Skírnir - 01.01.1836, Side 94

«4
I , '
f
Clerus Skagfjordensis
subjunctis elegiacis decessum lamentntur
Jaiii Mölleri,
olim Professoris theologiæ
in Universitate Havniensi
et grato animo illius in Islandiam
beneficium nieinoratur.
Hev qnam mæsta tuas aures Islandia quassat
Res! quam magna tibi mors cita damna tuljt!
Frigora non solum, non solum te malus urget
Juppiter ; es multis pluribus icta malis.
Qnam subito’ externo te mors orbavit amico!
Qui tibi dum vixit munera magpa dedit.
Mæsta snum natum lachrimatur Dania Janum
Möllcrum, molli quem tulit alma sinu,
Hanc sequitur justo lugens Islandia fletu,
Et lachrimas lachrimis addere mæsta cupit.
Quantnm Islandorum Musis addicta juventus
Möllerum exstinctum plorat amatque suum?
Cferus inops æris, sed captus amore legendi
Utile quid; quot, quot commoda debet Ei ?
Qni dedit, atque dari pretiosa volumina nostræ
Curavit patriæ; quæ hene quæso legas,
Islande! et seros quoque tu exhortare nepotes,
Muneris auctorem ut laude et amorc cananf!
Luininis instar erat, lumen succendere ,ubique
Maxima erat magni cnra laborque viri.
Doctrina paucis, nulli probitate secundus,
Quot maia depressit? quot bona snbstituit?
Quam vere est dictum, vivit post funera virtus?
Quafnque tuas cineres terra nivalis am.it?
Dauia Te genuit, Te finxit, Teque fovebat,
Nunc eadern gremio contegit ossa suo.
Ast terra hæc nomen sanctum servabit amice
Dnrn servat rupes, dum pia corda parit.
Arbitrabamur tibi vivo reddere grates
Nos posseæ læto pectore,et ore simul,
In mæstos elegos spes nostrá est versa; tacemus
Nam dominum cœli sic voluisse liquet,
P. P.