Morgunblaðið - 29.08.1982, Blaðsíða 41
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. ÁGÚST 1982
41
skeið, endurskoðandi ýmissa
reikninga s.s. sýslureikninga og
margra félaga, enda ágætur reikn-
ingsmaður og minnugur vel. Aldr-
ei mun það hafa sést í sýslufund-
argerðum Dalasýslu, meðan hann
var oddviti, í rúma fjóra áratugi,
að athugasemd væri gerð við
reikninga Miðdalahrepps.
í búnaðarmálum var Gísli
áhugamaður, vildi stuðla að rækt-
un búfjár og betri afurða. Oft átti
hann 1. verðlaunahrúta á sýning-
um, enda fóðraði hann allar
skepnur vel. í ræktunarmálum var
hann umbótamaður, vildi stuðla
að meiri og betri ræktun túnanna,
enda má sjá það á túnunum í
Geirshlíð að þar hefur áhugamað-
ur verið að verki. Formaður Rækt-
unarsambands Suður-Dala var
hann lengi. Skógræktin var hon-
um kær. Þar fann hann að þörf
var að leggja lið og gerði það líka.
Áhugi hans og kraftur við að gróð-
ursetja á vorin og kalla fólk sam-
an til þeirra starfa var eftirminni-
legur. Þar var hann aðalmaðurinn,
fullur af áhuga og geislandi gleði.
Þannig var hann, þannig viljum
við muna hann.
Um marga áratugi var svo, í
Miðdölum, að væri hrundið í
framkvæmd þarfamáli til heilla
fyrir sveitina okkar, var Gísli í
Geirshlíð með, ef ekki í fylk-
ingarbrjósti. Eins og kunnugir
vita, var Gísli í Geirshlíð organisti
við kirkjur í Miðdölum yfir 60 ár
og lét af því starfi fyrir tveimur
árum, þá 83 ára að aldri. Mun það
fátítt að sami maður gegni því
starfi svo lengi. Þar var hann heill
og óskiptur sem og í öðrum mál-
um. Öll þessi störf voru unnin af
alúð og góðri fórnarlund sem
þakka ber. Á áttræðisafmæli sínu
var hann kjörinn heiðursborgari
Miðdalahrepps sem þakkar- og
virðingarvottur fyrir vel unnin
störf um áratuga skeið. Var hann
um svipað leyti sæmdur riddara-
krossi fyrir störf að félagsmálum.
Hann var jarðsettur að Kvenna-
brekku 17. júlí sl. að viðstöddu
miklu fjölmenni.
Nú að leiðarlokum, þegar litið
er til baka yfir langan farinn veg,
vakna margar minningar, sem
eðlilegt er. Þar fást af þeim
sjónarhóli skýrar myndir af lífi og
starfi liðins tíma. Samtaka voru
þau hjón Gísli og Steinunn að
gjöra öðrum gott. Heimili þeirra
var opinn griðastaður. Þar var öll-
um vel tekið og leyst úr hverju
máli eftir bestu getu og af fúsum
vilja. Minningin um heimili
þeirra, störf alúð, hjálp og greiða-
semi, er björt og skýr. Það er sam-
dóma álit okkar allra, að vel hafi
til tekist eftir því sem í mannlegu
valdi stóð. Eins og að framan
greinir, var Gísli gerður að heið-
ursborgara Miðdalahrepps í þakk-
ar- og virðingarskyni fyrir vel
unnin störf. Af sömu ástæðu fór
útför hans fram á vegum hrepps-
ins. Þakkir eru færðar.
Blessuð sé minning Gísla Þor-
steinssonar.
F.h. hreppsnefndar
Miðdalahrepps,
Hjörtur Einarsson.
Silfursett
Fágætt viktoríanskt silfursett er til sölu, handsmíðaö og hand-
skorið. Silfurþyngd 2,2 kg sterling. Þeir sem hafa áhuga á að
skoöa gripina og/eða gera tilboð, leggi nafn og símanúmer til
afgreiöslu auglýsingadeildar Mbl. fyrir 2. sept. merkt: „Z —
2414“.
