Morgunblaðið - 03.01.1978, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 1. JANUAR 1978
vtEÍ>
MORö-dN-
V
KAFr/NU
3'';^ " -j'T1/ '
GRANI göslari
Upp meó þig, bíllinn er farinn fvrir tveim tímum!
Sesðu mér elsku vinur,
hvernig heldurðu að þér
falli vió að verða að lúta
boði og banni konu!
Prótein aðeins úr
landbúnaðarvörum?
Þá hafa landsmenn heilsað nýju
ári og væntanlega hafið sín störf
og i dag byrjum við eiginlega þar
sem við enduðum á gamla árinu,
með umræðu um málefni land-
búnaðarins.
„Ég vil byrja á því að þakka
húsmóður í Heimunum fyrir
hennar grein. Hennar skoðanir
eru ekki brjóstumkennanlegar
eins og bóndakona Iætur í veðri
vaka. Hins vegar hef ég annað álit
á skoðun bóndakonunnar. Hún
spyr í grein sinni hvað um prótein
og steinefni? Er bóndakonan
e.t.v. þeirrar skoðunar að prótein
fáist aðeins úr landbúnaðarafurð-
um? Hefur bóndakonan ekki
kynnt sér hvílíkur orkugjafi sjáv-
arafurðir eru? Ég vil hér með
benda henni á litið dæmi.
Or hverjum 100 grömmum af
heilagfiski fær maður 81 hitaein-
ingu en úr 100 g af nýmjólk fáum
við aðeins 63 HE og úr 100 g af
harðfiski fáum við 317 HE, en úr
100 g af kindakjöti aðeins 260 HE.
Ur fiski fáum við öll nauðsyn-
leg orkuefni, steinefni og vítamin
nema C, sem við fáum meðal ann-
ars úr appelsínum og sitrónum,
sem við kaupum frá erlendum
bændum á hagstæðu verði. Engri
móður dytti í hug að taka mjólk
frá börnum sinum en engu að
siður getum við húsmæður með
samstilltu átaki stórminnkað
neyzlu okkar á landbúnaðarvör-
um án þess að heilsa okkar beri
skaða af.
Bóndakonan talar um eggin
sem landbúnaðarvöru. Að visu
tökum við eggin ekki upp úr sjó,
en aldrei hef ég heyrt þess getið
að eggjaframleiðendur hafi feng-
ið bætur úr bjargráðasjóði ef illa
árar, eins og bændur hafa fengið.
Nú, — hún lætur í ljós hrifn-
ingu sina á grein Agnars Guðna-
sonar. Mig skal ekki undra það,
BRIDGE
Umsjón: Péll Bergsson
í vikulegri úrspilsþraut tökum
við fyrir spil, sem kom fvrir á
srðasta Evrópumeistaramóti í
flokki ungs fólks. En þessa dag-
ana stendur yfir á spilakvöldum
bridgefélaganna um allt land
landstvímenningur, sem haldinn
er sérstaklega til styrktar ung-
lingastarfsemi Bridesambands ts-
lands. Astæða er til að hvetja alla
til þátttöku því starf þetta evkst
stöðugt. Má þar nefna sérstaka
kennslubók ætlaða til notkunar í
skólum í samvinnu við æskulýðs-
ráð.
Suður gefur og allir á.
Norður
S. AD109
. H. A64
T. 10873
L. G7
Suður
S. K876
H. KG3
T. AK62
L. 32
Suður er sagnhafi í fjórum
spöðum en austur og vestur hafa
alltaf sagt pass. Ut kemur hjarta-
tía, sem tekin er með gosa. Þegar
tekið er á spaðaásinn eru allir
með en í spaðakónginn lætu)-
austur hjarta. Hvað svo?
Islendingurinn fann ekki besta
framhaldið. Hann tók á ás og
kóng og spilaði tígli í þriðja sinn.
Þá lét vestur hjarta, austur fékk á
drottninguna, spilaði hjarta og
vestur trompaði. Einn niður.
Hendur austurs og vesturs voru
þessar.
Vestur Austur
S. G532 S. 4
H. 102 H. D9875
T. G4 T. D95
L. ÁD1084 L. K965
Þrír slagir þurftu að fást i tígul-
inn. En besta leiðin til að ná þeim
var að spila lágum tígli frá hend-
inni eftir að hafa tekið spaðaslag-
ina tvo. Og við því á vörnin ekki
svar.
Á hinu borðinu kom út tígulgosi
gegn sama samningi og var spilið
þá auðvelt viðfangs eftir að
tromplegan fannst.
