Morgunblaðið - 30.01.1990, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 30. JANUAR 1990
39
Svava Jóhanns-
dóttir — Minning
Fædd 6. desember 1915
Dáin 18. janúar 1990
Amma Svava var ein af mínum
uppháldsmanneskjum. Ekki bara
vegna þess að hún var amma mín
heldur vegna þess að mér fannst
svo mikið varið í hana. Lífsgleði
hennar virtist oft óþijótandi. Hún
var sterkur persónuleiki og sagði
óspart sína skoðun á hlutunum. Það
fór oft lítið fyrir kynslóðabilinu
fræga þegar við amma ræddum
saman því það var hægt að hlæja
með henni eins og jafnaldra sínum.
Hún þurfti þó að reyna margt á
lífsleiðinni. Tvisvar sinnum varð
hún ekkja og alla tíð vann hún
hörðum höndum fyrir litlu kaupi.
Hún virtist búa yfir einhverskonar
innri styrk sem gerði henni kleift
að sigla á móti andstreymi og sorg.
Hún missti aldrei sjónar á björtu
hliðum lífsins.
Fjölskyldan stóð hennar hjarta
næst, fyrst börnin og síðar barna-
börn og barnabarnabörn. Helst vildi
hún alltaf vera að hlaða í mann
pönnukökum og heitu súkkulaði og
var oft erfitt að standa upp frá
borðum eftir veisluhöld í hennar
húsum. Hún var líka óþreytandi við
að heimsækja vini eða ættingja út
og suður. Ekki var óalgengt að hún
bankaði upp á hjá okkur í Garða-
bænum í vonskuveðri, búin að taka
tvo strætóa ofan úr Breiðholti með
blómvönd í hendinni fyrir húsmóð-
urina á bænum og nýbökuð rún-
stykki í poka. Hún mætti líka alltaf
fyrst í öll afmæli og naut þess auð-
sjáanlega mikið að vera innan um
afkomendur sína. Hún var ákaflega
gjafmild og gaf stórt af litlum efn-
um.
En nú er hin mikla lífsorka ömrt)u
upp urin. Hún hafði átt við veikindi
að stríða í vetur en virtist á bata-
vegi og síðast er við töluðumst við
var hún full bjartsýni á framtíðina.
Ekki grunaði okkur að tími hennar
væri kominn. Ég á eftir að sakna
hennar ömmu mikið og er henni
afar þakklát fyrir allt sem hún gaf
mér, allt frá pönnukökum til bjart-
sýni og trúar á lífið. Minningin um
hana verður alltaf björt og skýr í
mínum huga. Guð gefi henni nú
frið og ástvinum hennar styrk í
sorginni.
Inga
Andlát tengdamóður minnar,
Svövu Jóhannsdóttur, kom okkur
öllum á óvart sem næst henni stóð-
um. Okkur fannst sem hennar
brottfarartími væri ekki kominn.
Hún hafði átt við erfið veikindi að
stríða um nokkurt skeið, en var nú
að ná sér á strik á ný. Hún lagði
hart að sér til að ná sama krafti
og styrk og hún hafði áður en veik-
indin knúðu dyra og var ánægð
með framfarirnar sem hún greindi
frá degi til dags. En hvíldin, sem
hún tók sér í íbúðinni sinni í Breið-
holtinu eftir sína síðustu gönguferð,
var lengri og friðsælli en ætlað var.
Svava var einstaklega Ijúf og
geðgóð kona sem gott var að um-
gangast. Hún var ekki hin dæmi-
gerða, stjómsama tengdamóðir sem
oft er rætt um. Nei, hún vildi ekki
vera fyrir neinum, en sýndi bömum
sínum og barnabörnum mikla um-
hyggju. Þær eru ógleymanlegar
margar ánægjustundirnar á heimili
hennar á Siglufirði og nú síðast í
Teigaselinu, þar sem hún naut þess
að hafa börn sín og barnaböm í
heimsókn og veita þeim af hjarta-
hlýju sinni.
Svava var fædd á Bjamastöðum
í Unadal 6. desember 1915, dóttir
Guðrúnar Ástvaldsdóttur og Jó-
hanns Gunnarssonar bónda þar,
síðar bónda að Krossi í Óslandshlíð
í Skagafirði til dauðadags. Barn að
aldri flutti Svava til Siglufjarðar
með móður sinni og ólst þar upp.
