Skírnir - 01.01.1836, Síða 15

friSnrinn sá rarS cltki lángvinnnr, scm vaila [mrfti
við að lniast. [)ví Austiirálfu-koniingar eíga ckki
so lítið af liörnunum ! og „MúhamcS” lonúngur
hefir nóga föðurbræðurna til að eiga 1' ófriði við
— ekki meíri þrekmaður enn hann er sagður vera.
[>ei'r voru flúnir í firra vor, og [iað var satt. Enn
[>að má nærri gjeta, þar sem um konúngsríki var
að tcbla, livurt [ieír hafi ekki vitjað heím aptur.
Meðan Islendíngar voru að slá og heía, voru Persar
að drepa hvnrjir aðra. Stundum höfðu konúngs-
inenn ósigur, enn stundnm frændur hanns. |)eír
sem náðust, og konúng-bornir vorn, nrðu firir
pintíngum; [iví „Múhameð” er bæði grimmur og
óvitur (eíns og lög gjera ráð firir um slíkann
höfðíngja); og mátti gánga að því vísu, að Jiað
mundi æsa upp liina, sem eptir voru — eíns og
líka reíndist. j)ó er iiú búið að kúga þá tiriilíðni;
og átti konúngur það mest að þakka hershöfðíngja
sínum, er Beðuni („Bethune”) heítir, brezkur að
kini. Beðuni er hreístimaður mikiil. Ilann tók
í tirra-vor lierbúðir konúngs-frænda, og allann
farángnr þei'rra, enn setti setulið í borgina
„Isfahan.” Margar fleíri orustur átti hann, og
varð sigursæll; og nokkru firir jól spurðnst þan
ti'ðindi, að „friður væri ákominn í ríkiuu.” Enn
það sannaðist á Persum, að sjaldan er cín
liára stök. Aðnr enn ófriðuriinn scfaðist, voru
tvær komnar inn í landið — „kólera” og anstur-
lenzka drepsóttin, hún i' „Táriz” og liin í <,Teí)e-
ran.” „Kólcra” geísar með so mikilli íllsku, að
15 þúsundir'manna kvað liafa látist í „Teíjeran”,
lijerumbil á 5 vikura. Og nú er liún komiu til