Skírnir - 01.01.1836, Qupperneq 107

na.ir skucr jc" Dit Moderoie tindre,
paa Dine elskte Sönners Hædersdag!
Du Gislc! -— Moderlandcts Ileld o«; Hæder,
o® Jakob! Du dets Fremtids llaab o» Glauds, .
Du Stephanson! Din Moders Lýs og Glæde,
Du Myrtheknop i Hendés Brudekrands!
Du Buldvin! Hendes Ungdoms Kraft og Styrke,
°g Pryd og Stoithed i ukomne Aar;
Du! — som et Sjælsidol Hun monne dyrke —
Du Lauritz! — Rosen udi' Hendes Yaar.
S'ee! disse íaldt i dercs bedstc Alder!
som unge Eegc, der i Skovcn staacr —
— men — hvem vced Navnet paa hvert Træ dcr lalder
af dem der gjor: den voxer Aar for Aar.
Og nu Du Skaptc! — Din forladte Moder
tog sig et \ ársel af Din bratte Död ! —
Hvi blev Du ci ? —- erstattedc de Goder
Hun mistcdc ved disse Hjertcstod.
I ere döde! ■— tabt' I er’ med allc
for Moderlandcts' Hæder og dets Ycl;
mcn Yi Ilcr bedc: t,Herrc! Du bortboldc
uden Uhæidsaand for íslands Flor 'og Heid í”
A u g I ý s í u g.
Eins og þaö er bæði ndttúrlegt og fagrt aS sérhvcir
minnist sinna framliðinna ættíngja og vina í snötruin
grafminnínguin og ljóSmælum, og eins og JiaS er til-
hlýSiligt og skyldugt aS nafn merkismanna þannig
varSveitist frá gleymslu enna eptirlifandi, eins er JiaS
líka mikils umvarSandi, aS kvæSi þessi og ljóðmæli seu
fögur og lipur og vel gjörð. Félag vort hefir fengið
um undanfarin ár mörg þessháttar kvæSi sem veriS hafa
of einfaldlig, smekklitil og miSr vönduð, seui engin
prýSi hefir veriS aS fyrir Skírnir. Til þess að ráSa bót
n þessu framvegis, hefir FélagiS ályktað að skipa íiefud
manna, er géra skuli urn, hvört þau kvæSi, er scndast
kynnu hingað eptirleiSis til prentunar í Skirnir, seú hæf
þartil eSa ekki. fessi viðtekt géfst þvi öllum löndum
til vitundar.
Dcild cns islenzha Bókmcntafclags i Kuupmannuhufn,
" þann 2Cla apríl 1836.