Hinn 17. febrúar 1934 giftist hún
Ólafi Vilhjálmssyni verslunar-
manni, sem þá var ekkjumaður.
Ólafur starfaði síðast í Sparisjóði
Sigluijarðár, en hann lést af slysför-
um í janúar 1947. Svava var þá
orðin ekkja aðeins 31 árs að aldri
og hafði fyrir þremur börnum þeirra
hjóna að sjá á aldrinum þriggja til
tólf ára. Bömin em Þóra elst, gift
Gústavi Nilssyni, en þau búa í Mý-
vatnssveit, þá Guðrún, gift undirrit-
uðum, og yngstur Jóhann, kvæntur
Sigurbjörgu Sigurpálsdóttur úr
Skagafirði, og eiga þau heimili í
Reykjavík.
Lífsbaráttan var hörð í þá daga,
en Svava hefur alltaf verið afar
bjartsýn og jafnan séð hinar björtu
hliðar lífsins. Hún setti á fót mat-
sölu í húsi sínu á Siglufirði og rak
hana um nokkurra ára skeið á
meðan bömin voru enn á unga
aldri. Síðar réðst hún til starfa á
Sjúkrahúsi Siglufjarðar og starfaði
þar um árabil. Börnunum kom hún
sjálf til mennta eftir því sem að-
stæður leyfðu.
Svava fluttist til Reykjavíkur á
árinu 1968 og giftist þar síðari
manni sínum, Jóni Ólafssyni loft-
skeytamanni, á árinu 1970. Hann
andaðist á árinu 1974. Síðustu 14
árin sá Svava um mötuneyti kenn-
ara í Menntaskólanum í Hamrahlíð
eða þar til hún lét af störfum fyrir
aldurs sakir vorið 1986.
Líf Svövu var enginn dans á rós-
um, en hún var lífsglöð kona, var
sjálfstæð í hugsun og skoðunum
og tók sínar eigin ákvarðanir. Hún
hafði yndi af ferðalögum og varð
oft hugsað til gömlu átthaganna
og ættingjanna fyrir norðan, sem
hún heimsótti gjaman þegar hún
hafði tækifæri á summm, bæði í
Skagafirði og á Siglufirði. Svava
hafði gaman af að gefa og gleðja
aðra og hún var einstaklega hjálp-
söm hvar sem hún gat því við kom-
ið. Ég minnist með þakklæti þeirra
stunda sem hún dvaldi á heimili
okkar við fæðingu barnabarnanna.
Blessuð sé minning hennar.
Ólafúr Nilsson
Amma okkar, Svava Jóhanns-
dóttir, lést á heimili sínu fimmtu-
daginn 18. janúar síðastliðinn.
Amma Svava fæddist að Bjarna-
stöðum í Unadal í Skagafirði, þann
6. desember 1915, og var því 74
ára þegar hún lést. Hún fluttist ung
til Sigluíjarðar og bjó þar, þangað
til fyrir um 22 árum að hún fluttist
til Reykjavíkur. Á Siglufirði vann
hún í mörg ár á sjúkrahúsi staðar-
ins, en eftir að hún flutti suður
starfaði hún lengst af í Mennta-
skólanum við Hamrahlíð.
Við minnumst ömmu sem sterkr-
ar konu sem með dugnaði og ósér-
hlífni lifði fyrir það að láta fjöl-
skyldu sinni og öðrum, sem í kring-
um hana voru, líða vel. Á styrk
hennar reyndi oft og tvisvar sinnum
í lífi hennar þurfti hún að sætta sig
við það hlutskipti að verða ekkja.
Fyrri mann sinn og afa okkar, Ólaf
Vilhjálmsson, missti hún aðeins 32
ára gömul og þá með börn sín þijú
öll á unga aldri.
Amma var einstaklega gjafmild
og naut þess að gleðja fólk með
gjöfum við hin ýmsu tækifæri, þrátt
fyrir að hún hafi ekki haft mikið á
milli handanna. Hún var félagslynd
og hafði gaman af að vera innan
um fólk, jafnt unga sem aldna og
notaði hún hvert tækifæri sem gafst
til að gleðjast með fjölskyldu sinni
og vinum. Það var alltaf jafn gam-
an að koma til ömmu og alltaf þótti
okkur pönnukökurnar hennar í sér-
flokki.
