Skírnir - 01.01.1868, Qupperneq 99

PýzkaUnd.
FRJETTIB.
99
tölanni e8nr til forræSisins, en iög stóbu til. Fyrir hönd Prússa
og Norbursambandsins svarabi Bismarck J>ví, ab £>að yrbi til einkis
aS heita neinu um fundargöngu, utan menn vissi kröfur þeirra, cr
hlut ætti ab máli, og menn sæi von til, ab saman myndi ganga.
Um sama leyti ljet hann sendiboba Prússa taka vi8 erindarekstri
sambandsins erlendis, og var því vel tekiS bæSi af Frakkakeisara
og öSrum höfSingjum. Af Bismarcks hálfu var þetta víshending
um, aí> hverjum menn yrbi ab snúa sjer framvegis á þýzkalandi,
fyrir norban Mæná, í þjóSskiptamálum, en af hinna háifu var
viSurkenning eriudrekanna viSurkenning ens nýja ríkjasambands.
Frakkakeisari gat því síSur lagt fæS á Prússa, þó þeir vikist eigi
grei&ar viS fundarhoSunum, þar sem bandamenn hans gömlu,
Engiendingar, og fleiri voru engu beinni í svörum. Andsvör keis-
arans — svo vingjarnleg ogfriSsamieg voru þau —, er Goiz greifi
færSi honum erindisbrjef sín, voru virt til mestu þakka á þýzka-
iandi og 1 þýzkum blöSum, en frakkneskir blaSamenn tóku skjót-
ustu skapskipti, er menn höfSu komizt aS raun um, aS Bismarck
hafSi cigi lagt önnur ráS til á Ítalíu, en þau, er Frökkum voru
vinveitt og þeim máttu vel líka. þó mart væri sagt um, aS
Prússar reri undir til ófriSar á Italíu, og aS þeir setti stælingu í
stjórnViktors konungs móti Frökkum, og þó sumt sje enn grunaS
og á huldu um þetta mál, þykja mönnum þó sönnur leiddar aS
því, aS Bismarck hafi tekiS fjarri um allt fulltingi meS vopnum,
en ráSiS Itölum til aS koma sjer saman viS Frakkakeisara. Sum
biöSin í Parísarborg, er áSur höfSu svo opt taiaS um undirferli og
ófriSarráS Bismarcks, báru nú á hann mesta lof fyrir hreinlyndi
og friSsemi. Svo hefir hjer reidt fram og aptur, en dagblöSin
stýra jafnan svo, sem þeim þykir vindurinn standa á, og króka-
leiS þeirra er hægt aS rekja, en á hinu er torveldara aS glöggva
sig, hvert atburSina sjálfa rekur eptir eSli þeirra og vöxtum,
hvert kjör þjóSanna her fram, eptir ásigkomulagi þeirra, nauSsynjum
og ýmsum öflum, er þær eiu háSar. í röst sögunnar liggja álar
og straumar á alla vega, en verSa sjaldnast kunnir, fyrr en viS-
burSina hefir boriS þar aS laudi, er forsjónin vildi. Vjer höfum
á öSrum stöSum getiS þess, livernig mönnum þykir allt í ráSgátu
um afstöSu Frakka viS þýzkaland. í hvert sinn, er ýms blöS
7*