Skírnir - 01.01.1868, Side 72

72
FRJETTIR.
ítal/a.
aS flokkarnir myndi eySast, er Garibaldi væri keyrður aptnr til
eyjar sinnar. YandræSin jukust aS eins á hendur stjórninni dag
frá degi, innrásirnár yfir landamærin hjeldu áfram, en viS þær óx
ófriSarsveimurinn í löndum páfans og ókyrrS fólksins um alla Italíu.
3. október leitaSi Garibaldi burtkomu, en hún tókst eigi í þaS
skipti, og degi áSur hafSi hann birt ávarp til þjóSarinnar, og
sagt í þvi, aS Italir yrSi a8 koma honum úr varShaldinu, ef þeim
þætti hans vi8 þurfa, til þess aS vinna páfadóminum aS fullu, en
hann væri I(tjaldbúS afguSadýrkunarinnar og svikanna, svivirSing
Italíu og fótaskör allskonar harSræSis, er bæSi væri böívan þjóS-
anna og mætti sæta bölbænum þeirra”. Nú fór Frakkakcisara aS
þykja ískyggileg tíSindin frá Ítalíu, en Antonelli tók þaS fram í
ítarlegu máli, aS engum væri hjer um meira aS kenna en sjálfri
stjórninni í Flórens, svo ótrúlega sem hún hefSi haldiS vörSinn á
landamærunum, enda myndi hún sjálf vera í meira vitorSi meS
ránsflokkunum, en margir hjeldi. Margar sögur fóru nú af ráS-
stefnum keisarans, en mest fannst mönnum um, er þaS heyrSist,
aS her var dreginn saman hjá Toulon til nýrrar leiSangursferSar aS
Kómi. Menn hafa sagt þaS um Eugeníu drotningu, aS hún ávallt
hafi lagt sig mjög fram um mál páfans, en nú kvaS hún hafa tekiS
undir mál Napóleons keisarafrænda og latt ferSariunar. þau minntu
keisarann á Mexíkóförina og báSu hann gjalda varhuga viS, en hann
ljet sjer hvergi vikiS, og Ijet þegar (svo segja sumir) stjórn Viktors
konungs vita, hvaS hann hefSi í hyggju, því svo búiS mætti eigi lengur
bíSa. Katazzi svaraSi, aS septembersamningurinn yrSi ógildur, ef
Frakkar á ný tæki hersetu í Rómaborg, og Ijet Moustier skilja,
aS stjórn Italíukonungs þætti sjer heimilt aS senda liS inn í lönd
páfans, ef Frakkar hlutuSust þar til meS vopnum. Menn segja,
aS Ratazzi hafi viljaS þegar senda liS inn yfir landamærin og verSa
svo fyrri aS hragSi en Frakkar, en konungi hafi þótt þaS ofræSi.
Nú var auSsjeS, aS vöflur voru komnar á öll ráS stjórnarinnar, og
svo virSist, sem hún um tíma hafi veriS á mörgum áttunum. þann
15. okt. (um nóttina) komst Garibaldi á burt frá Caprera og áland
í Livorno. þaSan hjelt hann fyrirstöSulaust til Flórensborgar, átti
þar fundi viS vini sína, sendi ávarp til Rórnabúa, hjelt tölur fyrir
fólkinu og strengdi þess heit, aS hann skyldi nú líf sitt á leggja,