Tíminn - 29.09.1965, Blaðsíða 3

MTOTTKTJDAGUR 29. september 1965
TMMN
f SPEGLI TfMANS
um. Lifi Sovét. Þið finnið okk
ur aldrei.“
En eftir tveggja ára leit var
hann afhjúpaður.
Nótt eina í maíbyrjun árið
1951 var skotið á tvo lögregl
menn á Christianshavns Vold.
Sá sem skaut, var Palle Sören
sens „hægri hönd“ í glæpa-
flokknum sem nú var starf-
ræktur samkvæmt alþjóðlegum
fyrirmyndum. Þetta varð til
þess að sex þeirra, sem íglæpa
flokknum voru, voru handtekn
ir — þeirra á meðal Palle Sör
ens^i.
mikla vopnasafn glæpa
flokksins fannst einnig. Höfðu
glæpamennirnir riffla vélbyss
ur og skammbyssur, sem þeir
höfðu stolið í vopnageymslum
hersins. Vopnin og sprengiefn
ið hafði glæpaflokkurinn notað
við nokkra tugi innbrota.
Talið var, að Palle Sörensen
hefði á þeim tveim árum, sem
hann var laus notað u. þ. b.
100.000 danskar krónur. Hann
lifði eins og kóngur, keypti
marga dýra bíla, m. a. Merced
es-kappakstursbíl. Var hann ár
ið 1951 talinn kosta um 50
þúsund danskar kr.
Fyrir hluta af peningunum
keypti hann logsuðutæki raf
magnsborvélar, lykla og fleiri
tæki, sem hann notaði við inn
brot sín-
Síðustu tvo mánuðina áður
en hann var handtekinn hafði
hann eyðilagt Mercedesbíl sinn,
stykki eftir stykki, og sigldi
síðan með hann út á Eyrar-
sund og sökkti honum þar
til þess að fá greidda trygging
una. Hann fékk hana líka, og
gróðinn varð um 50 þúsund
danskar krónur.
Skömmu fyrir árið 1960 var
Palle Sörensen sleppt úr fang
elsi að nýju, en ekki leið á
löngu, þar til hann hóf afbrota
feril sinn að nýju. Hann
framdi nokkur innbrot og sat
oft í fangelsi fyrir þau afbrot.
Síðast var honum sleppt úr
fangelsi, til reynslu, í lok síð
asta árs.
Hann hefur ekki haft neina
fasta atvinnu síðan og lögregl
an taldi mjög líklegt, að hann
lifði enn einu sinnj á innbrot
um. Bílana tvo, sem mikið
voru nefndir í sambandi við
morðin, Simca og Cadillac,
keypti hann notaða og Þessir
bílar voru notaðir er hann
fór i innbrotsferðir sínar.
Hann hafði ekkert ákveðið
heimilisfang en dvaldist oftast
á Italiensvej 6. Þýfi sitt gróf
hann í jörðu á ýmsum stöðum
þar til hann gat selt það,
Palle Sörensen er ókvæntur,
og hefur alltaf verið það. Hann
drekkur ekki, og fer mjög sjald
an út að skemmta sér-
Eina skemmtun hans eru
glæpasögur, segir ættingi hans.
Hann elskar að svelgja í sig
dramatískar frásagnir glæpa-
sagnanna og þaðan fær hann
hugmyndir sínar.
Þegar við höfum reynt að
rétta hann við og fá hann til
þess að lifa sem heiðvirður
borgari, hefur hann vísað okk
ur á bug með háði. Hans eina
ósk er að vera ,,kaldur karl“.
Það kostaði fjóra lögreglumenn
lífið.
Og það er enn sorglegra fyrir
fjölskyldu Palle Sörensen, að
hann er sonur lögreglumanns,
sem lézt fyrir 15 árum.
Hér á myndinni sézt Palle Sörensen, sem myrti fjóra lögreglumenn, á Amager ásamt lögregluþjónum.
Var farið með hann á staðinn til þess að láta hann vfsa lögreglunni á stað þann, sem hann hafði
fallð morðvopnið.
— Við vissum, að Palle
myndi lenda í vandræðum. Frá
því hann var drengur, var
hann afbrotamaður — og glæp
ir hans urðu sífellt alvarlegri
og alvarlegri. Það kemur mér
ekki á óvart, að það var hann,
sem drap lögregluþjónana
fjóra.
Þetta eru orð eins af ættingj
um Palle Sörensen vélsmiðs, er
játað hefur að hafa myrt fjóra
lögreglumenn á Amager. Ætt
inginn sagði einnig, að -einn úr
fjölskyldunni hefði þegar
snemma á laugardaginn, sem
morðin voru framin, farið til
lögreglunnar og skýrt henni
frá því, að hann hefði séð
Palle Sörensen á Amager
Strandvej tveim tímum áður.
— Við vissum öll að væri
Palle frjáls, gæti hann vel
verið morðinginn, — segir ætt
inginn. Hann er af Þeirri mann
gerð sem hefur enga samvizku,
og sem, að köldu og velyfir-
veguðu máli, getur framið svo
hræðilegan glæp sem morðin
ern.
Palle Sörensen hefur verið á
öndverðum meiði við lögin síð
an hann var unglingur. Hann
byrjaði með smáafbrotum. Þá
var hann í unglingaflokki ein-
um, sem stundaði smá þjófnaði.
