bjór og sítrónuköku, fór hann
aftur út í bongina, sem hann átti
að vemda. Það var ekki fyrr en
tók að birta, að hann losnaði við
þessa tidfinnin.gu, að einhver
væri á hælunum á honum, og
hann hefði verið í bráðri l.ífs-
hættu. Klukkan átta nenndd
hann bílnum fimlega_ inn á bíla-
stæði lögreglunnar. í nótt hafði
hann að minnsta kosti un.nið fyr
ir kaupinu sínu.
7. kafli
Bil'l GiLlespie beið óþolinmóð-
ur mieðan verið var að ná í lang-
líniUínambandið. Venjuilaga hefðá
hann trúað eimhverjum öðrum
fyrir svona hversdagsle'gri fyr-
irspurn, en af persónuilegum
ástæðium viildi hann heldur fram
kvæma hana sjálfur í þetta sinn.
Virgil Tibbs var varaskeif.an
hans, hvað sem fyriir kynni að
koma — en hann vildi bara
helzt ekki vera úpp á varasfceif-
una kominn, heidur handsama
morðingjann sjálfur.
— Þér hiafið víst einhvem
Kaufmann í gistingu hjá yður?
— Já, það höfum við, herra.
mér nú, hvað þér vitið um ferð-
ir Kaufmanns í fyrrinótt. Hve-
nær var hann skrifaður inn. og
hvenær kom hann inn, og allt
þess háttar. Segið mér frá því
einis nákvæmlega og þér getið.
Bíð ð þér amdartafc!
Gilil'espie seildist eftir riiss-
blokk. Hann byrjaði á því að
skrifa ,,Kaufmann“ efst á blað-
ið, en stöðvaðiist síðan í tæka tíð.
Einihver kynni að sjá þeitta. Það
hafði verið hans eigin hugmynd
að ranmsaka fjarverusannanir
Kaufmanms, og vildi ekki láta
neinn komast í athuganir sínar.
— Jæja, lát heyra!
— Hr. Kauifmann skrifaði sig
inn hjá oklkur fyrir fjórum dög-
um. Hann tók hóflega dýrt her-
bergi með baði. í fyrrakvöld
'korn hiamn heim einhviemi tómia eft
iir miðnættó — réttara sa:gt,
klukkan undir tvö. Næturvörð-
urinn segist ekki geta sagt það
alveg upp á hár, þar eð hann
befði bliundað þegar Kauf-
mann kom inn, og leit þvi ekki
á kLukJkunia. Hann heldur, að
hún hafi verið um tvö þegair hr.
Kaufmamn fór upp með honum.
Hann man þó, að hr. Kauflmamn
sagðist hafa borðað áður en
hamn kom inn í hótelið, og sagð-
ist lífclega hafa verið ókiLókur að
borða kirsuberjafcöiku, einmitt á
þeim tíma sólanhrings.
Gillesple tók fram í: — Hvern
ig stendur á því, að þér hafið all
ar þessar upplýsingar svon.a til
búnar. Voruð þér að búa>st við
hringingu frá mér?
— Nei, hema. Saininiast að segja
tadaði ég við næturvörðinn sam-
kvæmt beiðni frá einium af yðar
mönnum, sem hringdi himigað í
gær. Hr. Tibbs minnir mig, að
hamn héti.
Lögreglustjórinn umiaðd eitt-
hvað í símánn. — Allt í lagi, þér
nefnið ekki þessa hringingu
mína við nieimn.
— Sjálfsagt, herra. Hr. Tibbs
vairaði mig Mka við því. En við
visisum það .annars fyrir. Ég
vona að þér náið í þann seka —
og ég er reyndar viss um, að
þér gerið það.
— Þakka yður fyrir, sagði
Gillespie og lagði símamn.
Hann sagði við sjálfan sig, um
leið og hann hallaði sér aftur á
bak í stólnum, að hann hefðd
enga ástæðu tiil gremju. Hann
hafði sagt Virgil að rannisaka
miorðið og Virgil var ekki að
gera annað en það sem honuim
hafði verið sagt. Og það væri
honum lika hollast. Að minnsta
kosti væri Kaufmann úr sögunni.
En í sama bili stakk Arnold
höifðinu inn um gættina.
— RaJph, þjónninn í nætur-
krámni var rétt að hringja.
Hann dokaði við til þess að éta
miorgunmatimn sinn, áður en
hann færi heim. Hann segiir, að
Frn Vélskólo íslnnds
Veturinn 1970—71 verða starfræktar eftirtaldar deildir:
1 Reykjavík: öll 4 stig.
Á Akureyri: 1. og 2. stig.
1 Vestm.eyjum 1. og e.t.v. 2. stig.
Umsóknarfrestur rennur út um mánaðamótin júlí—ágúst. Umsóknareyðublöð eru afhent:
1 Reykjavík: Skifstofa skólans, Sjómannaskólanum, Húsvörður Sjómannaskólans. Bókav. Sigf. Eymundsen, Austurstræti.
Á Akureyri: Björn Kristinsson, Hríseyjargötu 20.
1 Vestm.eyjum Hjá bæjarritara, bæjarskrifstofunum.
Gunnar Bjamason, skólastjóri.
Utsala—Utsala
Sumarútsalan hefst á morgun, 20 júlí.
Fjölbreytt úrval af ódýrum fatnaði.
Ullarkápur
Dragtir
Terylenekápur
Buxnadragtir
Leðurjakkar
Rúskinnskápur
Rúskinnsjakkar
Bernharð Laxdal
Kjörgarði
Laugavegi 59 — Sími 14422
Hrúturlnn, 21. marz — 19. apríl.
Ef þú ferð þér aðeins hægar, gengur þér betur að hrinda bug-
myndum þínum í framkvæmd.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þér býðst ný útleið og gróðamöguleikarnir vaxa æ meir.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Fjölskylduerjur og smákritur meðal vina og kunningja gera þér
róðurinn eitthvað erfiðari.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Fjármálavit þitt verður næmara, og farðu eftir því. Reyndu að
hugsa eins og þú getur.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Það er áríðandi að svara öllum bréfum. Haltu fast um pyngjuna.
Vleyjan, 23. ágúst — 22. september.
Smá fyrirspurnir geta færi þér upplýsingar, sem að gagni koma.
Vogin, 23. september — 22. október.
Einbeittu þér að starfinu í dag og reyndu að vinna eins mikið og
þú mögulega getur.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Allt, sem er ekki skipulagt virðist fremur vera ráðandi í dag og
sumt af því gagnlegt.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Vinjr þínir og félagar eru hcldur tímafrckir. Þii færð nóg að
hugsa um vegna þeirra, sem eru fjarstaddir.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Samstarfið er alls ráðandi í dag. Reyndu að taka daginn snemma
og hikaðu ekki við að biðja um hjálp. Reyndu að skemmta þér í kvöld.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Það er ekki fráleitt að vera dálítið háfleygur í dag.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Þú hcyrir eitt og annað af viti f öllum orðaflaumnum i dag.
Hlustaðu vel, og kipptu þér ekki upp við þaS, þótt einhver setjl út
á gerðlr þínar.