Ein af minningunum um ömmu
er hversu gaman henni þótti að
klæða sig upp og er okkur sérstak-
lega minnisstætt dálæti hennar á
höttum. Einnig hafði hún gaman
af því að ferðast og á seinni árum
notaði hún þau tækifæri sem gáf-
ust til að sjá sig um í heiminum.
Sárt er að sjá á eftir henni ömmu
eftir að hafa átt svo yndislegar
stundir með henni í gegnum árin.
Það er ekki síður sárt eftir að hafa
síðustu vikurnar séð hana ná bata
eftir veikindi sem hún átti við að
stríða á síðastliðnu ári.
Minninguna um trygga og góða
ömmu munum við varðveita um
ókomna tíð.
Svava, Gerður og Nils
Blömastofa
Fnðfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opíð öll kvöld
tíl kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
t
EigirHrtaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
EGGERT SÆMUNDSSON,
Skagabraut 39,
Akranesi,
sem andaðist 26. janúar verður jarðsunginn frá Akraneskirkju
föstudaginn 2. febrúar kl. 11.00.
Unnur Leifsdóttir,
Hrönn Eggertsdóttir,
Hiynur Eggertsson, Jóhanna Lýðsdóttir
og barnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS PÁLSSON,
Drekavogi 6,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 31. janúar
kl. 15.00.
Helgi Þór Magnússon,
Elín Magnúsdóttir,
Þuríður Magnúsdóttir
og barnabörn.
Kristín Guðmundsdóttir,
Sigurður Ingimarsson,
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
STEINUNN BERGÞÓRSDÓTTIR
frá Hvammstanga,
Vesturgötu 15,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju miðvikudaginn 31. janúar
kl.14.00.
Alda Magnúsdóttir,
Ingibjörg Magnúsdóttir,
Ólöf Magnúsdóttir,
Þórir Magnússon,
Hólmar Magnússon,
Alexander Jóhannesson,
Hermann Níelsson,
Stefán Þórarinsson,
Jensía M. Leó,
Guðrún R. Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, dóttir, systir og tengdadóttir,
HELGA ÁSMUNDSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellú fimmtudaginn 1. febrúar
kl. 13.30.
Leifur Stefánsson og börn,
Ásmundur Sigurjónsson, Lis Ruth Sigurjónsson.
Pia Ásmundsdóttir,
Kjartan Ásmundsson,
Egill Ásmundsson,
Stefán Yngvi Finnbogason, Hólmfrfður Árnadóttir.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, er sýndu hlýhug við andlát og út-
för föður míns, tengdaföður, afa og langafa,
DANÍELS VESTMANN,
Álfhólsvegi 4,
Kópavogi.
Lilja Vestmann, Svavar Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilega þökkum við öllum þeim sem sýndu ekkur vináttu og
samúð við andlát og útför ástvinar okkar,
GRÍMS V. SIGURÐSSONAR,
Fellsási 1,
Mosfellsbæ.
Lára Bjarnadóttir,
Sigurður Jón Grímsson, Rósa Sveinsdóttir,
Sólveig Lára, Grímur Snæland Sigurðsson.
t
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu okkur alúð
og vinarþel við fráfall
SOFFÍU KRISTINSDÓTTUR,
Flókagötu 16A.
Vilhelm Kristinsson, Ólfna Guðbjörnsdóttir,
Sigrfður Kr. Johnson og aðrir aðstandendur.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og út-
för eiginkonu, móður, dóttur og tengdadóttur,
SIGRÚNAR HELGU LANGE.
Sveinn Jónsson, Jóhann Ólafur Sveinsson,
Jóhannes Lange, Auður Ágústsdóttir,
Asgeir Jón Jónsson, Sigurbjörg Sveinsdóttir.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, er sýndu okkur hlýhug og vináttu
við andlát og útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og
langafa,
RÖGNVALDAR INGVARS HELGASONAR
frá Borðeyri.
Einnig til allra þeirra er aðstoðuðu hann og heimsóttu í veikindum
hans. Guð blessi ykkur öll um alla framtíð.
Sigrfður Ingólfsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.