Brátt færði flokkurinn sig upp
á skaftið og tók að stela úr
sjálfsölum og fremja innbrot.
Palle var sendur í æsku-
lýðsfangelsi og á heimili fyrir
vandræðadrengi en það liafði
engin áhrif á hann. Hann hélt
ótrauður áfram að sínu æðsta
takmarki: — að verða alræmd
ur stórglæpamaður. Einu á-
hugamál hans voru afbrot, vél
fræði og glæpasögur.
Fyrir 14 árum komst hann
á forsíður allra dagblaða í
Danmörku. Það var þegar lög-
reglan komst að því, að hann
var leiðtogi mjög vel skipulagðs
og vel vopnaðs glæpaflokks sem
hafði ýmsa stórglæpi á samvizk
unni.
Hann tók út refsingu sína í
æskulýðsfangelsi og þegar
hann slapp út, framdi hann
næsta glæp sinn einn. Það var
í janúar 1949- Hann sprengdi
upp peningakasss Aívinnuleys
istryggingasjóðs í Ingerslevs-
gade í ICaupmannahöfn. Rán
ið var skipulagt eins og um
hernaðaráætlun væri að ræða.
Hann sprengdi upp hurð skáps
ins með aerolit og fór á brott
með 14.000 danskar krónur í
peningum. Sprengiefninu hafði
hann stolið átta dögum áður í
sprengiefnisgeymslu einni á
Faxe Kalkbrud. Þar skyldi
hann eftir svohljóðandi kveðju
til lögreglunnar:
„Kveðja frá kommúnistun-
Og honum varð að ósk sinni.
Lögreglumaður leitar að morðvopninu á Amager.
Á VÍÐAVANGI
Ómagaorð forsætis-
ráðherrans
Þau furðulegu tíðindi hafa
gerzt, að dr. Bjarni Benedikts-
son, forsætisráðherra, hefur
veitzt að fjarstöddum embætt-
ismanni ríkisins, dr. Kristni
Guðmundssyni, með ógeðsleg-
um dylgjum. Þetta er enn víta-
verðara af forsætisráðherran-
um fyrir þá sök, að bað er gert
í pistli, sem hann skrííar nafn-
laust í Morgunblaðið en aíiir
vita að er eftir hann, enda liet'-
ur hann aldrei á móti því borið.
Bjarni segir svo í Reykja-
víkurbréfi s. 1. sunnudag:
„Síðar báru þeir Eysteinn
Jónsson og Hermann Jónassott
stjórnskipulcga ábyrgð á því,
!að dr. Kristinn Guðmundsson
var skipaður sendiherra. Hann
v gegnir sendiherraembætti enn
og mundi enginn jafna hæfi-
leikum hans né starfskröftum
saman við þeirra Gunnars
Thoroddsens og Guðmundar í.
Guðmundssonar",
Þessi ómagaorð forsætisráð-
herrans, fram sett í nafnlausu
skrifi, cru ósæmandi forsætis-
ráðherra og óréttmæt með öllu.
Þar liggur hundur
Bjarna grafinn
Dr. Kristinn Guðmundsson
er af öllum, sem til þekkja,
talinn hinn hæfasti embættis-
maður í utanríkisþjónustunni.
Ilins vegar skilja þeir, sem
þekkja bæði skapferli forsæt-
isráðherrans og starf dr. Krist-
ins sem utanríkisráðherra,
hvernig á frumhlaupi Bjarnr.
stendur nú.
Dr. Kristinn Guðmundsson
tók við sambúðarmálum við
varnarliðið í hinu mesta
ófremdarástandi úr hendi
Bjarna Benediktssonar, sem þá
hafði farið með þessi máf. sem
utanríkisráðherra um skeið.
Þá gengu hennennirnir í flokk
um um götur, og annan hvern
dag kom til árekstra á götum
og í skemmtihúsum. Þannig
hafði Bjarni látið máiin dank-
ast og hafði hvorki vilja né
getu til þess að koma fram úr-
| bótum. Það varð hlutskipti dr.
Kristins að skipa þessum mál-
um svo að sæmandi væri af
hálfu íslendinga og moka
þannig flórinn eftir Bjarna
Benediktsson. Þetta tókst svo
vel, að næstu árin voru sam-
búðarvandræðin við herinn
hverfandi Iftil. Þetta er stað-
reynd, sem öll þjóðin viður-
kennir, en Bjarni hefur aldrei
getað fyrirgefið það, að þessi
mannamunur skyldi verða lýð-
um ljás á honum og dr. Kristni.
Sá fleinn situr bersýnilega enn
í holdi hans og hefur orðið
orsök frumhlaupsins á sunnu-
daginn.
Undanhald Guðmund-
ar
f utanríkisráðherratíð Guð-
mundar í. Guðmundssonar hef-
ur svo aftur hallað á ógæfuhlið
í samskiptunum við varnarlið-
ið, og er hersjónvarpið talandi
tákn og minnisvarði um fram-
tak og viðhorf þess manns í
ráðherradómi. Það sýnir og
vel, hver réttsýni er í því að
jafna þeim dr. Kristni og Guð-
mundi saman á þann hátt, sem
'forsætisráðherra gerir. Einnig
gæti forsætisráðherra spurt
Magnús Jónsson, fjármálaráð-
herra, að því hvort hann telji
Framhald á bls. 14.