Skírnir - 01.01.1868, Síða 106

106
FBJETTIIl,
ÞýzkaJand.
nú er frá oss sltiliö, er viB oss tengt innan einnasamríkislaga.
Vjer tökum öllu því meb fögnuSi, er álíka og þaS nýja tollsamband,
er YPar hátign hefirboSaS, þokar nær oss þessu marki, er vjer sækjum
til meB svo miklum kappsmunum. Vjer vitum þaB vel, aB sam-
bandiB viB Suðurríkin verBur eigi endurfest meB öBru móti, en aB
hvorirtveggju mætist á miBri leiB, en sjer bíBum ókvíBnir ókominna
tíma, treystandi þjóBhuga bræBra vorra fyrir sunnan Mæná, er
nýlega hefir í einu SuBurríkjanna lýst sjer meB svo fögrum og
loflegum hættiog treystandi á sigursæli þjóBsifjanna og á
samruna allra hagsmuna í andlegum og veraldlegum efnum”.
Bismarck játaBi reyndar, aB ummæli ávarpsins mætti skilja svo,
sem þaB ætti a& knýja stjórnina til fastari framgöngu og sóknar,
en sjer fyndist þaB þó ekki, enda þyrfti hún eigi kcyrisins, og aB
endingu komst hann svo aB or&i: (1ef þýzka þjóBin, nyrBra og
sy&ra, vill eininguna, er jeg sannfærBur um, aB engin þýzk ríkisstjórn
og enginn stjórnmálamaBur finnur þann krapt hjá sjer eBa hug —
mjer lá viB aB sefcja hugleysi — aB hún muni vilja ráBast í móti og
hnekkja þessu sambandi”. — Vilhjálmur konungur veitti ávarpinu
móttöku í höll langfeBga sinna, Hohenzollem (í iitiu fylki sam-
nefndu milli Badens og Wúrteinbergs), og kvaB sjer mikinn fögnuB
aB sjá, aB (1fræi8 frá því í fyrra” væri komiB svo vel upp, A3
öBru leyti sagBist hann vera sams hugar og þingmenn og hafa
sömu vonir, en þær myndi og allar vel rætast er fram li&i.
Seinasta verk þingsins var þaB, aB löggilda hin nýju tolllög, er
fulltrúum eBa erindrekum frá öllum þýzkum ríkjum hafBi samizt
um í Berlínarborg 8. dag júlimán. Um sömu mundir áttu og
lögþing Su&urríkjanna viB tollsamningana, Og fóru þær sögur af,
bæBi af þingræBum og málfundum manna þar syBra, aB margir
vildi reka aptur bæBi samninguna um tollsambandiB og hitt meB,
um hersambandiB. J>ess vegna var því skilyrBi hnýtt viB, aB
sambandsráBiB mætti því a& eins staBfesta tollsamningana, aB
'/ þ. e. á þingi nadcnsmanna, bæði í þingsclningarræðu stórhertogans og
siðan í andsvaraávarpi þingmanna, og þeim umræðum, er þar fcíru á
undan. Hjer \ar talað um sem skjdtast samlag landsins við Norður-
sambandið, því þangað norður vissi þjóðleið allra Suðurríkja.