BOR-útihurðir
Sænsku Bor-útihurðirnar eru elnangraöar. 5 geröir
úr teak fyrirliggjandi og veröiö aérstaklega hagstætt.
Einnig nýkomnar sauna-huröir.
VALD. POULSEN i
Suðurlandsbraut 10, sími 86499.
Minning:
Birgir Traustason
Vestmannaeyjum
Fæddur 9. júni 1959
Dáinn 4. ágúst 1982
Miðvikudaginn 4. ágúst síðast-
liðinn lést minn besti vinur og
frændi, Biggi Trausta. Hann var
sonur Sjafnar Ólafsdóttur systur
minnar og Trausta Marínóssonar
vefslunarmanns í Vestmannaeyj-
um. Birgir var elstur fjögurra
bræðra.
Þegar Birgir fæddist bjuggu
foreldrar hans uppá lofti heima
hjá foreldrum mínum. Þá var ég
aðeins á fimmta ári og mamma
var að klæða mig niðri í eldhúsi
snemma morguns þegar hún
spurði, hvort ég vissi hvað Sjöfn
systir mín hefði eignast í nótt.
„Saumavél?" sagði ég, og ég man
eftir gleðinni yfir þessum nýja
einstaklingi í fjölskyldunni. Þetta
er ein af skírustu endurminning-
unum frá því ég var barn.
Birgir var sjómaður, þótti dug-
legur, kappsamur og var eftirsótt-
ur í skipsrúm. En honum líkaði
aldrei á sjónum, hann vildi vinna
við mannsæmandi laun í landi og
átti óskir um að geta einhvern-
tíma sett upp einkarekstur, Birgir
átti sniðugar hugmyndir í því
sambandi. Hann var reiknings-
haus hinn mesti og hafði mikla
lögnun til að mennta sig betur. En
vonin um skjótfenginn gróða dró
hann alltaf aftur á sjóinn.
Ég bar velferð Bigga mjög fyrir
brjósti og vitneskja mín um að
honum líkaði ekki á sjónum, en
sótti hann samt, gerði mig dapran.
Sumarið ’81 kom hann norður
til Akureyrar til að hjálpa mér að
byggja ris ofaná húsið mitt. Það
veitti fjölskyldu minni mikla
ánægju að hafa Bigga, hann var
alltaf glaður og hress, öll okkar
samskipti voru opinská og óþving-
uð. Ég stóð oft fyrir innan eldhús-
gluggann og horfði á Bigga fúa-
verja timbur útá lóð, ég hugsaði
um hversu gott væri að eiga þenn-
an ljósleita, duglega og káta
frænda, ég sá fyrir mér framtíðar-
drauma um ævarandi vináttu-
tengsl. Síðan Biggi dó hef ég oft
farið uppá loft til að skoða hand-
verk þessa unga manns, og ég
minnist með söknuði stundar sem
ég átti með Bigga í júní sl. Þá
leigði hann sumarbústað uppá
Kjalarnesi og vann við hænsna-
rækt hjá frænku sinni. Ég sá
þennan ljóshærða myndarlega
dreng koma á móti mér brosandi
útað eyrum, grannan, hávaxinn
með handlegginn tilbúinn til
handarbands og stikaði stórum.
Hann gat ekki leynt gleði sinni og
bústaðurinn bar þess merki að
hann hefði pússað hann hátt og
lágt áður en ég kom. Þetta var í
síðasta sinn sem ég sá Bigga á lífi.
En Birgir gekk með einn skæð-
asta sjúkdóm sem herjar á nútíma
velmegunarþjóðfélag. ítrekað en
árangurslaust reyndi hann að
leita sér hjálpar. Þessi sjúkdómur
meðal annars, og aðstæður þenn-
an örlagaríka dag urðu til þes að
svo fór sem fór.
Ég vil óska foreldrum hans,
bræðrum, ömmum og afa, öllum
ástvinum og ekki síst Gilla, besta
vini hans, velferðar í allri framtíð.
Bjarni
Fyrirliggjandi allar algengar
gerðir af glerullar og steinullareinangrun
HÚSASMIÐJAN HF.
Súöavogi 3-5,104 Reykjavík, sími: 84599