Skírnir - 01.01.1836, Qupperneq 23

23
íiigjitsoii, soimr liertosans „af Sacliscn-Coburg”
og lieítir Fenlíiianil. Iluun er uii gijitnr, [jó liauu
hafi ekki sjeö drottninguha; [ní amiar niaÖur gjekk í
lians staÖ, |>egar lijóniu voru gjefiu sanian suöur í
Lissilióu. SSat hann |iá noröur á Ilollandi f góöu
itirlæti, og ætlar uú al vilja kouuiinar þegar betur
vorar að. Fjárliagir ríkisins lilómgast iniklu bet-
ur, eiin áhorfÖist; [ní landiö er ágjætlega frjóv-
saint, og stjórnin lætur sjer um [iað aiint, að ebla
sein best veröur kau|)verzluii og akurirkju, og [iar
á ofan tók lniii [iað óska-ráð, að fækka klaustruu-
nm, er áður voru á hvurri þúfu, og selja klaustur-
ióiidiu, enn borga ríkisskuldirnar ineð andvirðiiiii.
Jaröirnar, sein á að selja, voru virtar á meír’ eun
ló(M)<l(M)(»> ríkisbánkadala, og liklega fæst þó enn
nieíra lirir [>ær, [>ví allir vilja eíga jörð í „Partú-
gul”. Fáir.inuiiu samt hafa orðið feígnari enn
iiiiiiiiurnar, þegiir [>ær slii|ijiii út í veröidina, enn
iijuinkuiiiiui gjeðjaðist iniður að þessu tiltæki, eíns
og von var á. jieir urðu að víkja burt úr klaustrun-
nm, se\ [nisundir eða fleíri, og fá |>eír ekki uj>j>-
lieldi af ríkisstjórninni, nema liðug hálf önuur
Jiiisund; [>\i herra „Mígúel” er sagður vera góð-
knniiingi állra hiuna. Enila reiddist liann [>á, eius
og búast inátti við af trúrækui lians og guðhræðslii,
og sagðist niuiidu kij>j>a iijij) kaujiuuum, [>egar
haiin settist ajitur i völdin; enn brezkir nienn
og liolleuzkir hafa líklega hugsað, [>aö kinni að
dragast, [>\í [>eír hlu|>u hvur í kaj>ji við annanii að
kaujia jarðirnar, og liefir geíngið ágjætlega að selja
[>ær. > Ríkisstjórnin bætir og liagi lanzins ineð
tteíru inóti, og lætur gjöra nía vegu, og fjölgar
i