í lokin sakar ekkí að geta þess,
að heimilt er að úthiuta þrefalt
fleiri bronsstigum fyrir Landstvi-
menninginn en venjulegt er á
spilakvöldum. Og gullstig verða
veitt fjórum hæðstu pörunum yfir
landið.
HÚS MÁLVERKANNA
36
ómanneskjulegt... og nú skil
ég það bezt, þegar allt er um
garð gengið. Og nú þegar við
erum búín að ná samkomu-
lagi.. og þú hefur ekki snert
dóp mánuðum saman... þá
finnst mér þú eiga skilið að fá
eitt skot...
— Attu ... áttu eitthvað...
annars sagði læknirinn að ég
mætti aldrei...
Rödd hennar var veik og f jar-
ræn.
— Læknarnir segja svo
margt. Það sem gildir er að
taka sér hvfld frá þessu, svo að
maður nái valdi yfir sjálfum
sér og geti ráðið því hvað mað-
ur neytir mikiis af þessu. Þegar
maður er byrjandi sturtar mað-
ur alltof miklu magni f sig ...
Einstaka skot öðru hverju er
bara til góðs ... það er Hka tii
sönnunar þvf að maður er ekki
háður þessu lengur.
Hún kinkaði kolli.
— Ein sprauta, svo að ég geti
séð fyrir mér hvernig tfzkubúð-
in mfn verður... svo að áætlan-
ir mfnar verði mér fullkomlega
skýrar ... ég get það ekki þessa
stundina.
— Þú getur það bráðum.
Hann stóð með sprautuna í
hendinni.
Hún horfði á hann æðislega.
— Og peningana fæ ég á
morgun.
— Auðvitað færðu peníng-
ana... og þangað til læturðu
þig dreyma um litlu búðina
þína...
Hún stakk sprautunni inn f
lærið á sér æfðum höndum.
—■ Bara að það komist ekki
upp ... þá yrði ég skömmuð al-
veg voðalega.
— Nei, nei... þú verður
aldrei skömmuð framar.
15. kafli
Emma Dahigren lokaði hugs-
andí dyrunum á baðherbergis-
skðpnum.
Að hverju hafðf hún veri- að
leita hér?
Plástri til að setja yfir
skrámu á fingrí.
Hún leit á sárið og sleikti
blóðið.
Svo leit hún í kringum sig f
baðherberginu.
Fallegt — f sægrænum litum
með handskotnum keramikflfs-
um á veggjum og gólfi og hvft-
ar baðmottur sem fóru smekk-
iega við.
Baðherbergi með snyrtiskáp
og bak við hann meðalaskápur.
Henni hafði ekki dottið f hug
að ónáða Dorrit með því aö
biðja hana um plástur og því
hafði hún farið rakleitt upp á
baðherbergið til að aðgæta
hvort hún fyndi ekki plástur
sjálf.
Og meðalaskápur Dorrits
hafði verið stútfullur af hvers
kyns pilluglösum.
Stór glös með svefnlyfjum,
með róandi pillum, með örv-
andi pillum ... allar tegundir
af pillum sem Dorrit hafði alla
tfð fyrirlitið.
Meira að segja þegar Dorrit
hafði liðið allraverst... ef hún
hafði verið veik eða glfmt við
fjárhagsáhyggjur alltaf hafði
hún harðneitaö að taka nokkur
slfk lyf. Hún hafði beinlfnis
verið öfgakennd f þessari af-
stöðu sinni og hafði jafnan sagt
Framhaldssaga eftir
ELSE FISCHER
Jóhanna Kristjónsdottir
þýddi
að þá borgaðí sig betur að fá sér
einn drykk og ræða við hjálp-
sama vini en taka pillur.
Og hér var Dorrit í nýju
hjónabandi með manni sem
hún unni sýnilega hugástum.
Fjárhagurinn eins og bezt varð
á kosið og samt sem áður var
skápurinn fullur af lyfjum.
Svefnlyf handa frú Hendberg
frá Svanaapótekinu í þorpinu.
Róandi pillur handa frú Hend-
berg...
Emma Dahlgren reyndi að
stöðva hugasinn hér. Það höfðu
fleiri konur borið þetta nafn.
Kannski einhver þeirra hefði
átt þessar töfiur.
Hún opnaði skápinn aftur og
aðgætti dagsetningarnar á glös-
unum. -----
Frú Carl Hendberg. Það
þurfti ekki að vera Dorrit, en
það var samt handa henni þvf
að allar piliurnar höfðu verið
gefnar út á sfðustu tveimur
mánuðum.
Emma lagði glösin frá sér og
gekk út úr baðherberginu, án
þess að hafa lagt piástur yfir
sárið.